หลายครั้งที่พบว่ารถเข็นไม่มี เพราะไปอยู่ตามที่รถยนต์
หากผู้จัดการกวดขันเรื่องนี้ โดยให้พนักงานผู้มีหน้าที่ ทำการตรวจเช็ค เพื่อรวบรวมรถเข็นใส่ของ กลับมาไว้ ณ จุดที่ลูกค้าสามารถนำไปใช้ได้
ลูกค้าก็คงไม่ต้องคอยชะแง้ ว่าทำไม ห้างนี้ไม่มีรถเข็น

หลายครั้งที่พบว่าสินค้าไม่มีในชั้นวางของ จริงอยู่เวลาเติมสินค้าในชั้น อาจมีเป็นกะ หรือช่วงเวลา
แต่บ่อยครั้ง และไม่ว่าช่วงใดของวัน อาจจะเป็นดวงผมมันซวยเอง ที่ชั้นวางสินค้าโล่ง จนต้องเปลี่ยนใจไปซื้อที่บิ๊กซี
เพราะที่นั่นของไม่เคยขาดจากชั้นวางของ ถ้าผู้จัดการลงมาดู โดยไม่นั่งอยู่บนหอยคอยงาช้าง ลูกค้าข้างๆ ผมคงไม่ต้องบ่นเป็นหมีกินผึ้ง อยู่ข้างๆผม
ผมเองก็อดทน พยายามที่จะไม่บ่น เพราะถือว่า ถ้าไม่มี ก็หาซื้อเอาจากที่อื่นได้

แต่วันนี้ผมปรอทแตก
เพราะหลังจากซื้อของเสร็จ มีรถจักรยานยนต์มาจอดปิดท้ายรถเก๋งของผมถึง 3 คัน ทำให้ผมไม่สามารถเคลื่อนย้ายรถไปไหนได้
หลังจากถ่ายรูปรถที่มาปิดท้ายรถผมแล้ว ผมก็ตัดสินใจเดินกลับเข้าไปในห้าง เพื่อแจ้งให้ผู้จัดการทราบ

ผมขอให้ทางห้างประกาศให้เจ้าของจักรยานยนต์มาเคลื่อนย้ายรถ ผู้จัดการมองหน้าผมด้วยสายตาเย่อหยิ่ง และรำคาญ
พร้อมบุ้ยปากให้ผมเดินไปบอกพนักงานคนหนึ่งให้ประกาศให้กับผม

หากท่านเพียงตอบผมว่า เดี๋ยวผมจัดการให้นะครับ และไม่ต้องถึงกับมีรอยยิ้ม ผมก็คงจะชื่นชม
แค่ยกหูโทรศัพท์ภายใน หรือกดอินเตอร์คอม หรือ ว. 6 สั่งการไปก็จบ
หากท่านทำป้าย ที่บอกชัดเจนว่า ที่ใดมิใช่ที่จอดรถจักรยานยนต์ หรือมีพนักงานคอยดูแลกำกับ ไม่ให้รถจักรยานยนต์ไปจอดปิดทางผู้อื่น
หรือจัดพนักงานที่คอยควบคุมการจอดรถจักรยานยนต์ให้เป็นระเบียบ เหมือนห้างบีกซีบ้าง ก็จะดีไม่น้อย

ผมไม่ได้รังเกียจมอเตอร์ไซค์ หรือผู้ขับขี่มอเตอร์ไซค์
แต่ผมรังเกียจคนจอดรถที่ไม่คำนึงถึงผู้อื่น และผมรู้สึกว่าผู้จัดการที่ละเลยในหลายๆเรื่อง ที่ตนควรใส่ใจ
ไม่สมควรได้รับการสนับสนุนความก้าวหน้าในการทำงาน ไม่สมควรได้รับการพิจารณาไปทำงานในสาขาที่ใหญ่กว่า หรือประโยชน์อื่นๆ
เพราะแค่สาขาเล็กๆ คุณยังบริหารได้แบบไม่มี Service mind
การทำหน้าเย่อหยิ่ง หรือรำคาญ ไม่ได้ทำให้คุณดูหล่อนะ ขอรับ

และขอบอกอย่าง ลูกค้าที่ใส่เสื้อยืด ไม่ได้ต้อยต่ำอย่างที่คุณคิดนะครับ
ผู้จัดการที่มีตา หามีแววไม่ ก็คงเป็นได้ได้แค่ลูกจ้างเขาตลอดไป ถ้าไม่ปรับปรุงตัวเอง หรือเปลี่ยนวิสัยทัศน์ ผมเชื่อเช่นนั้น