แผนภาพ ปฏิจจสมุปบาท ที่ลองเขียนขึ้นใหม่  เพื่อให้ตรงกับ พุทธดำรัส    ว่าด้วย ทิฏฐิพื้นฐาน ว่า เรา ไม่ใช่ ขันธ์      เรา หรือ สัตต์(สัตตานัง) คือ จิตที่ยังมีอวิชชาและตัณหา     เรา หรือสัตต์ จึงไม่มีภาวะ การเกิดดับๆๆๆๆๆ  แต่อย่างใด แต่ มีภาวะ ของความเข้ายึด ด้วย อวิชชา และ ตัณหา ในทุกๆ กระบวนการ  ด้วยการเข้ายึดในสิ่งนั้นบ้าง ปล่อยสิ่งหนึ่ง ยึดอีกสิ่งนี้บ้าง (อุปปัชชติ/นิรุชฌติ) ดังนี้ อยู่ตลอด คืนและวัน

เพราะ (เรามี)อวิชชา เป็นปัจจัย จึงสร้างสิ่งที่เนื่องด้วยขันธ์(สังขาร วิญญาณ นามรูป สฬายตนะ ผัสสะ เวทนา) และนั่นเป็นปัจจัย ทำให้เรา(ไม่ใช่ขันธ์) มีตัณหา(ใน รูป เสียงฯ อันเนื่องด้วย ผัสสะ เวทนานั้น) มีอุปาทาน (อันเนื่องด้วย ผัสสะ เวทนานั้นๆ) จนถึงมีภพ( อันเป็นไปด้วย กาม รูป อรูป  ใน เวทนา ฯ ) จนเป็นเหตุแห่งทุกข์ทั้งหลายอันเนื่องด้วยขันธ์มีขึ้น(ชาติ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ  ทุกขโทมนัส อุปายาสะ)   

และเมื่อขณะที่เรามีทุกข์ อวิชชาของเราก็มิได้ดับหรือหายไป(จิตยังไม่หลุดพ้นจากอาสวะ)   อวิชชาที่เรามี  ยังคงเป็นปัจจัย แห่ง การปรุงแต่ง(สังขาร) ใน วิญญาณ และ นามรูป ที่ยังมีต่อไป .....ทำให้เรา เดินทาง ท่องไป ในสังสารวัฏ ไม่หยุดหย่อน จนกระทั่ง เราสามารถฝึกจิต จนหลุดพ้นได้ นั่นเอง

ท่านผู้ศึกษาธรรม ทั้งหลาย   ถ้าท่าน จะช่วย วิพากษ์ วิจารณ์ แผนภาพ ดังกล่าว จักขอบพระคุณอย่างสูงครับ