สวัสดีครับพี่ๆในห้องศาสนา ขอคำเเนะนำในการนั่งสมาธิเพื่อพิจารณาทางด้านปัญญาหน่อยครับ คือผมนั่งสมาธิมาได้ซัก 5-6 เดือนเเล้วสงบบ้าง ไม่สงบบ้าง
เเล้วเเต่วันเเต่ก็พยายามจะนั่งให้ได้ทุกวันวันละ 30 นาที จนมาซัก 1 เดือนที่เเล้วรู้สึกว่าสงบกว่าทุกๆวัน ลมหายใจสั้นลงจนเริ่มไม่รู้สึกว่ามีลมเข้าลมออกเท่าเดิม หน้าเเละคอเริ่มเเหงนขึ้นเองเเต่อาการเเหงนหน้าก็เป็นซักพักเเล้วหายไปนะครับเหลือเเต่เพียงว่ามีสมาธินิ่งขึ้นกว่าปกติมากๆ นั่งได้นานมากโดยไม่รู้สึกว่าต้องคุมลมหายใจหรือพยายามบริกรรมพุทโธเลย....หลังจากนั้นมาก็ยังไม่เคยสงบได้อีกเท่านั้น จนมานั่งวันนี้เเล้วเกิดอาการเดียวกัน สามารถนิ่งได้นานมากๆจนผมคิดว่าควรเริ่มพิจารณาอสุภะ ตามที่เคยอ่านมาพิจารณาเรื่องความสกปรก นึกภาพศพ นึกภาพอวัยวะภายในตับไต้ไส้พุงเพราะผมจำภาพพวกนี้ได้ติดตา เเต่ซักพักก็ต้องกลับไปตามลมหายใจสักครู่เเล้วกลับมาพิจาณาใหม่ วนไปวนมาได้ซักพักสมาธิก็ค่อยๆถอนออกๆจนหยุดไปถือว่าเป็นการทำที่ถูกต้องไหมครับหรือว่ายังถือว่าเป็นมิจฉาทิฐิอยู่