ขอย้อนไปประมาณ3ปีที่แล้ว ที่ผมเริ่มสนใจการทำสมาธิ(ขอเล่าลัดๆเลยละกัน) จุดมุ่งหมายของผมคือนิพพาน
ขั้นตอนที่ผมปฏิบัติ
ขั้นแรก หาท่านั่ง(นอนก็ได้)ที่ตนเองสบายที่สุดและอยู่ได้นานที่สุด มือปล่อยตามสบาย (ถือว่าถ้านั่งขัดสมาธิปกติ จะมีอาการเหน็บชา เป็นการทรมาน   ตนเอง+ผมอ้วน)
ขั้นสอง หลับตา กำหนดลมหายใจเข้าออก ให้สมำเสมอกัน (บางคนเข้ายาว ออกสั้น บ้างเข้าสั้นออกยาว ถ้าเป็นแบบนี้จิตจะเป็นสมาธิได้ยาก)
ขั้นสาม นึกในใจจิตนาการว่าเรา นั่งสมาธิหลังพิงต้นไม้ต้อนใหญ่ต้นหนึ่งอยู่(ถ้านอนก็ นอนบนตนไม้ที่โดนโค่นราบไปกับพื้นแล้วกัน) มีเสียงลำธารน้ำไหลเล็ก มีเสียงเหมือนสัตว์บางชนิดกำลังเดินไปกินน้ำที่ลำธาร(ของผมใช้เป็นกวาง) มีเสียงลมพัด และ ผีเสื้อ หรือ แมลง อะไรก็ได้ที่บินในอากาศ
ขั้นที่สี่ ให้จิตนาการว่า เรานั่งอยู่ตรงนั้นนานจน เปลือกไม้ของต้นไม้นั้น ค่อยงอกมาปกคลุมร่างกายจนมิด ทำให้ทุกอย่างมืดสนิท ถูกกันออกจากโลกภายนอกโดยมีแค่เปลือกไม้บางๆกั้นอยู่(ผมเปรียบ เปลือกไม้นั่นเสมือนสมาธิของเราในตอนที่กำหนดลมหายใจ)
ขั้นที่5 จากนั้นให้ค่อยๆให้ประสาทสำผัสของเรา ค่อยๆลืมหรือทำเป็นไม่รู้ว่า เสียที่เราได้ยินนั้นเป็นเสียงของอะไร (เปรียบ เสียงก็คือคลื่น ที่เรารู้สึกได้ก็เพราะ คลื่นเสียงนั้นกระทบกับเปลือกไม้) (การที่เราจะลืมนั้นก็คือ คลื่นนั้นไม่ได้กระทบกับเปลือกไม้ ไม่ได้หายไป แต่แทรกผ่านร่างเราไป เหมือนเราและต้นไม้ไม่ได้อยู่ตรงนั้น)
ให้ทำขั้นที่5 โดยเสียงนั้นก็เริ่มจากธรรมชาติที่เราจิตนาการไว้ใน ขั้นที่3 เมื่อแน่ใจแล้วว่าเสียงหายไปหมดแล้ว ก็ย้ายไปทำกับเสียงในชีวิตจริง(โลกรูปธรรมในขณะนั้น)(อาจเป็นเสียงรถ เสียงสัตว์ เสียงลม) หลังจากเสร็จทั้งหมดให้ลืมตา แล้วจะพบกับความสงบที่สงบสุดๆ

ขั้นที่5อาจใช้เวลานานหน่อยนะครับ ตอนนั้นพอผมคิดวิธีนี้ได้ ผมก็เริ่มทำเลย ซึ่งเวลาตอนนั้น ประมาณบ่าย2 ผมใช้เวลาอยู่2ชม.ในการทำให้ครบทุกขั้น

เมื่อทำเสร็จแล้วเป็นอย่างไรน่ะหรอ "ไม่มีความรู้สึก ไร้ซึ่งอารมณ์ ไม่มีความอยากอะไรทั้งนั้น (ตอนนั้นประมาณบ่าย3 ปกติผมจะหิวเวลานี้ก่อนข้าวเย็น) แต่วันนั้นผมไม่หิวอะไรทั้งนั้น ไม่เมื่อย ไม่ร้อน (หน้าร้อน ลมไม่พัด พัดลมไม่ได้เปิด บ้านเก่าๆเป็นห้องกว้างจากประตูหน้าบ้าน ติดแอร์ไม่ได้เพราะฉนั้นแอร์ไม่ได้เปิดแน่นอน) และคงสภาวะนี้ไปได้อีก1ชั่วโมง"

หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น"ผมมาคิดได้ว่า ถ้าเราทำแบบนี้มันได้อะไร เราเกิดมาเป็นสัตว์มีสติปัญญา มีขาให้เดินเปลี่ยนที่ได้ มีประสาทสำผัส เราจะลดตัวไปให้เท่ากับ หิน ที่ไร้อารมณ์ความรู้สึกทำไม มันไม่ต่างอะไรกับการฆ่าตัวตายทางจิตเลย ปกติถ้าเราฆ่าตัวตาย จะฆ่าแค่ร่างกาย กายหยาบ แต่จิตยังฟุ้งซ่าน แต่นี่จิตหายไป แต่กายหยาบ ร่างกายยังอยู่ เป็นก้อนเนื้อที่ไร้จิต ไร้ความรู้สึก" "ผมจึกรีบออกจากสภาวะนั้นเลย แต่ก็ออกมาใช่ว่าจะสมบูรณ์ อย่างน้อยๆตอนแรกๆก็ได้อารมณ์ หิว อิ่ม มีความสุข ร้อน เย็น กลับมา" "แต่ไม่แน่ใจว่าอารมณ์ความรู้สึกอื่นๆได้กลับมาเกือบจะครบตอนไหน" เพราะตอนนี้ "อารมณื เศร้าของผมยังไม่กลับมาเลย อย่างวันที่13ตุลา ผมยังร้องให้ไม่ได้เลย ได้แค่ช็อค หัวใจเต้นผิดจังหวะ ตัวสั่นแค่นั้น แต่ก่อนหน้าที่จะทำสมาธิแบบนี้ผมร้องไห้ได้นะเพราะก่อนหน้านั้นเคยอกหัก55" "หลังจากนั้นเคยอกหักอีก(นก ภาษาวัยรุ่น55) ผมไม่ร้องให้หรือเศร้าเสียใจเลย มีแต่ซึมๆ ไม่มีอารมณ์สนุกๆ ทำตัวเชื่องช้า เหมือนพวกเบื่อจนไม่รู้จะทำอะไร5555"

ปัจจุบันนี้ ก็ทำความวิธีนี้ได้ง่ายๆเลย 7-10นาทีก็ครบทุกขั้นแล้ว ผลข้างเขคียงอื่นๆก็ : เวลา มองใบไม้หรือต้นไม้ไหวไปกับลมแล้ว ก็เข้าสมาธิเองโดยอัตโนมัติเฉยเลย จนเพื่อนต้องขึ้นเสียงถึงจะกลับมา55

ใครจะนำวิธีนี้ไปทดลองใช้ได้เลยนะครับ ผมไม่ว่า ใครมีความคิดเห็นต่อวิธีนี้เชิญพูดคุยกันได้เลยครับ