คือคนอื่นในที่นี้คือทุกคน ที่แม่ดีด้วย แต่กับเราทำไมแม่มีแต่ด่าๆๆๆ ขนาดเราพูดดีๆด้วย ถามดีๆแต่กลับตอบด้วยคำด่าที่หยาบคายมาก ทุกคนที่อ่านกระทู้อาจจะคิดว่าดิฉันคิดไปเอง แต่คนเราถ้าไม่เจอกับตัวจิงๆจะรู้ได้ไง ทุกคนอาจจะบอกว่าไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูกตัวเอง แต่แม่เรานี้ไม่แน่ใจคะ
บางทีก็โกรษ น้อยใจบ้าง  เพราะเราเปนลูก พูดๆตามจริงเลยนะคะ แค่พูดเฉยๆแม่ยังไม่อยากพูดด้วย แค่เรียกก็ไม่ตอบอย่าให้พูดดีด้วยเราเลยคะ คงไม่ได้
คือตอนนี้ยังไม่มีงานทำของตัวเองนะคะเลยต้องขอตังแม่ใช้ แต่งานทำได้แต่ไม่ค่อยมี วันแม่ปีนี้ก็คิดว่า จะซื้อของขวัญให้แม่ เก้บเงินให้แม่สัก500 ตามที่เราเก็บได้รวมของอีกคงเกือบพัน ไม่รุ้จะเก็บได้หรือทันไหม ดิฉันเลยขอตังแม่ไว้เพื่อเก็บวันแม่ปีนี้ แต่แม่ก็ว่าๆๆ ไม่ได้ไปไหนจะขอทำไม ที่ไม่ไปไหนก็กลัวตังไม่พอวันแม่ปีนี้ แม่ไม่เคยเห็นความสำคันเราเลย ไม่เคยคิดว่าเราดี ด่าเรา พูดกับเราไม่เคยดี จนบางทีอยากจะถอดใจไม่อยากเก็บให้แล้วเก้บให้ยายกะย่าดีกว่า
แม่จะดีกับลูกคนอื่นและคนอื่นมาก บ้านใครอยู่ไกลๆอาสาไปส่ง ลูกเพื่อนอยากไปเที่ยวพาไป เราอยากไปขี้เกียจพาไป ขนาดไปส่งเราขึ้นรถไปรร.หน้าซอยแม่ยังให้ไปเอง มันมีหลายอย่างที่เราอาจจะเล่าไม่หมด เพราะมันเยอะจริงๆ ไม่รู้จะระบายกับใคร มันเปนอารมเสียใจเสียความรุ้สึกมากกว่า
เวลาทะเลาะกะน้องเราก็พยายาม ไม่ทะเลาะ ทั้งที่น้องผิด แต่กลับว่าเรา แทนที่จะดุน้อง หรืออบรมน้อง แต่กลับด่าเราอย่างเดียว น้องทุกคนไม่กลัวเรา เพราะแม่จะไม่ให้ด่าให้ตี แล้วแม่บอกจะจัดการเอง ก็เฉยๆ แต่กับเราแม่จะทำทุกอย่าง ดุ ด่า ว่า ตี แม่ไม่เคยตามใจเรา ถึงเราจะทำดีกับแม่แค่ไหน ไม่ถึงวันแม่ก็ลืม เราพยายามพูดดี พยายามเลี่ยงการทะเลาะกะแม่ แม่ก็ยิ่งทำให้ทะเลาะ เช่น เราถามดีๆ ก็ตอบด้วยคำหยาบแต่กับน้อง อย่างกะไข่ในหิน
เราไม่ได้อิจฉาน้องนะ แต่น้อยใจมากกว่า เวลามีอะไรที่เราทำผิดพลาดแม่ไม่เคยปลอบใจเรา ไม่เคยถาม ไม่เคยให้คำปรึกษาเราเหมือนพ่อ ชั่งเถอะ ทำไรไปมันก็ไม่ดีขึ้น หรือปีนี้ปีชงด้วย

ยังไงเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ลุงป้าน้าอา ทุกเพศวัย ช่วยแนะนำหน่อยคะควรทำอย่างไรดี ที่เราทำมันถูกไหม หรือที่เราคิดมันผิดไป