เราพึ่งเลิกกับเเฟนที่เราดันวางเค้าไว้ในอนาคตมากมายเหลือเกิน...เราเป็นฝ่ายถูกบอกเลิกทั้งๆที่งงมากว่าเรื่องอะไรที่ทำให้เลิกกันเรามักจะเป็นฝ่ายดูเเลเค้ามากกว่า เค้าเป็นคนนิ่งๆไม่เเสดงออกว่ารักเราเเต่เค้าก็จะมีวิธีของเค้า สาเหตุที่เค้าบอกเลิกเราคือ เค้าให้เหตุผลว่าเค้ารู้สึกเหนื่อยกดดันหลายๆอย่างเค้าไม่สามารถให้อะไรกับเราได้เลย รู้สึกว่าอยู่ตรงนี้เเล้วอึดอัด เบียดเบียนเรา เค้าไม่มีทุนเรื่องการเงินเท่าไหร่เเละทางบ้านไม่ได้ส่งเค้าเรียนเเต่เค้ามีความสามารถมากที่จะสามารถเข้าทำงานในบริษัทได้เเละเราก็กำลังเรียนจบ

วันที่เลิกกันเราตกใจมากๆเราไม่เคยทะเลาะกันถึง10รอบระหว่างคบกันมาไม่มีเรื่องมือที่สามใดใด บวกกับเค้าเคร่งในศาสนานึงค่อนข้างยึดติดกับอะไรที่มาส่งผลกระทบต่อจิตใจมากไปเค้าก็จะตัดออกอย่างง่ายดาย เเละเวลามีปัญหาต้องเเก้เราจะเป็นฝ่ายเเก้มาตลอดเราไม่อยากให้เค้าเครียดเรื่องของเราเเต่กลับทำให้เค้ากดดันตัวเอง เค้าบอกเราว่าเค้าเป็นฝ่ายบอกเลิกก่อนในทุกครั้งเเต่กับเราเค้าคบนานที่สุดเเละรักที่สุด เลิกกันทั้งที่ยังรักนั่นเเหละค่ะ จนวันนี้บางทีเรา็พยายามคิดด้านร้ายของเค้าเพื่อทำให้เราไม่เจ็บ เค้าบอกเลิกเค้าคงทำใจเเละคิดมานานเเล้ว เเต่เรากลับไม่มีเวลาให้ทำใจเค้าิยู่กับเราวันเดียวเเละรอเรากลับมาจากที่ทำงานเเละเก็บของออกไปเลย มันทำให้เรามีเวลาทำใจในวันที่มีเขาอยู่เเค่วันเดียวเราตั้งตัวไม่ทันที่จะเสียเค้าไปแต่เราคิดว่าเค้าคงอยากไปจากเรามากๆเราเลยไม่รั้งอะไรไว้ จนเราไม่ร้องให้เราทำใจได้เเต่ทำใจไม่ได้เวลาได้ยินเพลงเศร้าต่างๆพยายามไม่นึกถึงอดีต เมื่อวันก่อนเค้ามาเอาของชิ้นนึงเเละกลับไปเราก็พยายามยิ้ม มีความสุขเพราะเค้าไม่อยากเจอกันในเเบบที่เศร้าเเต่เค้ากลับทำสะเอง จนทำให้ใจที่สั่นเมื่อเจอหน้าเค้าเราก็วกกลับมาเเคร์เค้าอีก เค้าเศร้ามากและเสียงสั่นไม่มองหน้าเรา ทำให้เราสงสารเเละเราก็ใจอ่อนเเอทันที เราก็ดันตกลงกันไว้ว่าจะมาหากันบ่อยๆเมื่อคิดถึงกัน บางทีก็เกลียดเค้านะที่ใจร้าย ให้เวลาเราวันเดียวเเล้วออกไปเลย เเต่เราก็ต้องยัดเยียดสถานะเพื่อน จนตอนนี้สับสนมากว่าเรายังรักเค้าอยู่ เราตัดใจได้หรือยัง พยายามไม่หาวิธีง้อกลับมา ทุกวันนี้คุยเเชททุกวันเเต่ไม่ทั้งวันเเล้วค่ะพอเค้าหายไปเป็นวันก็เริ่มเจ็บเราก็ตอบเค้าช้าเราควรตัดไปยังไงดีคะ อยากคุยนะคะเเต่ใจยังรับไม่ได้เลยค่ะ
กลัวว่าจะเจอกันอีกครั้งจะทำให้เศร้าเเต่ก็ยังอยากเจอสับสนมากเลยค่ะ