อ่านเกี่ยวกับการเจริญสติฝึกสมาธิ จะเห็นว่า ให้เห็นการเกิดดับ ให้สามารถแยกรูปนาม คือการเห็นยังไงคะ
จะเห็นได้อย่างไร ขอยกตัวอย่าง การนั่งสมาธิ ที่พยายามทำอยู่ คือติดตามลมหายใจ เข้าออก ทำไปเรื่อยๆ ลมหายใจเบาลง ค่อนข้างตัดความคิดออกได้ คือพอเริ่มคิดก็กำหนดและหยุดคิดกลับมาที่ลมหายใจ รู้สึกนิ่งสงบ ซักพักที่ตาเห็นความสว่างมากขึ้นระดับนึง(เป็นขณะจิตสงบ) ก็อยู่แค่นั้น ต้องทำไง ถึงจะเห็นเกิดดับ เห็นยังไง นั่งคิดเอาหรอ? ว่าเกิดมาก็ต้องตาย .. ไม่น่าใช่ คือต้องนั่งตามลมหายใจไม่คิดอะไรไปแบบนี้เรื่อยๆหรอ?
อีกเรื่องคือแยกรูปนาม จะแยกยังไง คือตอนนั่ง ก็ยอมรับนะ ว่าความรู้สึกที่กายลดลง เช่นมือที่สัมผัสกัน ความรู้สึกลดลงกว่าปรกติ แทบไม่รู้สึกว่ามือสัมผัสกัน แต่พอเลิกทำสมาธิ ก็รู้สึกปรกติ กลับมายึดติดตัวเรา เหมือนเดิม คือต้องทำยังไงต่อไปคะ งง
แล้วเรื่องการกำหนดสติ สงสัยต่อ เช่น ตามองเห็น เรากำหนด"เห็น" แต่ห้ามเอาไปคิดปรุงแต่งต่อใช่ป่ะ แล้วถ้าจะอ่านหนังสือ กำหนดเห็น ไม่ผ่านสมองคิด จะอ่านได้ไง นั่นคือถูกแล้วหรอ? สงสัยจะไม่ถูก เพราะถ้าทำแบบนั้นไปเรื่อย สมองจะไม่ได้ใช้เลยนะ จะโง่ลง แล้วที่ถูกต้องทำยังไง ??
แยกรูปนามได้ ,เห็นการเกิดดับ เป็นยังไง
จะเห็นได้อย่างไร ขอยกตัวอย่าง การนั่งสมาธิ ที่พยายามทำอยู่ คือติดตามลมหายใจ เข้าออก ทำไปเรื่อยๆ ลมหายใจเบาลง ค่อนข้างตัดความคิดออกได้ คือพอเริ่มคิดก็กำหนดและหยุดคิดกลับมาที่ลมหายใจ รู้สึกนิ่งสงบ ซักพักที่ตาเห็นความสว่างมากขึ้นระดับนึง(เป็นขณะจิตสงบ) ก็อยู่แค่นั้น ต้องทำไง ถึงจะเห็นเกิดดับ เห็นยังไง นั่งคิดเอาหรอ? ว่าเกิดมาก็ต้องตาย .. ไม่น่าใช่ คือต้องนั่งตามลมหายใจไม่คิดอะไรไปแบบนี้เรื่อยๆหรอ?
อีกเรื่องคือแยกรูปนาม จะแยกยังไง คือตอนนั่ง ก็ยอมรับนะ ว่าความรู้สึกที่กายลดลง เช่นมือที่สัมผัสกัน ความรู้สึกลดลงกว่าปรกติ แทบไม่รู้สึกว่ามือสัมผัสกัน แต่พอเลิกทำสมาธิ ก็รู้สึกปรกติ กลับมายึดติดตัวเรา เหมือนเดิม คือต้องทำยังไงต่อไปคะ งง
แล้วเรื่องการกำหนดสติ สงสัยต่อ เช่น ตามองเห็น เรากำหนด"เห็น" แต่ห้ามเอาไปคิดปรุงแต่งต่อใช่ป่ะ แล้วถ้าจะอ่านหนังสือ กำหนดเห็น ไม่ผ่านสมองคิด จะอ่านได้ไง นั่นคือถูกแล้วหรอ? สงสัยจะไม่ถูก เพราะถ้าทำแบบนั้นไปเรื่อย สมองจะไม่ได้ใช้เลยนะ จะโง่ลง แล้วที่ถูกต้องทำยังไง ??