ภาพสะท้อนของน้ำหลาก จากดวงตา
ท่วมเรือกสวนไร่นา มาถนน
เห็นนัยน์ตาทุกคู่ ของผู้คน
ฉายแววแห่งกังวล และห่วงใย

    วอมไฟสะท้อนน้ำ ยามค่ำคืน
ทุกม่านตาต้องตื่น ยากหลับไหล
สุดลูกหูลูกตา น้ำมาไกล
เหมือนมีก้อนอะไร มาจุกคอ

     น้ำเวิ้งว้างว่างเปล่า แต่เต็มหมด
ธรรมชาติกำหนด จริงหรือหนอ
วิปโยคโศกเศร้า คิดเฝ้ารอ
กว่าจะก่อสร้างใหม่ ในผืนดิน

     ทุกอย่างหายหมดไป กับผืนน้ำ
ที่เอ่อล้นไหลตาม ทำลายถิ่น
ก้มหน้าซบกอดเข่า น้ำตาริน
ยากหาอยู่หากิน เพื่อเลี้ยงตัว

   มันใครหรือชื่อว่า  ธรรมชาติ
อยากประกาศท้าทาย และหมายหัว
คนเก่งมีหากรู้ สู้เต็มตัว
ธรรมชาติอาจต้องกลัว น้ำยาคน

  ภาพสะท้อนของน้ำหลาก จากดวงตา
น้ำจรดดินจรดฟ้า สีขุ่นข้น
เห็นความทุกข์คลุกเคล้า เศร้าปะปน
ตาสบตาคนสกลฯ ล้นน้ำตา....

           ............

  ขอแสดงความเสียใจ ต่อพ่อแม่พี่น้อง ปู่ย่าตายาย ที่อิสานครับ

   อาร์ต โฟล์คสวาเกน