เคยรู้สึกชอบใครมากๆไหม ชอบจนมากกๆจนสุดท้ายก็รักเขาไปทั้งหัวใจ แต่มันเป็นการที่รักและชอบเขาข้างเดียว ทั้งๆที่รู้คำตอบอยู่แล้วว่ายังไงเขาก็ไม่เอาแต่ก็ยังดันทุรังที่จะชอบและรักเขาต่อไป ดันทุรังจนมันทำร้ายตัวเองให้เจ็บช้ำจนใจมันแหลกเป็นเสี่ยงๆเพราะแคร์เขามากไป ใส่ใจเขามากไป ทั้งๆที่รู้ว่ายังไงเขาก็ไม่เห็นคุณค่าของเรา แต่จะให้ทำไงล่ะในเมื่อมันเกินกว่าคำว่าชอบแล้วตอนนี้มันรักเขาไปแล้วทั้งใจ ตลอดระยะเวลาที่เราได้คุยกันมันเป็นช่วงเวลาที่แสนวิเศษมันมีความสุขมากๆนะ มากจนไม่อยากให้ความทรงจำตรงนี้หายไป ถึงรู้ว่าตอนจบมันจะเป็นแบบไหนแต่ก็ยังคงฝืนมันต่อไป ถึงรู้ว่าถ้าคุยต่อมันจะตัดเขาออกจากชีวิตยาก ถึงรู้ว่าถ้าคุยกับเขาต่อไปมันยากที่จะลืม มันยากที่จะทำใจถ้าหากวันหนึ่งมันไม่มีเขา แต่สุดท้ายเราก็ต้องยอมรับมันไหม? เราต้องเลือกหนทางที่ทำร้ายหัวใจเราน้อยที่สุดจริงไหม? แต่มันเลือกยากเรามักเลือกทางเดินที่ทำให้หัวใจเจ็บยิ่งกว่าเดิม หัวใจตอนนี้มันแตกละเอียดแล้วมันแตกจนเกินเยียวยาแล้วจากที่รักมากชอบมากตอนนี้มันถึงจุดที่เฉยๆ ไม่อยากรับรู้อะไรแล้วไม่หวังแล้วว่าเขาจะรู้สึกดีกับเราบ้างแค่ตอนนี้มันอยากไปให้พ้นๆ ไปให้ไกลๆจากคนที่เรารักมาก แต่เราแค่ไม่รู้จะหาจังหวะไหนออกมาดี ทั้งๆที่รู้ว่าถ้าเราออกมามันจะเปลี่ยนสถานะไปตลอดกาล จากคนที่รู้จักคุยกันทุกวันถ้าเราออกมามั่นใจได้เลยว่ามันต้องกลายเป็นคนไม่รู้จักกันแน่ๆ มันวนลูปของความสัมพันธ์โง่ๆแบบเดิมๆ ให้ตายดิจะให้ทำไงอ่ะ ตอนนี้ใจมันพังไปแล้วมันไม่รู้สึกดีแล้วมันแย่ มันอึดอัดมันอยากระบาย อยากจะบอกไป อยากบอกไปกว่ารัก อยากบอกไปว่าชอบ  จะให้ทำไงเพราะรู้ไงว่าถ้าบอกเขาจะหายไป ถ้าบอกไปเขาจะเปลี่ยนไปมันจะไม่เหมือนเดิม ตอนแรกมันกลัวนะกลัวมากแต่ตอนนี้ช่างมันเถอะผลจะเป็นยังไงก็ช่างขอแค่ให้ได้บอก บอกมันออกไปมันอัดอั้นอยู่ในนี้นานเกินไปแล้ว มันบ้ามากที่ทนมาได้ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา ทนมาได้ยังไงยังงงตัวเองอยู่เลย ผู้ชายคนนี้มีอะไรดีถึงให้เราทนมาได้นานขนาดนี้ ตอบคือหาคำตอบไม่ได้รู้แค่ว่าถ้าขาดเขาเราเหมือนขาดอากาศหายใจ มันแย่มาก แย่มากจริง มันแย่ที่รักเขาไปแล้วไม่โทษฟ้าโทษดินที่ทำให้มาเจอเขา แต่จะขอบคุณที่ครั้งหนึ่งก็ได้รู้ว่าการที่รักใครมากมากเท่าที่คนคนหนึ่งจะรักได้มันดูยิ่งใหญ่ขนาดไหน มันต้องใช้เวลาและความอดทนมากขนาดไหน ต้องขอบคุณเขานะที่ทำให้เรามีความทรงจำดีๆถึงแม้ในความทรงจำนั้นมันจะมีคราบน้ำตาไปบ้างก็ตาม มันก็ยังทำให้เรารู้ว่าหัวใจเรายังรักคนอื่นได้อีกนอกจากตัวเอง