อัตตา ตัวตนมี คือความเห็นแก่ตัว อยากได้ อยากมี อยากเป็น ในลาภ ยศ สรรเสริญ สุข เย่อหยิ่ง จองหอง ถือตัว ถือตน เรื่องมาก อหังการ (ตัวกู ของกู) ฯลฯ

อนัตตา ไม่สร้างตัวตน คือไม่เห็นแก่ตัว ไม่อยากได้ ไม่อยากมี ไม่อยากเป็นในโลกธรรม ๘ ไม่เย่อหยิ่ง ไม่จองหอง ไม่ถือตัว ไม่ถือตน เรียบง่าย อ่อนน้อมถ่อมตน (แบ่งบัน มีเมตตา สงสาร ช่วยเหลือ) ฯลฯ

ถอดรหัสธรรมถูกต้องหรือไม่ พระพุทธองค์ทรงมิให้ยุ่งกับความคิด (สติปัฏฐาน ๔) (ทำจิตให้ว่าง) แต่ให้พิจารณาแล้วปล่อยวาง (อัตตา) (สติปัญญาคมเมื่อไหร่ ตัดขาดแล้วกลับฐาน(ได้เลย)

พระพุทธองค์มีบ้าน มีพ่อแม่ มีที่ประสูติ ตรัสรู้ เทศนา ปรินิพพาน ท่านมีตัวตนอยู่จริง สามารถพิสูจน์ได้ มิใช่เทพนิยายที่แต่งขึ้นมา เราเชื่อว่าตราบจนโลกแตกสลาย ชื่อท่านก็ยังคงปรากฎอยู่

มีการทำวิจัยเด็กในมหาวิทยาลัยทั้งประเทศ ผลออกมาคือเด็กรุ่นใหม่ ส่วนใหญ่เกือบทั้งหมดตอบว่า พระพุทธเจ้าคือเทพนิยาย เพื่อนต่างชาติหลายคนเริ่มสนใจ แต่พอรู้ว่าตอนเกิดเดินได้เลย มีดอกบัวผุดมารองรับ หันหลังกลับ ตอบนิยาย

เพราะแต่งเว่อร์ พิสดารเกินไป แปลก็ผิดเพี้ยนขัดแย้งกันเอง บางลัทธิเขียนเป็นหนังสือว่า พระเจ้าของท่านยังยินดีในดอกไม้มากมาย ธูปเทียน เครื่องสักการะบูชา เซ่นไหว้ มิได้ปล่อยวางตามที่พูด

ท่านที่เชื่อในพระไตรปิฎกทุกบรรทัดไม่ละอาย เราที่พึ่งพิงคำสอนของท่าน ละอาย
ที่อ้างว่าปกป้องพระศาสนา มันจะกลายเป็นว่า "เป็นผู้ทำลายศาสนาเสียเอง"