ต้องออกตัวก่อนว่าไม่เคยสนใจธรรมะเลย
ช่วงปีนี้รู้สึกว่าเป็นทุกข์จากความคิดตัวเองมาก เริ่มมีอาการนอนไม่หลับ นอนหลับยากทั้งที่ปกตินอนหลับง่ายมาก
มานั่งสังเกตดูแล้วพบว่า ความทุกข์เกิดจากความคิดจริงๆ
ความคิดที่กังวลกับอดีตบ้าง อนาคตบ้าง เหมือนไม่ได้ใช้ชีวิตปัจจุบันอยู่ตรงหน้าเลย
รู้ทั้งรู้ว่าไม่ควรคิด แต่ก็ห้ามความคิดไม่ได้

เลยไหนๆก็ไหนๆเเล้ว อยากใช้ความคิดฟุ้งซ่านนี้
มาเป็นตัวเริ่มในการศึกษาวิธีการดับทุกข์ หรือทำให้ทุกข์น้อยลง
เท่าที่ศึกษามาช่วงหนึ่ง

วิธีการปฏิบัติคือ
เมื่อมีความคิดฟุ้งซ่านใดๆ แค่ให้เรารู้ แต่รู้ในที่นี้คืออะไรหรอคะ
รู้ทีไร ใจก็ดิ่งไม่เป็นสุข จมกับความคิดแย่ๆทุกข์ที
พยายามตามมาดูลมหายใจแทนเมื่อรู้ว่าฟุ้งซ่าน ยากจังเลย

ถ้าหนูตั้งใจทำจริงๆ จะทุกข์น้อยลงใช่มั้ยคะ
รบกวนผู้มีประสบการณ์แนะนำวิธีด้วยนะคะ