ผมว่าท่านตอบไปตอบมาจนมึน สับสนในความคิดของตนเองไปหมดแล้ว  

จาก กท ที่แล้ว ท่านว่าจิตเด็กแรกเกิดประภัสสร
แต่พอผมถาม ลูกยุง จิตมันประภัสสรเหมือนเด็กหรือไม่ จนบัดนี้ก็ยังไม่ได้รับคำตอบ เอาแต่เลี่ยงไปเลี่ยงมา ตอบคำถามด้วยคำถาม

ทิฐิของท่านเตช
"คำว่าประภัสสร หมายถึง มันบริสุทธิ์จากกิเลส หรือสว่างเหมือนมีแสงส่องออกมา และมีนิพพาน (ความสงบเย็นและไม่มีความทุกข์) อยู่แล้วตามธรรมชาติ ถึงแม้จะมีอวิชชาครอบงำจิตอยู่ก็ตาม แต่อวิชชายังไม่ปรุงแต่งให้เกิดกิเลส

แล้วเด็กที่เพิ่งเกิดมาใหม่ๆนั้นมีความทุกข์หรือเปล่า? ถ้ามีก็แสดงว่าจิตของเด็กนั้นมีกิเลส  ถ้าไม่มีก็แสดงว่าจิตของเด็กที่เกิดมาใหม่ๆนั้นไม่มีกิเลส

แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าจิตของเด็กที่เพิ่งเกิดมาใหม่ๆนั้นประภัสสร? ก็จากการสังเกตุดูเด็กที่เพิ่งเกิดใหม่ๆว่าเด็กนั้นมีความทุกข์หรือเปล่า? และดูจากจิตของเราขณะที่ไม่มีกิเลสไม่มีความทุกข์ ว่ามันเหมือนจิตของเด็กที่เพิ่งเกิดมาใหม่ๆหรือเปล่า?

แต่ถ้าใครไม่ยอมรับว่า "นิพพานก็คือจิตขณะที่ไม่มีความทุกข์" เขาก็จะไม่ยอมรับว่าจิตของเด็กที่เพิ่งเกิดมาใหม่ๆนั้นประภัสสรหรือบริสุทธิ์จากกิเลส"


ดังนี้ ผมเห็นแย้งกับท่าน ผมว่าทารกมีกิเลส มีโลภ โกรธ หลง มีตัวมีตน จิตไม่ได้ประภัสสร ถ้าทารกจิตประภัสสร ลูกหมา แมว แม้กระทั่ง ลูกหนอนแมลงต่างๆก็จิตประภัทสรเช่นกัน  หมาแมว แมลง เห็บหมัด ก็นิพพานได้

ทิฐิของท่านผู้นี้ขอเพื่อนสมาชิกโปรดระวังและพิจารณาให้มาก

ขอบคุณครับ ที่อ่าน