เพราะเรามองขันธ์ 5 (ร่างกายเรา ความรู้สึกเรา ความจำเรา ความคิดเรา ใจเรา) ในปัจจุบันนี่แหละเป็นอัตตา ถึงจมอยู่ในกองทุกข์ล้วนๆ ใครนินทาก็ทุกข์ ใครด่าก็ทุกข์ เสียใจก็ทุกข์ ผิดหวังก็ทุกข์ เพราะไปยึดว่าเป็นเรา ตัวตนเรา
ถ้าเราคิดว่า ขันธ์ 5(ร่างกายเรา ความรู้สึกเรา ความจำเรา ความคิดเรา ใจเรา) ไม่ใช่ของเรา ไม่เป็นเรา ไม่ใช่อัตตาเรา แม้แต่ความรู้สึกนึกคิดใจก็ไม่ใช่ของเรา ไม่เที่ยง เกิดแล้วก็ดับ เป็นอนัตตา ถ้าเรามองแบบนี้ได้ จะมีเรื่องอะไรให้ทุกข์ใจได้อีกบนโลกนี้ครับ หลักสำคัญที่พระองค์จะสื่อมันอยู่ตรงนี้หรือเปล่าครับ เพราะดับทุกข์ พ้นทุกข์ได้จริงๆ
ถ้าเรารู้ว่าทุกสิ่งในโลกไม่ใช่ของเรา ขันธ์ 5(ร่างกายเรา ความรู้สึกเรา ความจำเรา ความคิดเรา ใจเรา)ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ตัวตนเรา เป็นอนัตตา แต่พระนิพพานคือสุขแท้จริง เป็นตัวตนที่แท้จริงเรา ที่ไม่เคยเกิด ไม่แก่ ไม่ตาย ไม่ทุกข์ มันจะมีเรื่องอะไรให้ทุกข์ใจอีกได้ละครับบนโลกนี้ นี่คือความหมายของการหลุดพ้นจากทุกข์ที่แท้จริง ที่พระองค์จะสื่อแบบนี้ไหมครับ
เพราะเรามองขันธ์ 5 (ร่างกายเรา ความรู้สึกเรา ความจำเรา ความคิดเรา ใจเรา) เป็นเรา เป็นอัตตา เราจึงจมอยู่ในกองทุกข์?
ถ้าเราคิดว่า ขันธ์ 5(ร่างกายเรา ความรู้สึกเรา ความจำเรา ความคิดเรา ใจเรา) ไม่ใช่ของเรา ไม่เป็นเรา ไม่ใช่อัตตาเรา แม้แต่ความรู้สึกนึกคิดใจก็ไม่ใช่ของเรา ไม่เที่ยง เกิดแล้วก็ดับ เป็นอนัตตา ถ้าเรามองแบบนี้ได้ จะมีเรื่องอะไรให้ทุกข์ใจได้อีกบนโลกนี้ครับ หลักสำคัญที่พระองค์จะสื่อมันอยู่ตรงนี้หรือเปล่าครับ เพราะดับทุกข์ พ้นทุกข์ได้จริงๆ
ถ้าเรารู้ว่าทุกสิ่งในโลกไม่ใช่ของเรา ขันธ์ 5(ร่างกายเรา ความรู้สึกเรา ความจำเรา ความคิดเรา ใจเรา)ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ตัวตนเรา เป็นอนัตตา แต่พระนิพพานคือสุขแท้จริง เป็นตัวตนที่แท้จริงเรา ที่ไม่เคยเกิด ไม่แก่ ไม่ตาย ไม่ทุกข์ มันจะมีเรื่องอะไรให้ทุกข์ใจอีกได้ละครับบนโลกนี้ นี่คือความหมายของการหลุดพ้นจากทุกข์ที่แท้จริง ที่พระองค์จะสื่อแบบนี้ไหมครับ