เมื่อประมาหลายปีที่ผ่านมา ผมมีความรู้สึกดีมากๆกับ ผญ คนนึง
เราสนิทกันมากครับ ไม่ว่าจะไปไหน ทำอะไร เราก็ยังมีกันอยู่
จนเมื่อเราต้องห้างกันจริงๆ คือ ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยเหมือนก่อน
นานๆทีจะได้เม้ามอยกัน แต่ก็ยังมีการติดต่อกันอยู่บ้างครับ
และช่วงที่เราห่างกัน มันมีอะไรมาทำให้ใจเราหวั่นไหวอยู่เรื่อยๆ
ซึ่งเราทั้ง 2 คน สนิทกันมากก็จริง แต่ก็ไม่ได้ก้าวก่ายชีวิตกัน
ความสนิทในที่นี้ในความรู้สึกของผมหมายถึง เป็นเพื่อน พี่ น้อง ผู้ช่วย คือเป็นทุกอย่างให้กันอย่างมีความสุข
แต่สำหรับเธอผมก็ไม่สามารถคิดไปเองได้ว่าเธอจะคิดหรือรู้สึกแบบผม ที่ผมรู้สึกกับเธอ
ผมพยายามสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้เธอ เพื่อเป็นความทรงจำที่ดีสำหรับ เรา ..
มันเป็นช่วงเวลาที่ดีมากๆช่วงหนึ่งครับ ผมไม่อยากให้ช่วงเวลานั้นหายไปเลย
เรา 2 คน มีอะไรก็จะคุยกัน ปรึกษาช่วยเหลือกันตลอด
และไม่ว่าผมหรือเธอจะห่างกันแค่ไหน แต่ผมก็รู้สึกได้ว่า เรา ใกล้ชิดกันตลอดเวลา
มันอาจจะมีอุปสรรค์มากมาย แต่ผมก็ไม่เคยท้อเลยที่จะข้ามมันไปหาเธอ
ปัจจุบันผมก็ไม่รู้ว่าเธอยังหลงเหลือความรู้สึกอะไรให้ผมอยู่รึป่าว
แต่ผมเอง ก็ยังนึกถึงเธออยู่บ่อยๆ เป็นห่วงบ้าง อยากเจอบ้าง
ผมไม่รู้ว่า ทั้งหมดที่เราเป็นอยู่มันคืออะไร ไม่รู้จะเรียกความสัมพันธ์นี้ว่าอะไร
แต่มันเป็นสิ่งที่ดีมากๆครับ
..
ครั้งนึงผมถามเธอว่า เราเจอกันช้าไปรึป่าว ..?
มีอยู่คำนึงที่เธอพูดกับผม ทำให้ผมคิดและเสียใจมากจนถึงทุกวันนี้ว่า ..
(.. เราไม่ได้เจอกันช้าไปหรอก .. เราแค่เจอกันในช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสม ..)
มันทำให้ผมรู้สึกว่าผมได้พลาดอะไรไปรึป่าวหรือศูนย์เสียสิ่งดีๆไป
ถ้าเป็นไปได้ ในวันที่เรายังอยู่ด้วยกัน ผมจะทำให้เธอรู้ว่า ..
(..เวลามันไม่ช้าหรือเร็วหรอก ถ้าผมเองเป็นคนกำหนดมัน..)
ผมยังคิดถึง เสียงหัวเราะและรอยยิ้มของเธออยู่เสมอครับ
.. มีเพลงนึงที่ผมกับเธอเคยร้องเล่นด้วยกัน คือเพลง..อยู่ที่เธอ ของ Musketeers.
ทุกวันนี้ผมก็ยังคงร้องเพลงนี้ทุกครั้งที่ผม .. คิดถึงเธอ