ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยสหรัฐอเมริกา เม็กซิโก อเมริกากลาง อเมริกาใต้ และอัฟริกา 26 ประเทศ 74 วัน ตอนที่ 44 Machu Picchu มรดกโลก และ 1 ใน 7 สิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคใหม่ เปรู
(ตอนอยู่ตปท. ภาพนิ่งล้นไอโฟน จึงลบออกหลังโพสต์เพจแล้ว ส่วนพันทิปโหลดหน้ารีวิวไม่ได้ ต้องกลับมาทำใทย ตอนนี้ขอให้ชมยูทูปไปก่อน ถ้ารีบชมภาพนิ่ง ให้ไปที่เพจ ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก)
https://www.youtube.com/watch?v=rDOU0IlgYK4&index=30&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk
https://www.youtube.com/watch?v=QAMHTDXfUi4&index=31&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk
https://www.youtube.com/watch?v=E5lA8yzCW_M&index=32&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk
https://www.youtube.com/watch?v=PCZSYkzTMM4&index=33&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk
https://www.youtube.com/watch?v=WwzgAwGx9U0&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=34
พฤหัสบดีที่ 28 ก.ค. ป้านอนไม่หลับ คาดว่า เป็นเพราะชาตอนกลางวัน แต่ทำงานก็ไม่ได้ เพราะเครื่องไม่รับ คำสั่ง😣😣😣😣
นอนซุกในผ้าห่มจนถึงตี 3 จึงลุกขึ้นอาบน้ำ แต่งตัว 03.30 น. ปลุกลุง 03.40 น. คลำหาทางลง เพราะเขาปิดไฟ เพราะแบบนี้เองเราจึงใช้เน็ตไม่ได้🙄🙄🙄🙄
แต่ประตูเปิดไว้ ออกไปได้😊😊😊😣เดินออกไปท่ารถ ....อั๊ยย่ะ! มีคนยืนรอเป็นร้อยแล้ว🙄🙄🙄🙄เราไปต่อแถว กว่าจะได้ไปไม่รู้กี่โมง นี่ 05.25 น. แล้ว จนท.ก็มาประทับตราตั๋วไปแล้ว ... คนยืนรอหลายพัน....รับทรัพย์กันอื้อซ่า ทั้งบริษัททัวร์ ร้านอาหาร ร้านค้า โรงแรม รถยนต์ รถไฟ รถบัส ธุรกิจและคนอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง😊😊😊😊
แม้กระนั้น อาร์โนลด์ บอกก็เราว่า มีคนไทย จำนวนน้อยมาก ที่มาเที่ยว มาชู ปิ๊ชู😊😊😊😊😊
ในที่สุดก็ถึงเวลาขึ้นรถ จนท.เดินมาสแกนตั๋ว ... คนขับเดินมานับจำนวนคน ให้พอดีกับที่นั่ง... ตัดแถว แล้วเดินไปขึ้นรถ...รถออกในเวลา 05.45 น. ถนนขึ้นเขาลาดยางเฉพาะกลางถนน ด้านข้างปล่อยว่าง เป็นหิน ที่เต็มไปด้วยฝุ่น ดานหนึ่งเป็นเขา อีกด้านหนึ่งเป็นเหว ที่ค่อยๆ ไต่ระดับ ทั้งสองด้าน ... คนที่เดินขึ้น ต้องผจญกับฝุ่นจากรถยนต์ ไปตลอดทาง😣😣😣😣
ถึงปลายทาง เวลา 06.00 น. ลานจอดรถเปียกจนเป็นโคลน เพราะเขารดน้ำบนฝุ่น ....มีบันไดสำหรับนักไต่เขาที่สมัครใจเดิน อยู่ด้านข้าง....ไกด์บอกว่า เราต้องเข้าห้องน้ำ ก่อนเข้าประตู เราคิดว่า จะเหมือนที่อื่น ที่พอซื้อตั๋วแล้ว ก็เข้าห้องน้ำฟรีได้เลย แต่ที่นี่ไม่ใช่...ต้องจ่ายค่าเข้าห้องน้ำคนละ 1 โซลิส คือ 11 บาท😐😐😐😐
จากนั้นก็ยืนเข้าแถว รอเดินขึ้นไปเช็คอิน....การรอเข้าสถานที่ที่ต้องจ่ายเงิน ที่มากที่สุด เท่าที่เคยเห็น คือ ที่หน้าพระราชวังแวร์ซายส์....ที่มาชู ปิ๊ชู ก็แถวยาวเหมือนกัน....ก่อนที่เราจะขึ้นรถ มีคนรอขึ้นรถ หลายพัน คน ... รถคันแรกออก 05.30 น. คันอื่นๆ ขึ้นไปเติมเรื่อยๆ ....ตอนที่เราขึ้นไป มีรถสวนกลับ 4 คัน คันที่เราขึ้นเป็นคันที่ 5....ค่ารถแพงมาก แค่ 15 นาที 420 บาท ขาลงแพงกว่านั้นอีก 446 บาท😣😣😣😣แต่ต้องขึ้น เพราะป้ารู้สึกว่า กล้ามเนื้อขาอักเสบ ถ้าดันทุรังเดินกลับ คงเสียมากกว่านั้น....ที่สำคัญ คือ ลุง คง แบกป้าไม่อึดเหมือนกับหนุ่มเมื่อคืน แน่ๆ😉😉😉😉
เรากินอาหารเช้า เป็นไข่ต้มที่เหลือเมื่อวานมคนละ 1 ฟอง เบอร์เกอร์อันเล็ก ซีเรียลอบตัด กับ เสารส ที่ได้มาจากร้านอาหาร แจกเพื่อเป็นอาหารเช้า ตั้งแต่เมื่อคืน ความจริงมีน้ำมะม่วงอีก 1 กล่อง แต่จัดการไปตั้งแต่หลังอาหารแล้ว ขอบอกว่า อาหารที่เปรู อร่อยทุกอย่าง ... มีลูกอมแถมมา คยละ 2 เม็ดด้วย😃😃😃😃
กว่าจะได้เข้า และ เจอไกด์ ก็ 07.00 น. เขาแบ่งให้อาร์โนลด์บรรยายภาษาสเปน ไกด์เราจำชื่อไม่ได้แล้ว...แก่😂😂😂😂
ฟังบรรยายสรุปแล้วเราก็แยกจากไกด์เดินเอง เพราะเรามีแผนที่ กับ ข้อมูลโดยสังเขป อยู่ในมือ....
มาชู ปิ๊ชู เป็นหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ยุคใหม่ ของโลก มีอายุกว่า 3,400 ปี ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นสถานที่สำคัญทางวัฒนธรรมทางธรรมชาติของยูเนสโก...รัฐบาลเปรู ได้เข้ามาจัดการบูรณะ และขึ้นทะเบียนเป็นมรดกทางวัฒนธรรมของชาติตั้งแต่ปี 1930....สิ่งที่ทำให้มรดกนี้ยังคงความแข็งแรง คือ การมีระบบระบายน้ำที่ดี แค่มีทางระบายน้ำเล็กๆ ตามจุดต่างๆ และมีบ่อรับน้ำ แต่ละจุด เท่านั้นเอง...วันนี้จนท.กำลังเซาะร่อง ทำความสะอาดร่องระบายน้ำพอดี😊😊😊😊
ชาวมายา และชาวอินคา มีหลักในการเลือกที่ตั้งเมืองเหมือนกัน คือ คำนึงถึง ความมั่นคง ปลอดภัย การรับแสงอาทิตย์ และแสงจันทร์ แหล่งน้ำ แหล่งทำการกสิกรรมเพื่อเลี้ยงพลเมือง....เมืองตั้งอยู่บนที่สูง บริเวณที่เป็นป่าอุดมสมบูรณ์....แต่ลุงบอกว่า การรบที่เอาชนะได้เร็ว คือ ล้อมเมืองไว้ไม่ให้ออกไปเอาเกลือ ก็น่าจะมีประสิทธิภาพ เพราะไม่เห็นมีแหล่งเกลือ และพวกเขาก็ขาดเกลือไม่ได้ซะด้วย😊😊😊😊
ร่องรอยทางอารยะธรรมของมายัน และอินคา ยังพอมีให้เห็นในลาตินอเมริกา แต่พวกแอสเท็ค เหลือไว้แค่พืชผักเท่านั้น....อย่างไรก็ตามตามประวัติศาสตร์ กว่าสเปนจะยึดอาณาจักร ของแอสเท็คได้ก็เสียไพร่พล และกินเวลาไม่ใช่น้อย😊😊😊😊
เรากลับจากการสำรวจร่องรอยชาวอินคา แล้วก็มองไปที่ภูเขาสูง อีกด้านหนึ่งของทางรถไฟ ที่เราคิดว่า มัน คือ ภูเขาหิมะ เมื่อคืนนี้ คำตอบ คือ ไม่ใช่ มันคือ ภูเขาหิน สูงใหญ่ ที่ขวางทิศทางลม และมีน้ำจากธารน้ำแข็งด้านตรงข้าม เป็นลำธารไหลเลาะไปตามเชิงเขาเท่านั้นเอง😊😊😶😶
ได้เวลาออกจากโรงแรมแล้ว เรากลับเข้ามาอาบน้ำ และใช้เน็ตที่โรงแรม แต่ป้ายังเขื่อมไม่ได้ตามเคย😣😣😣😚
ออกจากที่พักไปตลาดซื้ออาหาร เป็นพายไก่ 2 อัน ขนมปังธรรมดา 4 อัน 26 โซลิส กล้วยหอม 3 ลูก 5 โซลิส ขนมปังชีส 2.5 โซลิส รวม 33.5 โซลิส ไปนั่งรอไกด์ที่สถานีรถไฟ นัดไว้เที่ยง จะเอาตั๋วรถไฟให้...เวลาผ่านไปจนถึง 12.20 น. ดิอานา ภรรยาไกด์ มาถามว่า มีตั๋วรถไฟหรือยัง ป้าบอกว่า ไม่มี อาร์โนลด์ ถ่าบพาสปอร์ตไป บอกว่า จะซื้อให้ ดิอาน่า ถามจนท. ว่า อารโนลด์ เอาตั๋วมาฝากไว้ หรือ ไม่ พวกเขาหาในแฟ้ม แล้วบอกว่า ไม่ เธอจึงขอพาสปอร์ต ไปจัดการให้ ได้ตั๋วแล้ว เป็นไฟ Expidition ขบวน 501 ของ Peru Rail ออกเวลา 13.30 น. เวลาเข้า 13.00 น....
ทีสถานีมีรถ Inca Rail ของวิต้าโดม จอดอยู่ มีการเสิร์ฟอาหาร แบบหรูหรา ขบวนแรกออกไป ขบวนใหม่เข้ามาแทน...ขบวนของเราเสียเวลา ....ทีนักดนตรีแต่งกายพื้นเมืองมาเล่นดนตรีประเภทเครื่องเป่าที่ทำจากไม้ไผ่ ที่วางไว้ในกระจาดที่อยู่ในสถานีอยู่แล้ว😊😊😊😊เวลา 13.30 น. จนท.บอกให้ออกไปขึ้นรถ มีรถเปรูเรล จอดอยู่ 2 ขบวน จะออกในเวลาไล่เรี่ยกัน...ขบวนหนึ่งไปกูสโก อีกขบวนเป็นรถที่เราจะไป เราได้ตู้ B ที่ 37-38 จนท.ฉีกตั๋วก่อนอนุญาตให้ขึ้น รถท่องเที่ยวมีกระจกบนหลังคา และมีโต๊ะอาหาร เปืดแอร์เย็นฉ่ำ ต้องเอาเครื่องกันหนาวออกมาใส่กัน มองไปเห็นมีห้องน้ำด้วย😊😊😊😊
รถออกตามเวลา ไปตามทางที่เราเดินเมื่อวานนี้ มีน้ำเปล่าให้คนละ 1 แก้ว 😊😊😊😊
อ้าววว! นั่น...สาวฝรั่งเศส กับเพื่อนของเธอ ที่โวยวายเมื่อคืนนี้...พวกเธอรั่งกิน และดื่มจนใกล้ถึงปลายทาง จึงลุกไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็ออกมายืนปล่อยสัมภาระให้กระแทกหัวป้าโดยไม่สนใจ พวกเธอตัวสูงมาก ตอนนั้นลุงไปห้องน้ำ พวกเธอปิดโอกาสไม่ให้ป้ายืน🙄🙄🙄🙄
รถถึงปลายทางเวลา 14.20 น. ด้วยเวลาแค่ 50 นาที เมื่อวานเราเดินเกือบ 3 ชม.😐😐😐😐
ทุกคนลงรถแล้วเดินไปที่ลานจอดรถ ท่ามกลางฝุ่น และแดด ป้ามองหา คนที่จะส่งเราขึ้นรถ ในที่สุดก็เจอไกด์อาร์โนลด์😎😎😎😎
เขาบอกให้รอก่อน....ป้าไปนั่งริมรั้ว หมวกก็หายไปแล้ว ใช้ผ้าพันคอคลุมหัว กันแดดและฝุ่น คอยจ้องรถไว้ เพราะลุงต้องการที่นั่งข้างหน้า😊😊😊😊
อ้าวววว! แม่สาวคู่นั้น อีกแล้ว....กำลังเอาเรื่องไกด์อาร์โนลด์....ไกด์บอกว่า รถของพวกเธอเป็นวันพรุ่งนี้...แต่พวกเธอจะไปวันนี้....ไกด์บอกว่า รอให้เขาเคลียร์คนวันนี้เสร็จแล้วเขาจะโทรให้....
รถเรามาเวลา 15.00 น. ออกเวลา 15.10 น. แวะพักระหว่างทาง เวลา 17.25 น. ก่อนถึง Ulam Umba และถึงจัตุรัส Santa Francis เวลา 21.20 น. เราจึงได้เที่ยวเมืองเก่ากลางคืนอีกครั้ง เริ่มตั้งแต่จัตุรัสใหญ่ เดินฝ่าลมหนาว 6 องศา C แวะซื้อขนมปังก่อน😊😊😊😊
พอเดินถึงที่พัก พนง.ต้อนรับบอกว่า ที่พักเต็ม เพราะเราไม่จอง😣😣😣
คุยกับคุณจอห์นเป็นมั่นเป็นเหมาะ ฝากของไว้ จะมาพัก คืน 28 ... เขาก็ยินดีรับฝากของ แต่พอกลับมาบอกว่า ห้องเต็มเพราะเราไม่ได้จอง😣😣😣😣
หนาวก็หนาว น้อง Jandigo พนง.ใจดี ถามรร.ข้างๆ ให้ก็เต็ม ให้เราใช้เน็ตหา หาได้แล้ว ก็ช่วยโทรให้ แต่ไม่มีคนรับสาย เธอจึงโทรหาโรงแรมที่รู้จัก ชื่อ Mabey แล้วเดินไปส่ง ราคา คืนละ 180 โซเลส มากกว่ส 2 เท่าของอินคาส์ เปรู....ได้โรงแรมแล้ว ต้องใช้เน็ตหาข้อมูลท่ารถ กับที่พักล่วงหน้า คืนนี้นอนน้อยอีกแล้ว😣😣😣😣
[CR] ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยสหรัฐ เม็กฯ อเมริกากลาง เมกาใต้ อัฟริกา 26ประเทศ74วัน ตอน44 Machu Picchu สิ่งมหรรศจรรย์โลก
(ตอนอยู่ตปท. ภาพนิ่งล้นไอโฟน จึงลบออกหลังโพสต์เพจแล้ว ส่วนพันทิปโหลดหน้ารีวิวไม่ได้ ต้องกลับมาทำใทย ตอนนี้ขอให้ชมยูทูปไปก่อน ถ้ารีบชมภาพนิ่ง ให้ไปที่เพจ ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก)
https://www.youtube.com/watch?v=rDOU0IlgYK4&index=30&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk
https://www.youtube.com/watch?v=QAMHTDXfUi4&index=31&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk
https://www.youtube.com/watch?v=E5lA8yzCW_M&index=32&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk
https://www.youtube.com/watch?v=PCZSYkzTMM4&index=33&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk
https://www.youtube.com/watch?v=WwzgAwGx9U0&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=34
พฤหัสบดีที่ 28 ก.ค. ป้านอนไม่หลับ คาดว่า เป็นเพราะชาตอนกลางวัน แต่ทำงานก็ไม่ได้ เพราะเครื่องไม่รับ คำสั่ง😣😣😣😣
นอนซุกในผ้าห่มจนถึงตี 3 จึงลุกขึ้นอาบน้ำ แต่งตัว 03.30 น. ปลุกลุง 03.40 น. คลำหาทางลง เพราะเขาปิดไฟ เพราะแบบนี้เองเราจึงใช้เน็ตไม่ได้🙄🙄🙄🙄
แต่ประตูเปิดไว้ ออกไปได้😊😊😊😣เดินออกไปท่ารถ ....อั๊ยย่ะ! มีคนยืนรอเป็นร้อยแล้ว🙄🙄🙄🙄เราไปต่อแถว กว่าจะได้ไปไม่รู้กี่โมง นี่ 05.25 น. แล้ว จนท.ก็มาประทับตราตั๋วไปแล้ว ... คนยืนรอหลายพัน....รับทรัพย์กันอื้อซ่า ทั้งบริษัททัวร์ ร้านอาหาร ร้านค้า โรงแรม รถยนต์ รถไฟ รถบัส ธุรกิจและคนอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง😊😊😊😊
แม้กระนั้น อาร์โนลด์ บอกก็เราว่า มีคนไทย จำนวนน้อยมาก ที่มาเที่ยว มาชู ปิ๊ชู😊😊😊😊😊
ในที่สุดก็ถึงเวลาขึ้นรถ จนท.เดินมาสแกนตั๋ว ... คนขับเดินมานับจำนวนคน ให้พอดีกับที่นั่ง... ตัดแถว แล้วเดินไปขึ้นรถ...รถออกในเวลา 05.45 น. ถนนขึ้นเขาลาดยางเฉพาะกลางถนน ด้านข้างปล่อยว่าง เป็นหิน ที่เต็มไปด้วยฝุ่น ดานหนึ่งเป็นเขา อีกด้านหนึ่งเป็นเหว ที่ค่อยๆ ไต่ระดับ ทั้งสองด้าน ... คนที่เดินขึ้น ต้องผจญกับฝุ่นจากรถยนต์ ไปตลอดทาง😣😣😣😣
ถึงปลายทาง เวลา 06.00 น. ลานจอดรถเปียกจนเป็นโคลน เพราะเขารดน้ำบนฝุ่น ....มีบันไดสำหรับนักไต่เขาที่สมัครใจเดิน อยู่ด้านข้าง....ไกด์บอกว่า เราต้องเข้าห้องน้ำ ก่อนเข้าประตู เราคิดว่า จะเหมือนที่อื่น ที่พอซื้อตั๋วแล้ว ก็เข้าห้องน้ำฟรีได้เลย แต่ที่นี่ไม่ใช่...ต้องจ่ายค่าเข้าห้องน้ำคนละ 1 โซลิส คือ 11 บาท😐😐😐😐
จากนั้นก็ยืนเข้าแถว รอเดินขึ้นไปเช็คอิน....การรอเข้าสถานที่ที่ต้องจ่ายเงิน ที่มากที่สุด เท่าที่เคยเห็น คือ ที่หน้าพระราชวังแวร์ซายส์....ที่มาชู ปิ๊ชู ก็แถวยาวเหมือนกัน....ก่อนที่เราจะขึ้นรถ มีคนรอขึ้นรถ หลายพัน คน ... รถคันแรกออก 05.30 น. คันอื่นๆ ขึ้นไปเติมเรื่อยๆ ....ตอนที่เราขึ้นไป มีรถสวนกลับ 4 คัน คันที่เราขึ้นเป็นคันที่ 5....ค่ารถแพงมาก แค่ 15 นาที 420 บาท ขาลงแพงกว่านั้นอีก 446 บาท😣😣😣😣แต่ต้องขึ้น เพราะป้ารู้สึกว่า กล้ามเนื้อขาอักเสบ ถ้าดันทุรังเดินกลับ คงเสียมากกว่านั้น....ที่สำคัญ คือ ลุง คง แบกป้าไม่อึดเหมือนกับหนุ่มเมื่อคืน แน่ๆ😉😉😉😉
เรากินอาหารเช้า เป็นไข่ต้มที่เหลือเมื่อวานมคนละ 1 ฟอง เบอร์เกอร์อันเล็ก ซีเรียลอบตัด กับ เสารส ที่ได้มาจากร้านอาหาร แจกเพื่อเป็นอาหารเช้า ตั้งแต่เมื่อคืน ความจริงมีน้ำมะม่วงอีก 1 กล่อง แต่จัดการไปตั้งแต่หลังอาหารแล้ว ขอบอกว่า อาหารที่เปรู อร่อยทุกอย่าง ... มีลูกอมแถมมา คยละ 2 เม็ดด้วย😃😃😃😃
กว่าจะได้เข้า และ เจอไกด์ ก็ 07.00 น. เขาแบ่งให้อาร์โนลด์บรรยายภาษาสเปน ไกด์เราจำชื่อไม่ได้แล้ว...แก่😂😂😂😂
ฟังบรรยายสรุปแล้วเราก็แยกจากไกด์เดินเอง เพราะเรามีแผนที่ กับ ข้อมูลโดยสังเขป อยู่ในมือ....
มาชู ปิ๊ชู เป็นหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ยุคใหม่ ของโลก มีอายุกว่า 3,400 ปี ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นสถานที่สำคัญทางวัฒนธรรมทางธรรมชาติของยูเนสโก...รัฐบาลเปรู ได้เข้ามาจัดการบูรณะ และขึ้นทะเบียนเป็นมรดกทางวัฒนธรรมของชาติตั้งแต่ปี 1930....สิ่งที่ทำให้มรดกนี้ยังคงความแข็งแรง คือ การมีระบบระบายน้ำที่ดี แค่มีทางระบายน้ำเล็กๆ ตามจุดต่างๆ และมีบ่อรับน้ำ แต่ละจุด เท่านั้นเอง...วันนี้จนท.กำลังเซาะร่อง ทำความสะอาดร่องระบายน้ำพอดี😊😊😊😊
ชาวมายา และชาวอินคา มีหลักในการเลือกที่ตั้งเมืองเหมือนกัน คือ คำนึงถึง ความมั่นคง ปลอดภัย การรับแสงอาทิตย์ และแสงจันทร์ แหล่งน้ำ แหล่งทำการกสิกรรมเพื่อเลี้ยงพลเมือง....เมืองตั้งอยู่บนที่สูง บริเวณที่เป็นป่าอุดมสมบูรณ์....แต่ลุงบอกว่า การรบที่เอาชนะได้เร็ว คือ ล้อมเมืองไว้ไม่ให้ออกไปเอาเกลือ ก็น่าจะมีประสิทธิภาพ เพราะไม่เห็นมีแหล่งเกลือ และพวกเขาก็ขาดเกลือไม่ได้ซะด้วย😊😊😊😊
ร่องรอยทางอารยะธรรมของมายัน และอินคา ยังพอมีให้เห็นในลาตินอเมริกา แต่พวกแอสเท็ค เหลือไว้แค่พืชผักเท่านั้น....อย่างไรก็ตามตามประวัติศาสตร์ กว่าสเปนจะยึดอาณาจักร ของแอสเท็คได้ก็เสียไพร่พล และกินเวลาไม่ใช่น้อย😊😊😊😊
เรากลับจากการสำรวจร่องรอยชาวอินคา แล้วก็มองไปที่ภูเขาสูง อีกด้านหนึ่งของทางรถไฟ ที่เราคิดว่า มัน คือ ภูเขาหิมะ เมื่อคืนนี้ คำตอบ คือ ไม่ใช่ มันคือ ภูเขาหิน สูงใหญ่ ที่ขวางทิศทางลม และมีน้ำจากธารน้ำแข็งด้านตรงข้าม เป็นลำธารไหลเลาะไปตามเชิงเขาเท่านั้นเอง😊😊😶😶
ได้เวลาออกจากโรงแรมแล้ว เรากลับเข้ามาอาบน้ำ และใช้เน็ตที่โรงแรม แต่ป้ายังเขื่อมไม่ได้ตามเคย😣😣😣😚
ออกจากที่พักไปตลาดซื้ออาหาร เป็นพายไก่ 2 อัน ขนมปังธรรมดา 4 อัน 26 โซลิส กล้วยหอม 3 ลูก 5 โซลิส ขนมปังชีส 2.5 โซลิส รวม 33.5 โซลิส ไปนั่งรอไกด์ที่สถานีรถไฟ นัดไว้เที่ยง จะเอาตั๋วรถไฟให้...เวลาผ่านไปจนถึง 12.20 น. ดิอานา ภรรยาไกด์ มาถามว่า มีตั๋วรถไฟหรือยัง ป้าบอกว่า ไม่มี อาร์โนลด์ ถ่าบพาสปอร์ตไป บอกว่า จะซื้อให้ ดิอาน่า ถามจนท. ว่า อารโนลด์ เอาตั๋วมาฝากไว้ หรือ ไม่ พวกเขาหาในแฟ้ม แล้วบอกว่า ไม่ เธอจึงขอพาสปอร์ต ไปจัดการให้ ได้ตั๋วแล้ว เป็นไฟ Expidition ขบวน 501 ของ Peru Rail ออกเวลา 13.30 น. เวลาเข้า 13.00 น....
ทีสถานีมีรถ Inca Rail ของวิต้าโดม จอดอยู่ มีการเสิร์ฟอาหาร แบบหรูหรา ขบวนแรกออกไป ขบวนใหม่เข้ามาแทน...ขบวนของเราเสียเวลา ....ทีนักดนตรีแต่งกายพื้นเมืองมาเล่นดนตรีประเภทเครื่องเป่าที่ทำจากไม้ไผ่ ที่วางไว้ในกระจาดที่อยู่ในสถานีอยู่แล้ว😊😊😊😊เวลา 13.30 น. จนท.บอกให้ออกไปขึ้นรถ มีรถเปรูเรล จอดอยู่ 2 ขบวน จะออกในเวลาไล่เรี่ยกัน...ขบวนหนึ่งไปกูสโก อีกขบวนเป็นรถที่เราจะไป เราได้ตู้ B ที่ 37-38 จนท.ฉีกตั๋วก่อนอนุญาตให้ขึ้น รถท่องเที่ยวมีกระจกบนหลังคา และมีโต๊ะอาหาร เปืดแอร์เย็นฉ่ำ ต้องเอาเครื่องกันหนาวออกมาใส่กัน มองไปเห็นมีห้องน้ำด้วย😊😊😊😊
รถออกตามเวลา ไปตามทางที่เราเดินเมื่อวานนี้ มีน้ำเปล่าให้คนละ 1 แก้ว 😊😊😊😊
อ้าววว! นั่น...สาวฝรั่งเศส กับเพื่อนของเธอ ที่โวยวายเมื่อคืนนี้...พวกเธอรั่งกิน และดื่มจนใกล้ถึงปลายทาง จึงลุกไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็ออกมายืนปล่อยสัมภาระให้กระแทกหัวป้าโดยไม่สนใจ พวกเธอตัวสูงมาก ตอนนั้นลุงไปห้องน้ำ พวกเธอปิดโอกาสไม่ให้ป้ายืน🙄🙄🙄🙄
รถถึงปลายทางเวลา 14.20 น. ด้วยเวลาแค่ 50 นาที เมื่อวานเราเดินเกือบ 3 ชม.😐😐😐😐
ทุกคนลงรถแล้วเดินไปที่ลานจอดรถ ท่ามกลางฝุ่น และแดด ป้ามองหา คนที่จะส่งเราขึ้นรถ ในที่สุดก็เจอไกด์อาร์โนลด์😎😎😎😎
เขาบอกให้รอก่อน....ป้าไปนั่งริมรั้ว หมวกก็หายไปแล้ว ใช้ผ้าพันคอคลุมหัว กันแดดและฝุ่น คอยจ้องรถไว้ เพราะลุงต้องการที่นั่งข้างหน้า😊😊😊😊
อ้าวววว! แม่สาวคู่นั้น อีกแล้ว....กำลังเอาเรื่องไกด์อาร์โนลด์....ไกด์บอกว่า รถของพวกเธอเป็นวันพรุ่งนี้...แต่พวกเธอจะไปวันนี้....ไกด์บอกว่า รอให้เขาเคลียร์คนวันนี้เสร็จแล้วเขาจะโทรให้....
รถเรามาเวลา 15.00 น. ออกเวลา 15.10 น. แวะพักระหว่างทาง เวลา 17.25 น. ก่อนถึง Ulam Umba และถึงจัตุรัส Santa Francis เวลา 21.20 น. เราจึงได้เที่ยวเมืองเก่ากลางคืนอีกครั้ง เริ่มตั้งแต่จัตุรัสใหญ่ เดินฝ่าลมหนาว 6 องศา C แวะซื้อขนมปังก่อน😊😊😊😊
พอเดินถึงที่พัก พนง.ต้อนรับบอกว่า ที่พักเต็ม เพราะเราไม่จอง😣😣😣
คุยกับคุณจอห์นเป็นมั่นเป็นเหมาะ ฝากของไว้ จะมาพัก คืน 28 ... เขาก็ยินดีรับฝากของ แต่พอกลับมาบอกว่า ห้องเต็มเพราะเราไม่ได้จอง😣😣😣😣
หนาวก็หนาว น้อง Jandigo พนง.ใจดี ถามรร.ข้างๆ ให้ก็เต็ม ให้เราใช้เน็ตหา หาได้แล้ว ก็ช่วยโทรให้ แต่ไม่มีคนรับสาย เธอจึงโทรหาโรงแรมที่รู้จัก ชื่อ Mabey แล้วเดินไปส่ง ราคา คืนละ 180 โซเลส มากกว่ส 2 เท่าของอินคาส์ เปรู....ได้โรงแรมแล้ว ต้องใช้เน็ตหาข้อมูลท่ารถ กับที่พักล่วงหน้า คืนนี้นอนน้อยอีกแล้ว😣😣😣😣
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น