ขอให้เจ็บ... นั้นหาย ....มลายสิ้น
ขอให้ผิน... แผ่วลับ.. กับลมสาย...
ขอให้ใจ... เจ้าแกร่ง... เพิ่มแรงกาย
ขอให้หาย... โศกเศร้า... อย่าเหงาเลย ...(ป้ามล)
กระผม..กลอนบ้านๆอ่านง่ายๆอาจไม่เพราะ
สำเนียงอาจไม่ไพเราะเสนาะหู
ความรู้ด้อยเพราะเรียนน้อยคอยคุณครู
ที่แวะดูมาสอนสั่งจะตั้งใจเรียน.ครับผม