ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยสหรัฐอเมริกา เม็กซิโก อเมริกากลาง อเมริกาใต้ และอัฟริกา 26 ประเทศ 74 วัน ตอนที่ 38 Quito เมืองหลวง เอกวาดอร์
(ตอนอยู่ตปท. ภาพนิ่งล้นไอโฟน จึงลบออกหลังโพสต์เพจแล้ว ส่วนพันทิปโหลดหน้ารีวิวไม่ได้ ต้องกลับมาทำใทย ตอนนี้ขอให้ชมยูทูปไปก่อน ถ้ารีบชมภาพนิ่ง ให้ไปที่เพจ ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก)
https://www.youtube.com/watch?v=N3WXmq3Isxo&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=10
https://www.youtube.com/watch?v=NPxn2uSmaRo&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=6
https://www.youtube.com/watch?v=Te31OjtkOHI&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=7
https://www.youtube.com/watch?v=DXEvRM68RK4&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=8
เวลา 05.30 น. ที่สนามบิน Quito เอกวาดอร์ เอาแผนที่ไปถามจนท.ปชส. ที่เปลี่ยนเวรไปแล้ว จนท.ชายหนุ่มคนนี้ พูดเก่ง และรอบรู้มาก ถามอะไรตอบได้หมด😊😊😊
เขาบอกเหมือน คุณ มิเกล ว่า ไม่มีรถวิ่งตรง จากกิโต้ ไปลิม่า ถ้าจะไป ต้องไปต่อรถแถวชายแดน ถามหาสถานี กิตุมเบ้ ในแผนที่ เขาบอกว่า มันไกลมาก และแผนที่ก็เน้นเฉพาะแหล่งท่องเที่ยวในเมือง จึงไม่สามารถทำเครื่องหมายได้🙄🙄😏🙄
วิธีการไปก็ให้นั่งรถ วายสีน้ำเงินซึ่งป้ายอยู่ข้างนอกไป ค่ารถคนละ $2 ถ้าไปแท็กซี่ น่าจะอยู่ที่ $33...ส่วนการไปเที่ยวเมืองเก่า ให้นั่งรถสายสีเขียวออกจากสนามบินไปจนสุดสาย แล้วข้ามถนน ไปต่อรถอีกสายหนึ่ง ไปถามคนแถวนั้น....
เราตัดสินใจไปท่ารถที่จะต่อไปลิม่าได้ โดยออกไปขึ้นรถสายสีน้ำเงิน...โดยเลี้ยวขวาแล้วข้ามถนน ไปยืนรอที่เส้นกลาง บอกว่าสายสีน้ำเงิน แต่สีเขียว...พอรถจอดป้า ขึ้นไปถามคนขับ ว่าไปกิตุมเบไหม เขาบอกว่าไป...ค่ารถคนละ $2 ตามที่จนท.ปชส.บอก นั่งไปชั่วโมงครึ่ง ....ถนนในกรุงกิโต้ เป็นถนน ที่มีเกาะกลางถนน รถวิ่งสบาย...มองไปข้างหน้า มีเทือกเขาสูงขวางอยู่ มัน คือ เทือกเขาแอนดีส รถวิ่งอยู่บนไหล่เขา มองไปด้านขวามือ เหมือนมีคนเอาแผ่นกระดาษ สีขาวขุ่น หรือ หินที่ทำให้เป็นแผ่น สีออกส้มจาง กระจายเต็มไหล่เขา และ หุบเขา มัน คือ บ้านที่สร้างด้วยอิฐ หรือปูน ชั้นเดียวบ้าง 2 ชั้นบ้าง สีที่ทา เก่ามาก....
ทั้งลุง ทั้งป้า ไม่ได้นอนมาทั้งคืน เจอฤทธิ์เดช ยาป้องกันการแพ้ความสูงเข้าไป หลับบ้าง ตื่นบ้าง ไปตลอดทาง....พอถึงท่ารถ เขาก็บอกเรา และบอกคนอื่นด้วยเพราะมีคนไม่รู้จัก และไม่ยอมลงรถ อีกเป็น 10 คน....
พอข้ามถนนไป รปภ.บอกว่าเราต้องไปขึ้น ระหว่างเมือง ที่ท่ารถระหว่างเมือง ที่เรียกว่า Autobus....เราจึงเดินอ้อมต่อไป...จนท.ปชส.บอกว่า เราต้องไปซื้อตั๋ว ที่ใจกลางเมือง ให้ขค้นรถ Trolerbus ไปค่ารถคนละ 25 เซ็นต์ ไปลงที่ La Colon (ลาโคลอน) แล้วเดินต่อไปอีก 2 ถนน ซื้อตั๋วที่ท่ารถ แล้วไปขึ้นรถที่ ซาน...
เราย้อนกลับไปท่าที่รปภ. บอกให้เราไปท่ารถระหว่างเมือง แลกเหรียญ 25 เซ็นต์ เป็นค่ารถ ขึ้นไปถึงป้ายสุดท้าย ยังไม่ถึงลาโคลอน ต้องไปต่อรถแบบเดียวกัน แต่เป็นช่วงต่อไป...ลงที่ลาโคลอน แล้วข้ามถนน ...
เจออันเดรส ซีบาสเตียน กำลังเดินไปเรียนทำอาหารญี่ปุ่น...เขาบอกว่า ผู้คนมีแต่ความรีบร้อน เข้าไปกินอาหาร เพราะหิว กินแล้วก็จากไป ไม่เคยคิดถึง ประวัติ และที่มา ของอาหาร....เขาไปส่งเราที่ตัวแทนบริษัทท่องเที่ยว มีรูปเปรู อยู่ด้วย....
เราให้พนง.ขายตั๋ว ของบริษัทจัดการเดินรถทั่วอเมริกาใต้ ช่วยหาแผนที่ของท่ารถที่ลิม่า พร้อมตารางเวล่าเดินรถ เมืองต่างๆ ในกรณีที่เราจะไปซื้อตั๋ว ต่อจากลิม่า....ค่ารถไปลิม่า คนละ $100 ที่กิโต เขามีการตรวจสอบแบงค์ปลอม กันทั่วไป โดยเอาอุปกรณ์เล๋กๆ คล้ายๆ แท่งลบคำผิด ถูแบงค์...คงมีคนใช้แบค์ปลอมจนทุกคนที่รับเงินบ่อยๆ ต้องีะมัดระวัง....
เราได้ตั๋ววันเสาร์ ที่ 23 เวลา.11.00 น. วันนี้เพิ่งวันพฤหัสฯ เราต้องหาที่พัก และเที่ยวในกิโต้ ก่อนถึงวันเดินทาง....
เราเดินหาที่พักที่เราเคยจองไว้ในราคาคืนละ $7 ต่อคนไม่แน่ใจว่าจะได้หรือไม่ เดินไปตามแผนที่ที่พนง.ขายคั๋วค้นให้...มันอยู่ในเขตเมืองเก่า ชื่อว่า Histal Belmont Plaza อยู่ติดกับะลาซ่า เบลมอนต์ มี 4 ขั้น ดาดฟ้าเป็นห้องครัวกับระเบียงรับประทานอาหาร...เจ้าของเดิรค่อนข้างลำบาก...ค่าที่พัก 2 คืน 2 คน รวม $28 เขายอกว่า ก่อนออกค่อยจ่าย...มีแบบนี้อีกด้วย....เราเช็คอินเก็บของแล้ว ก็ไปเดินเที่ยวกัน มันเป็นเรื่องที่ดีอย่างที่เราไม่คาดคิด....คุณมิเกลบอกเรสว่า อยากมห้เราเที่ยวกิโต้ แล้วเราจะรักกรุงกิโต้ ที่ เป็นเมืองเก่า มีโยราณาถานมากมาย.... เราสงสัยว่า ทำไมจึงไม่ได้เป็นเมืองมรดกโลก....
ลุงบอกว่า มันสวยจนลุงหลงใหล....อาคารบ้านเรือน เป็นหินบ้าง ปูนบ้าง ดินบ้าง กระเบื้องมุงหลังคาเก่ามาก อาคารเก่าแก่ 4-5 ชั้น บนเชิงเขา ดูเหมือนว่า ถ้าแผ่นดินไหวมันจะถล่มลงมา แต่มันก็อยู่มานานหลายร้อยปี...ถนนบางที่เป็นหิน ซึ่งเป็นเสน่ห์ของเมืองโบราณ...เราเดินขึ้นเขา ลงเขา ชมความงามของอาคารต่างๆ บนเขสูงมีรูปปั้นเทพี....มีมหาวิหารคอราซอน มาเรีย หรือ Iglesia La Sulicica ใหญ่โต สูงตระหง่าน น้องๆ มหาวิหาแห่งเมืองโคโลญจ์ ของเยอรมนี....ทุกช่องทางของถนน ไม่ว่า จะมองขึ้นเขา หรือ ลงเขา ล้วนชวนให้หลงใหล...ลุงบอกว่า สมควรแล้วที่เราจะเดินชมความงามหลายๆ รอบอย่างไม่เบื่อ😊😊😊😊
เราแวะซื้อไอติม จากร้านที่สาวสวยเป็นคนแนะนำ....แล้วเดินเลยไปตลาดท้องถิ่น ซื้อเนื้อหมูกับผัก ในราคาใกล้เคียงกับกทม. ไปทำอาหารกันบนดาดฟ้า อากาศหนาวมาก อาหารเย็นวันนี้มียำหมูน้ำตก ผัดบร็อคโคลี่ และไข่เจียว แต่ข้าวสารแพงกว่าบ้านเรามากกว่าเท่าตัว คงเป็นเพราะคนไม่ค่อยปลูกกันมั้ง....ตอนเช้าอากาศหนาว สายๆ อากาศร้อน ตอนที่เราเดินเที่ยว อยู่ดีๆ ฟ้าก็ครึ้ม และเย็นลงกระทันหัน จนหนาวแบบตั้งตัวไม่ทัน กินข้าวยังไม่ทันเสร็จ ฝนก็โปรยลงมา ทำให้หนาวสะท้าน😶😶😶😶
ที่พักราคาแค่นี้ มีน้ำอุ่นให้ แต่ปลั๊กไฟในห้องหลวมมาก จนเสียบไม่อยู่ ต้องลงไปใช้เน็ตข้างล่างเพราะเน็ตอ่อนมาก...ก็ต้องทำใจ แต่ไม่ผิดหวังสำหรับชาวแบ็คแพ็คอย่างเรา เพราะดีกว่าหลายๆ ที่ที่เราผ่านมา โดยเฉพาะราคา ทำให้เราต้องมองข้ามสิ่งที่มันเล็กๆ น้อยๆ ไป
[CR] ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยสหรัฐ เม็กฯ อเมริกากลาง อเมริกาใต้ อัฟริกา 26ประเทศ 74วัน ตอน 38 Quito เมืองหลวง เอกวาดอร์
(ตอนอยู่ตปท. ภาพนิ่งล้นไอโฟน จึงลบออกหลังโพสต์เพจแล้ว ส่วนพันทิปโหลดหน้ารีวิวไม่ได้ ต้องกลับมาทำใทย ตอนนี้ขอให้ชมยูทูปไปก่อน ถ้ารีบชมภาพนิ่ง ให้ไปที่เพจ ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก)
https://www.youtube.com/watch?v=N3WXmq3Isxo&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=10
https://www.youtube.com/watch?v=NPxn2uSmaRo&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=6
https://www.youtube.com/watch?v=Te31OjtkOHI&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=7
https://www.youtube.com/watch?v=DXEvRM68RK4&list=PLNNEpgjidh3o3vU44K5Op2M1w_g3Pg5Jk&index=8
เวลา 05.30 น. ที่สนามบิน Quito เอกวาดอร์ เอาแผนที่ไปถามจนท.ปชส. ที่เปลี่ยนเวรไปแล้ว จนท.ชายหนุ่มคนนี้ พูดเก่ง และรอบรู้มาก ถามอะไรตอบได้หมด😊😊😊
เขาบอกเหมือน คุณ มิเกล ว่า ไม่มีรถวิ่งตรง จากกิโต้ ไปลิม่า ถ้าจะไป ต้องไปต่อรถแถวชายแดน ถามหาสถานี กิตุมเบ้ ในแผนที่ เขาบอกว่า มันไกลมาก และแผนที่ก็เน้นเฉพาะแหล่งท่องเที่ยวในเมือง จึงไม่สามารถทำเครื่องหมายได้🙄🙄😏🙄
วิธีการไปก็ให้นั่งรถ วายสีน้ำเงินซึ่งป้ายอยู่ข้างนอกไป ค่ารถคนละ $2 ถ้าไปแท็กซี่ น่าจะอยู่ที่ $33...ส่วนการไปเที่ยวเมืองเก่า ให้นั่งรถสายสีเขียวออกจากสนามบินไปจนสุดสาย แล้วข้ามถนน ไปต่อรถอีกสายหนึ่ง ไปถามคนแถวนั้น....
เราตัดสินใจไปท่ารถที่จะต่อไปลิม่าได้ โดยออกไปขึ้นรถสายสีน้ำเงิน...โดยเลี้ยวขวาแล้วข้ามถนน ไปยืนรอที่เส้นกลาง บอกว่าสายสีน้ำเงิน แต่สีเขียว...พอรถจอดป้า ขึ้นไปถามคนขับ ว่าไปกิตุมเบไหม เขาบอกว่าไป...ค่ารถคนละ $2 ตามที่จนท.ปชส.บอก นั่งไปชั่วโมงครึ่ง ....ถนนในกรุงกิโต้ เป็นถนน ที่มีเกาะกลางถนน รถวิ่งสบาย...มองไปข้างหน้า มีเทือกเขาสูงขวางอยู่ มัน คือ เทือกเขาแอนดีส รถวิ่งอยู่บนไหล่เขา มองไปด้านขวามือ เหมือนมีคนเอาแผ่นกระดาษ สีขาวขุ่น หรือ หินที่ทำให้เป็นแผ่น สีออกส้มจาง กระจายเต็มไหล่เขา และ หุบเขา มัน คือ บ้านที่สร้างด้วยอิฐ หรือปูน ชั้นเดียวบ้าง 2 ชั้นบ้าง สีที่ทา เก่ามาก....
ทั้งลุง ทั้งป้า ไม่ได้นอนมาทั้งคืน เจอฤทธิ์เดช ยาป้องกันการแพ้ความสูงเข้าไป หลับบ้าง ตื่นบ้าง ไปตลอดทาง....พอถึงท่ารถ เขาก็บอกเรา และบอกคนอื่นด้วยเพราะมีคนไม่รู้จัก และไม่ยอมลงรถ อีกเป็น 10 คน....
พอข้ามถนนไป รปภ.บอกว่าเราต้องไปขึ้น ระหว่างเมือง ที่ท่ารถระหว่างเมือง ที่เรียกว่า Autobus....เราจึงเดินอ้อมต่อไป...จนท.ปชส.บอกว่า เราต้องไปซื้อตั๋ว ที่ใจกลางเมือง ให้ขค้นรถ Trolerbus ไปค่ารถคนละ 25 เซ็นต์ ไปลงที่ La Colon (ลาโคลอน) แล้วเดินต่อไปอีก 2 ถนน ซื้อตั๋วที่ท่ารถ แล้วไปขึ้นรถที่ ซาน...
เราย้อนกลับไปท่าที่รปภ. บอกให้เราไปท่ารถระหว่างเมือง แลกเหรียญ 25 เซ็นต์ เป็นค่ารถ ขึ้นไปถึงป้ายสุดท้าย ยังไม่ถึงลาโคลอน ต้องไปต่อรถแบบเดียวกัน แต่เป็นช่วงต่อไป...ลงที่ลาโคลอน แล้วข้ามถนน ...
เจออันเดรส ซีบาสเตียน กำลังเดินไปเรียนทำอาหารญี่ปุ่น...เขาบอกว่า ผู้คนมีแต่ความรีบร้อน เข้าไปกินอาหาร เพราะหิว กินแล้วก็จากไป ไม่เคยคิดถึง ประวัติ และที่มา ของอาหาร....เขาไปส่งเราที่ตัวแทนบริษัทท่องเที่ยว มีรูปเปรู อยู่ด้วย....
เราให้พนง.ขายตั๋ว ของบริษัทจัดการเดินรถทั่วอเมริกาใต้ ช่วยหาแผนที่ของท่ารถที่ลิม่า พร้อมตารางเวล่าเดินรถ เมืองต่างๆ ในกรณีที่เราจะไปซื้อตั๋ว ต่อจากลิม่า....ค่ารถไปลิม่า คนละ $100 ที่กิโต เขามีการตรวจสอบแบงค์ปลอม กันทั่วไป โดยเอาอุปกรณ์เล๋กๆ คล้ายๆ แท่งลบคำผิด ถูแบงค์...คงมีคนใช้แบค์ปลอมจนทุกคนที่รับเงินบ่อยๆ ต้องีะมัดระวัง....
เราได้ตั๋ววันเสาร์ ที่ 23 เวลา.11.00 น. วันนี้เพิ่งวันพฤหัสฯ เราต้องหาที่พัก และเที่ยวในกิโต้ ก่อนถึงวันเดินทาง....
เราเดินหาที่พักที่เราเคยจองไว้ในราคาคืนละ $7 ต่อคนไม่แน่ใจว่าจะได้หรือไม่ เดินไปตามแผนที่ที่พนง.ขายคั๋วค้นให้...มันอยู่ในเขตเมืองเก่า ชื่อว่า Histal Belmont Plaza อยู่ติดกับะลาซ่า เบลมอนต์ มี 4 ขั้น ดาดฟ้าเป็นห้องครัวกับระเบียงรับประทานอาหาร...เจ้าของเดิรค่อนข้างลำบาก...ค่าที่พัก 2 คืน 2 คน รวม $28 เขายอกว่า ก่อนออกค่อยจ่าย...มีแบบนี้อีกด้วย....เราเช็คอินเก็บของแล้ว ก็ไปเดินเที่ยวกัน มันเป็นเรื่องที่ดีอย่างที่เราไม่คาดคิด....คุณมิเกลบอกเรสว่า อยากมห้เราเที่ยวกิโต้ แล้วเราจะรักกรุงกิโต้ ที่ เป็นเมืองเก่า มีโยราณาถานมากมาย.... เราสงสัยว่า ทำไมจึงไม่ได้เป็นเมืองมรดกโลก....
ลุงบอกว่า มันสวยจนลุงหลงใหล....อาคารบ้านเรือน เป็นหินบ้าง ปูนบ้าง ดินบ้าง กระเบื้องมุงหลังคาเก่ามาก อาคารเก่าแก่ 4-5 ชั้น บนเชิงเขา ดูเหมือนว่า ถ้าแผ่นดินไหวมันจะถล่มลงมา แต่มันก็อยู่มานานหลายร้อยปี...ถนนบางที่เป็นหิน ซึ่งเป็นเสน่ห์ของเมืองโบราณ...เราเดินขึ้นเขา ลงเขา ชมความงามของอาคารต่างๆ บนเขสูงมีรูปปั้นเทพี....มีมหาวิหารคอราซอน มาเรีย หรือ Iglesia La Sulicica ใหญ่โต สูงตระหง่าน น้องๆ มหาวิหาแห่งเมืองโคโลญจ์ ของเยอรมนี....ทุกช่องทางของถนน ไม่ว่า จะมองขึ้นเขา หรือ ลงเขา ล้วนชวนให้หลงใหล...ลุงบอกว่า สมควรแล้วที่เราจะเดินชมความงามหลายๆ รอบอย่างไม่เบื่อ😊😊😊😊
เราแวะซื้อไอติม จากร้านที่สาวสวยเป็นคนแนะนำ....แล้วเดินเลยไปตลาดท้องถิ่น ซื้อเนื้อหมูกับผัก ในราคาใกล้เคียงกับกทม. ไปทำอาหารกันบนดาดฟ้า อากาศหนาวมาก อาหารเย็นวันนี้มียำหมูน้ำตก ผัดบร็อคโคลี่ และไข่เจียว แต่ข้าวสารแพงกว่าบ้านเรามากกว่าเท่าตัว คงเป็นเพราะคนไม่ค่อยปลูกกันมั้ง....ตอนเช้าอากาศหนาว สายๆ อากาศร้อน ตอนที่เราเดินเที่ยว อยู่ดีๆ ฟ้าก็ครึ้ม และเย็นลงกระทันหัน จนหนาวแบบตั้งตัวไม่ทัน กินข้าวยังไม่ทันเสร็จ ฝนก็โปรยลงมา ทำให้หนาวสะท้าน😶😶😶😶
ที่พักราคาแค่นี้ มีน้ำอุ่นให้ แต่ปลั๊กไฟในห้องหลวมมาก จนเสียบไม่อยู่ ต้องลงไปใช้เน็ตข้างล่างเพราะเน็ตอ่อนมาก...ก็ต้องทำใจ แต่ไม่ผิดหวังสำหรับชาวแบ็คแพ็คอย่างเรา เพราะดีกว่าหลายๆ ที่ที่เราผ่านมา โดยเฉพาะราคา ทำให้เราต้องมองข้ามสิ่งที่มันเล็กๆ น้อยๆ ไป
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น