ได้มีโอกาสฝึกวิปัสสนามาเรื่อยๆ ครับ ทำตามหลักที่หลวงพ่อปราโมทย์สอน ทำสมาธิ เกิดตัวรู้ขึ้นมา แยกธาตุแยกขันธ์ เห็นความเปลี่ยนแปลง และควบคุมไม่ได้ของขันธ์ 5 พอจะจำได้ว่าหลวงพ่อท่านเคยสอนว่า "เห็นตัวรู้ ให้ทำลายตัวรู้" พอทำลายตัวรู้ปุ๊บ มันรู้สึกแคว้งขึ้นมาทันที เหมือนกับมันไม่มีตัวเราอีกต่อไป เหมือนกับมีอะไรสักอย่างที่กำลังนั่งอยู่ แต่ไม่ใช่ตัวเรา (ความรู้สึกนี้ไม่ได้อยู่ถาวรนะครับ ออกจากวิปัสสนาสักพักก็หายไป)

พออยากจะทราบว่า ผมมาถูกทางหรือเปล่าครับ แล้วจะทำยังไงให้พัฒนาต่อไปได้ หรือเพียงแต่ฝึกทำอย่างนี้ต่อไป

ใจจริงอยากจะหาอาจารย์ที่เป็นนักปฎิบัติมาให้คำชี้แนะ แต่ยังไม่มีโอกาสและเวลาเลยครับ เลยขออนุญาตถามในพันทิพย์ก่อน

ขอบคุณมากๆ ครับ