@แสงแดดเอียงอายมวลเมฆหม่น
สายฝนถั่งหยาดมิขาดช่วง
ฟ้าโค้งขอบต่ำงำทั้งปวง
คืนวันผ่านล่วงอย่างเงียบงัน

@ที่โน่นที่นี่น้ำปลี่หลาก
อยู่ยากทุกข์เข็นทาเร้นขวัญ
เรือกสวนไร่จมล้มลุกกัน
ลูกเมียผูกพันอันตรธาน

@ข่าวอุ่นจุนเจือเผื่อบัญชี
น้องพี่ใจบุญเกื้อหนุ่นผ่าน
บางสิ่งสูญสลายกับสายธาร
กู่ขานก้องหายไม่หวนคืน

@สะท้อนย้อนย้ำใครกำหนด
เขียนบทธรรมชาติบังอาจฝืน
เบียดบุกรุกคืนกระดืบกลืน
ป่าผืนภูผาเย้ยฟ้าดิน

@จัดสรรปั้นเสกเป็นเอกอุ
บรรลุเอกฉันท์อันกังฉิน
เสียงมากลากชักกระอักริน
ไม่สิ้นน้ำตามหาชน

@ที่โน่น ที่นั่น ปลุกขวัญเฟื่อง
เล่าเรื่องตำนานอันสับสน
โดยประชาเพื่อประชาอันปลอมปน
แท้ท้นทุกข์นองผองประชา

@แดดดับอับอายมวลเมฆหม่น
น้ำล้นป่าหักทะลักบ่า
ฟ้าโค้งขอบต่ำอำพรางตา
โหยหา  แดดหอม อวลอ้อมดิน
...................
เมื่อไหร่หนา แดดกระจ่าง พร่างผืนฯ

.........................2511561430