คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
ให้สังเกตุกายทั้งกาย และสังเกตุกายที่กำลังหายใจ ค่อยๆระลึกเข้าไปที่ลมหายใจเข้า แล้วดูความรู้สึกว่าแน่นๆอึดอัดมั๊ย หายใจออกดูความรู้สึก
ว่าแน่นๆอึดอัดมั๊ย ลมหายใจเข้าดูความรู้สึกว่าความอึดอัดจางคลายมั๊ย ลมหายใจออกดูความรู้สึกว่าความเบาใจเกิดขึ้นมั้ย ถ้าตามูดตามรู้แบบนี้
ไปเรื่อยๆ กระทั่งลมหายใจจะเบา ความรู้สึกจะเบา ลมหายใจก็ละเอียดไม่ต้องลากลมหายใจยาวๆก็รู้สึกหายใจเต็มอิ่ม และให้ฝึกตัวรู้คือให้ผู้รู้
รู้ลมเข้า รู้ลมออก สติก็คอยระลึกถึงกาย ลมหายใจ ความรู้สึกต่างๆที่เกิดที่ใจไปเรื่อยๆ...ขยับกายบ้าง ได้ตามสมควร หายใจยังงัยให้โล่งโปร่งเบา
ก็ต้องสังเกตุความรู้สึกต่างๆ ที่กำลังปรากฎตามจริงให้เจอ...
ว่าแน่นๆอึดอัดมั๊ย ลมหายใจเข้าดูความรู้สึกว่าความอึดอัดจางคลายมั๊ย ลมหายใจออกดูความรู้สึกว่าความเบาใจเกิดขึ้นมั้ย ถ้าตามูดตามรู้แบบนี้
ไปเรื่อยๆ กระทั่งลมหายใจจะเบา ความรู้สึกจะเบา ลมหายใจก็ละเอียดไม่ต้องลากลมหายใจยาวๆก็รู้สึกหายใจเต็มอิ่ม และให้ฝึกตัวรู้คือให้ผู้รู้
รู้ลมเข้า รู้ลมออก สติก็คอยระลึกถึงกาย ลมหายใจ ความรู้สึกต่างๆที่เกิดที่ใจไปเรื่อยๆ...ขยับกายบ้าง ได้ตามสมควร หายใจยังงัยให้โล่งโปร่งเบา
ก็ต้องสังเกตุความรู้สึกต่างๆ ที่กำลังปรากฎตามจริงให้เจอ...
แสดงความคิดเห็น
เป็นภูแพ้โรคประจำตัว ทำให้หายใจไม่สะดวกเหมือนคนทั่วไป นั่งสมาธิ.........
เพราะหวังได้ฌานเพื่อเป็นปัญญาการเห็นธรรมคงจะยาก แต่ก็ทำไปเรื่อยๆเผื่ออนาคตจะได้