ภพ ชาติ ชรา มรณะ
อยู่ในกาลที่เคลื่อนจากปัจจุบัน
คือ
จิตตกภวังค์ก็คือภพหนึ่งภพ
รักษาภพไว้
วิญญาณรับผลกรรมก็เป็นชาติหนึ่ง
ในปฏิจจสมุปบาท
เกิดดับในขณะนั้นก็ถือว่าเป็นภพหนึ่ง ชาติหนึ่ง
ชราเซลล์เกิดตายไปทุกวินาที
มรณะทุกวินาทีที่ลมหายใจเข้าออก
ในขณะที่ตัวยังไม่ตาย ยังไม่ละสังขาร
เช่น
ขณะที่ทำงาน
จิตเผลอทำให้มีดบาดมือ
เกิดกรรม  เกิดภพ เกิดชาติขึ้นมา
คือเกิดอวิชชา ความไม่รู้เผลอเลอ
เกิดกรรมคือสังขาร
เกิดวิญญาณ รับผลกรรม
ต่อเนื่องไปถึงภพ ชาติ
ชรามรณะ
ในขณะที่ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก
หายใจเข้าก็เกิดภพ ชาติ ชรา มรณะ
หายใจออกก็เกิดภพชาติ ชรา มรณะ
แล้วก็เป็นกองทุกข์ทั้งปวง
หายใจเข้าก็ทุกข์ หายใจออกก็ทุกข์