เราอายุ 27 ปี คนอื่นมองว่าเราเป็นที่สดใส ร่าเริง ยิ้มง่าย หัวเราะเก่ง ทำงานดี ซึ่งในตอนแรกเป็นแบบนั้น แต่ช่วง 2-3 อาทิตย์ก่อนปีใหม่ เรารู้สึกว่าเรามีความสุขมากเกินปกติ จากคนที่ชอบดื่มอาทิตย์ละ 1-2 ครั้ง กลายเป็นดื่มทุกวัน เฮฮาปาร์ตี้ทุกคืน จนมีเหตุการณ์นึงที่เกิดขึ้นในวันกินเลี้ยงปีใหม่ เราก็ดื่ม สนุกสนานเฮฮาในความเป็นตีวของเรา ไม่ได้เกินเลย หรือ ทำอะไรเสื่อมเสีย เรากินเลี้ยงกับครอบครัวของเรา มีพ่อแม่และญาติที่สนิทกัน แต่ด้วยความ แม่ น่าจะไม่เคยเห็นเราในเวอร์ชั่นที่สนุก+เมาหน่อยๆ เหมือนแม่จะรับกับพฤติกรรมของเราไม่ได้ จู่ๆก็พูดและร้องไห้ บอกว่าไม่ชอบ แม่รับไม่ได้ที่เห็นลูกเป็นแบบนี้ ทำอะไรทำไมไม่คิดถึงภาพลักษณ์ของตัวเอง (อาชีพราชการ) ไม่คิดถึงหน้าพ่อหน้าแม่..
ณ ตอนนั้นคือเราผิดขนาดนั้นเลยเหรอ เหมือนทุกอย่างในหัวมันไหลออกมาแล้วระเบิดออกมาหมดเลย เรานั่งร้องไห้กลางวง โดยมีพ่อกับป้าช่วยกันกอดปลอบ ญาติคนอื่นๆก็คอยพูดปลอบ ร้องเป็นชั่วโมงเลยก็ว่าได้
...
หลังจากงานปีใหม่ เรารู้สึกว่าความสุขของเราหายไปเกือบ 60% เลย จากเป็นคนที่มั่นใจ สดใส กลับหายไปเลย..(ต่อ)