เดิมทีผมวิ่งออกกำลังกาย ในสวนสาธารณะ วันละ 2-3 กม. ตอนเย็นๆ
ตอนวิ่งใหม่ๆ ก็เห็นเพื่อนๆ ใช้แอพ strava นับระยะทางแชร์ขึ้นเฟสบุ๊ค วิ่งกันทีละ 6-10 กม.ต่อวัน
ค่อนข้างทึ่ง เพราะขนาดเรา วิ่งได้ถึง 3 กม.ก็ทำเอาเหนื่อยสุดๆ แล้ว
จนผมค่อยๆเพิ่มระยะ ฝึกท่าวิ่ง การหายใจ ตามวิธีที่หาได้จากยูทูป กูเกิล ทำให้ช่วงปลายปีก่อน
ตอนพี่ตูนก้าว ผมฮึดวิ่งได้ถึง 5-6 กม.ได้ แต่ก็เหนื่อยมากๆ ได้เพรช 7-8

จนเมื่อต้นมีนาคม 2561 ครับ เพื่อนกลุ่มที่วิ่งกันหนักๆ ชวนให้ลองวิ่งมินิ 10 กม.
ด้วยความที่เห็นว่า 6 กม.ที่วิ่งตอนเย็นยังทำได้ เลยคิดว่าในวันงานจริงๆ มีคนเยอะ มีตัวกระตุ้น
และออกตัวแต่เช้า อากาศไม่ร้อนเพิ่มระยะอีก 4 กม.ไหวแน่นอน
ผมก็เลยลงสมัครวิ่งการกุศล ระยะ 10 กม.ไปครับ

ความรู้สึกจากการวิ่งในรายการมินิครั้งแรกของผม คือ ตอนที่วิ่งเกิน กม.ที่ 6 ไปแล้ว
รู้สึกว่าเฮ้ย ไม่รู้สึกว่าเหนื่อย หายใจก็คล่อง พอลองวิ่งเร็วขึ้น ก็ไม่ปวดขาแฮะ
คือ สภาพร่างกาย การหายใจ มันดีกว่าตอนเริ่มออกตัว 1-5 กม.แรก อย่างมาก
ครับ มินิแรกของผม จบที่เพรช 8.23

มางานที่สอง 10 กม.เช่นกัน ช่วงออกตัว กม.แรกๆ ไปถึง กม.ที่ 6 เหนื่อย และปวดหน้าแข้ง น่อง ไปหมดครับ
แต่พอเข้า กม.ที่ 7 เอาแล้ว ความเหนื่อย ล้า มันหายหมด ผมวิ่งได้ดีขึ้นในกิโลเมตรปลายๆ อีกแล้ว

ก็เลยเกิดข้อสงสัยว่า ผมอยากจะให้เกิดกระบวนการที่ร่างกายฟิต และรู้สึกเหมือน กม.ท้ายๆ ที่ผมผ่านมา
ตั้งแต่การออกสตาร์ทได้หรือไม่ ต้องฝึกฝนยังไงเพิ่มเติมบ้างครับ อยากวิ่งให้นิ่ง ราบรื่นตลอดเส้นทาง
เพราะทุกวันนี้พอกลับไปออกกำลังกายปกติตอนเย็นๆ ตอนเริ่มวิ่ง กิโลเมตรแรกๆ ก็เหนื่อยเหมือนเดิม

ปล.ก่อนวิ่งทุกครั้ง ผมได้วอร์มร่างกาย ยืดหยุ่นด้วยท่าต่างๆ ตามที่จะศึกษาได้จากยูทูปแล้วนะครับ

***********************************************

กลับมาอัพเดทพัฒนาการของตัวเองครับ
ผ่านไป 7 เดือน วันนี้ผมวิ่งจบ 10 กิโลเมตร ด้วยเวลาต่ำกว่า 50 นาทีได้แล้วครับ