เมื่อเราอ่านคำสอนของพระพุทธเจ้า พอเราได้ยินคำว่า ความแก่ เป็นทุกข์ ความเจ็บ เป็นทุกข์ ความตาย เป็นทุกข์ ความโศก ความร่ำไรรำพัน ความทุกข์กาย ความทุกข์ใจ เป็นทุกข์ ความพลัดพรากจากสิ่งที่ชอบใจ เป็นทุกข์ การประสบพบเจอสิ่งที่ไม่น่าพอใจ เป็นทุกข์  หรือแม้แต่คำว่า  อุปาทานขันธ์ 5 เป็นทุกข์ เราก็พอจะเข้าใจได้ไม่ยากนัก เนื่องจาก ว่ามันเป็นสิ่งที่ ไม่ดี ใจเราไม่ชอบ มันจึงเป็นสิ่งที่ทำให้เราทุกข์ได้

แต่.. มีคำอยู่คำหนึ่ง คือ ความเกิด เป็นทุกข์

เราจะไม่สามารถเข้าใจได้ง่ายๆว่า ทำไมความเกิด จึงเป็น ทุกข์

วันนี้เราจะมาอธิบาย โดยใช้หลักมหาปเทส 4 เพื่อให้คนเรา เข้าใจว่า ความเกิดนั้น ก็เป็นทุกข์เช่นกันนะ และเมื่อเราเข้าใจแล้วว่า ความเกิด เป็นทุกข์ เราก็จะไม่สร้างการเกิด เมื่อเราไม่สร้างการเกิด เราก็หลุดพ้นจาก สังขตธรรมได้ เข้าสู่ระบบ อสังขตธาตุ

ก่อนที่เราจะไม่สร้างการเกิด เราก็ต้องมองให้เห็นก่อนว่า การเกิด เป็นทุกข์ อย่างไร ??

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

การเกิด เป็นทุกข์ เพราะว่า ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมา ไม่อาจจะอยู่ในสภาพเดิมได้ไปตลอด

เมื่อพูดถึงการเกิด คนเราก็จะตีความหมายว่า หมายถึง ร่างกายที่เกิดมา แต่ในความเป็นจริงนั้น การเกิด หมายถึง การเกิดขึ้นของ ขันธ์ ทั้ง 5

ดังนั้น การเกิดจึงไม่ได้หมายถึงเฉพาะการเกิดของร่างกาย แต่หมายถึงการเกิดขึ้น ของ เวทนา ของ สัญญา ของ สังขาร และ ของ วิญญาณ

การเกิดขึ้นของขันธ์ทั้ง 5 เป็นทุกข์ เพราะย่อมไม่หลุดพ้นไปจาก กฏไตรลักษณ์ นั่นเอง

เมื่อเราพอใจในสิ่งใด เราย่อมเข้าไปหาสิ่งนั้น เมื่อเราทำความพอใจให้เกิดขึ้นได้แล้ว ความพอใจล้วนต้องดับไปทั้งสิ้น ท่านพุทธทาสจึงเรียกว่า เป็นสภาพที่ทนอยู่ไม่ได้ เมื่อเรายึดติดความพอใจ ความพอใจย่อมดับ ความไม่พอใจย่อมเกิด

ทางธรรมะ จึงให้เราไม่สร้างการเกิดของ ขันธ์ ทั้ง 5 เนื่องจากว่า เรายังไม่หลุดพ้นจากทุกข์
หากเราต้องการหลุดพ้นจาก สังขตธาตุ หลุดพ้นจากความเสื่อม หลุดพ้นจากความตาย เข้าถึงอมตะธาตุ
เราต้องดับการเกิด ของใจ ให้หมดสิ้นไป.