สวัสดีครับเพื่อนๆพันทิป ผมรู้สึกอัดอั้นมาตลอดเเละไม่เคยมีที่ระบายเพราะผมไม่กล้าระบายกับใคร ผมเครียดเรื่องครอบครัวครับ เเม่ผมไม่เคยพูดดีกับผมเลยผิดกับน้องที่เเม่ตามใจโอ๋ตลอดทั้งๆที่น้องก็อายุไล่เลี่ยกับผมเเละไม่ได้เด็กน้อยอะไรมากนัก ไม่ว่าจะทำอะไรผิดเล็กๆน้อยๆเเม่ก็คีหนักๆตลอดบางครั้งถึงขนาดเเขนบวมไปเลยเคยโดนเเม้กระทั่วหมวกกันน๊อกฟาดหัว ปลอบใจตัวเองมาตลอดเวลาว่าทุกอย่างมันต้องผ่านไปได้ดี พยายามอดทนถึลอดทนไม่ไหวก็ต้องไหวเพราะมันไม่มีทางเลือกด้วยซำเรียนก็ยังเรียนไม่จบงานที่ทำเงินเดือนก็ยังไม่สามารถประคับประครองตัวเองได้ สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คืออดทนซึ่งมันเป็นคำปลอบตัวเองคำเดียวที่มีอยู่ บางทีโดนกดดันมากๆเครียดถึงขนาดปวดไมเกรนทั้งๆที่ยังวัยรุ่นอยู่7-8วันเลย เคยโทรไปหาจิตเเพทย์เเต่เบอร์ที่เเปะในอินเตอร์เนทก็โทรไม่ได้ ทุกวันนี้อยู่ด้วยชีวิตที่เเบบถามตัวเองตลอดกูจะเอายังไงกับชีวิตดีวะจะทนต่อไหมไม่ทนจะไปยังไง เเล้วจะทนได้ถึงเมื่อไหร่ 😢