ช่วงนี้  กำลังเป็นช่วงเข้าฤดูฝนเต็มตัวแล้ว  ผลไม้ที่อวดโฉมโดดเด่นที่สุดในช่วงไม่กี่เดือนนี้ เห็นจะเป็นกระท้อนครับ
     ในสมัยก่อน  กระท้อนจะเป็นกระท้อนบ้าน ลูกไม่โตนัก  เนื้อแน่น รสจัด ... คือจัดว่าค่อนไปทางเปรี้ยวและฝาด   แต่ถอยหลังไปซักยี่สิบกว่าปีก่อน  จะมีการนำพันธุ์กระท้อนใหม่ ๆ มาปลูกกัน  ทั้งอีหล้า  ปุยฝ้าย ที่ให้ผลใหญ่ เนื้อหนา รสดีกว่าพันธุ์พื้นถิ่นเดิมมากมายนัก
    คนไทยกินกระท้อนเป็นผลไม้กินเล่นมานาน  และนำมาทำเป็นกับข้าวของคาว ทั้งแกงคั่ว ทั้งผัดกระท้อน เป็นที่สนุกสนาน  โดยเฉพาะการกินเล่นเป็นผลไม้  ที่ง่ายที่สุดจากการทำพริกกะเกลือหรือน้ำปลาหวานจิ้มแล้ว  คนสมัยก่อนยังนำกระท้อนมาทำให้วิจิตรขึ้น  เป็นกระท้อนทรงเครื่อง กินกันครื้นเครงยิ่งกว่าเดิมหลายเท่าตัวนัก

    กระท้อนทรงเครื่องแบบสมัยก่อน  เครื่องเยอะ มากเรื่อง  จะทำกินกันก็ในครัวเรือนซะส่วนใหญ่  เพราะเตรียมเครื่องที่จะนำมาทรงนั้น  หลายอย่างเอาการ  แต่ละอย่าง  ใช้เวลาเตรียมนานพอสมควร
    มะพร้าวคั่ว  ถั่วลิสงป่นและกุ้งแห้งป่นนั้น  คือสามสหายที่ขาดมิได้   พอกับน้ำตาลเคี่ยวเหนียวหนับ  ที่จะมาเป็นตัวประสานให้ทุกรสมารวมกันเพื่อความกลมกล่อม  ส่วนรสเผ็ดนั้น  เติมทีหลัง  ตามใจรักของแต่ละคนครับ
    ชายกางโตมาจากบ้านสวนริมคลองบางกอกน้อย  ที่มีต้นกระท้อนพันทางต้นนึงในบ้าน  ลูกไม่โตนัก  แต่ก็เนื้อเยอะ  ฝาดน้อย  อาจจะเป็นเพราะได้ปุ๋ยดี  จากการที่นำไส้ปลา น้ำจากการทำปลา ไปรดทุกครั้งที่ทำปลาก็เป็นได้  จึงให้ผลที่มีรสดี
    กระท้อนต้นเดียวในบ้าน  ทำให้มีทั้งของหวาน ของคาวและของกินเล่นได้ในช่วงฤดูฝน  อันเป็นหน้าของเค้าครับ
    ชายกางนั้นห่างหายกับกระท้อนทรงเครื่องมานาน  เพราะคนทำ คนกินต่างก็จากไปทีละคนสองคนจนแทบไม่มีใครคิดถึงกระท้อนทรงเครื่องกัน   แต่ถ้าเดินตามตลาดน้ำ หรือตลาดไหนแล้วเจอ  จะต้องหิ้วกลับมากินด้วยความคิดถึงเสมอ
    แต่กระท้อนทรงเครื่องที่ไปเจอมา  ก็เป็นพวก “ เครื่องทรง ”   ไม่ใช่ “ ทรงเครื่อง ”  แบบแท้ ๆ อย่างที่เคยกินมาตอนเด็ก ๆ  แค่มะพร้าวคั่วก็ชุ่ยเข้าว่า  คือเอามะพร้าวหั่นคั่ว แบบกินกับเมี่ยงคำมาใส่  แค่นี้ก็เซ็งแล้วครับ

    จนมาเมื่อต้นเดือน  เพื่อนใน FB ที่ชื่อเฮียเปา หรือ Sakol Prechapanyakul  ( สนใจ @ พี่เค้าได้เลยครับ ) ที่เป็นนักชิมตัวยงคนนึง  ได้แนะนำให้ชายกางรู้จักกับร้านกระท้อนทรงเครื่องเจ้านึง  อยู่ใต้สะพานปทุมธานี 1. ใกล้ผัดไทยเจ้าอร่อยนั่นแหละครับ
    นก กระท้อนซิ่ง  คือชื่อและฉายาของเค้าครับ  ซึ่งหลังจากชมภาพที่เฮียเปาส่งมาให้ชมแล้ว  ตั้งปฏิญาณเลยว่า  ชั้นมาแน่   เพราว่าหน้าตาเข้าเค้า กับของที่คุณยายเคยทำให้กินตั้งแต่เด็ก ๆ ครับ
     ไปกินไปชิมแล้วแน่ใจ  ติดใจว่า เป็นกระท้อนทรงเครื่องแบบสมัยก่อนจริง ๆ และอร่อยจนต้องมาบอกกันไว้  ตั้งแต่ต้นฤดูกระท้อนชุก ๆ เช่นนี้  จะได้อร่อยกันไปจนหมดช่วงเวลาของกระท้อนในปีนี้ครับ