ที่บอกว่าให้ละทิ้งอารมณ์ให้ไว้(ภพ) ก่อนที่เราจะเพลินไปในอารมณ์นั้น(ชาติ) และจะเกิด ชรา มรณะ
ผมอยากทราบว่า ชรา มรณะ ที่ว่านี้คืออะไรครับ

ขอถามแบบตรงๆ เราเกิดมา แก่ต้องชรา มรณะ อยู่แล้ว แต่ว่าตรง ชรา มรณะในพระสูตรนี้
หมายความว่าอย่างไรครับ ?
ส่วนตัวผมคิดว่า น่าจะเป็นการจบอารมณ์นั้นด้วย ชรา มรณะ คือเราต้องเศร้าในอารมณ์นั้นเพราะมี ชรา มรณะ ทุกอย่างไม่เที่ยง ประมาณนี้
ผมคิดเอง ผมก็ไม่รู้ว่าถูกไหม เลยอยากถามคนที่รู้เรื่องนี้ครับ
ขอบคุณครับ