ทั้งที่ก็ฝึกตามสายสติปัฎฐาน4 ทั่วไป ไม่ได้กำหนดอสุภะ ผ่านไปพอสมควร จิตมันพิจารณากายเป็นของไม่สวยงาม มีแต่สารคัดหลั่งสกปรก มีแต่ทุกข์ ใจรู้อยู่ตลอด มองทั้งเราทั้งเขา หรือแม้แต่สัตว์ก็มีความรู้สึกแบบนี้ทุกครั้ง ใครเคยเป็นบ้าง