อาการเเบบนี้เรียกว่าเหงาหรือโรคซึมเศร้า

      สถานการณ์ปัจจุบันไม่ใช่เเค่ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจ  มันยังส่งผลกระทบต่อชีวิตเเละจิตใจใครหลายคน
จากที่เคยอยู่กลุ่มใหญ่สุดท้ายก็เหลือไม่กี่คน  จากคนที่มีคู่เคียงข้างก็ได้อยู่ลำพัง "คนเดียว"
   
       ตอนนี้รู้สึกเหมือนอยู่ในโลกเพียงลำพัง  เวลาอยากระบายเรื่องให้ใครฟังก็ไม่มี
ใช้ชีวิตอยู่บน facebook IG เเละ Tiktok  มีดูซีรี่ย์บ้าง วนไปจนหลับ
ใช้ชีวิตวนเวียนอะไรเดิมๆซ้ำๆ  เวลาใครถามป่กยอกอยู่คนเดียวได้ เเต่ในใจมันอาจจะร้องไห้อยู่
      พอเวลาผ่านไปนานวัน จากที่ชอบดูตลกซิดคอม มันไม่สนุกเหมือนเมื่อก่อน   จากที่ชอบดูซีรี่ย์เป็นตอนก็ได้เเต่เอานิ้วเขี่ยเมาส์
หาเรื่องดูไม่ได้ก็นอนเขี่ยมือถือไปๆมาๆ  ปกติเป็นชอบร้องเพลงตอนนี้เเค่อ้าปากยังยาก  เพราะคนฟังคือตัวเราเอง 
       ทุกวันเหมื่อนใข้ชีวิตกินเเละตื่นขึ้นมา   บ่ายออกกำลังกายถึงจะไม่มีเเรงจูงใจ
เเต่ก็ยังมีวินัยในการดูเเลตัวเอง  อยู่กับวันเวลาที่ยังไม่มีจุดหมาย
        ยอมรับเลยทั่มีชีวิตอยู่เพราะเเม่เเละหนีสินที่สร้างขึ้นมา ไม่ว่าจะบัตรหรือ กยศ. เพราะถ้าผมจากไป
ภาระจะตกที่เเม่  ที่ผ่านมาไม่รู้กี่ครั้งกี่หนที่อดทนพูดกับตัวเอง บ่นกับข้างฝา  เเหงนหน้าดูบนฟ้าหรือเพดาน 
ยังคงทำวนไปอยู่ในเเต่ละวัน  มีเพียงช่วงเวลาเดียวที่ไม่คิดอะไรคือช่วงทำงาน

  ผมเขื่อว่าในโลกใบนี้มีคนเเบบผมอยู่ไม่มากก็น้อย บางคนอาจจะถอยเเบะยอมเเพ้ไป
หลายคนได้รักใหม่มีกำลังใจขึ้นมา   ยังคงมีอีกไม่น้อยที่รอคอยความหวัง ความรัก เเละ วันที่ฟ้าสดใจ

         
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่