..เมื่อตัวรู้ถูกปล่อยวางไม่อยากรู้อะไรแล้ว เพราะ "จิต-ตัวรู้"..เห็นโทษของวงจรปฏิจจสมุปบาทแล้ว..การเกิด-ดับ จิตได้เห็นโทษ-อาทีนวะ-ชัดเจน จิตก็จะกลับไปยัง ธรรมชาติเดิม เพราะจิตเกิดการเบื่อหน่ายในทุกข์-สุข ที่วนเวียนไม่รู้จบ คือ ไม่มีอะไรแล้วล้วนเป็น "สังขธาตุ"-เกิดปรากฏแต่ไม่มี รุป-ลักษณะ เหมือนไฟสิ้นเชื้อนั่นเอง..
สัตตานัง..ก็เลยไม่รู้จะเกาะอะไร..ไม่มีขันธ์5ให้เกาะ-หรือพาสัตว์ไปเกิดอีก อย่างนี้ค่อยมองเหตุ สิ่งที่เกิดจากเหตุนี้ได้ชัดขึ้นหน่อยแบบ อิทัปปัจยะตา- พุทธวจน นี่ดีจริงๆมีเหตุผล สาธุ ชวนสนทนาธรรมครับ ตามอัธยาศัย
  แสดงธรรมตามสามารถเถิด จะมากจะน้อย จะผิดจะถูก ไม่เป็นไร การใคร่ครวญธรรม วิเคราะห์ธรรม แทงตลอดธรรม เราเอง เราเอง จักเป็นผู้กระทำ อัตตาหิอัตตโนนาโถครับ สาธุ