คนเราเมื่อหิวข้าวกระหายน้ำเมื่อเริ่มได้กินความหิวก็หมดลง
คนเราเมื่อเดินกลางแดดร้อนพอเริ่มเข้าร่มความร้อนก็หมดลง
คนเราพอหนาวเมื่อได้นุ่งห่มผ้าความหนาหนาวก็หายหมดลง
คนเรานี้ทุกอย่างที่เกิดพอได้ทำสิ่งตรงกันข้ามสิ่งเดิมก็หมดลง
แต่ท่านเคยสงสัยใหมว่า
คนเราทุกข์ก็พากันไปปฏิบัติธรรมเพื่อดับทุกข์ให้หมดลง
แต่ทุกข์นั้นไม่เคยดับหายใปจากใจเราเลยมันยังคงมีอยู่
ธรรมแห่งพุทธะมีไว้เพื่อดับทุกข์
เคยลองมองดูตัวเองใหมว่าทำไมเพราะเหตุใดความทุกข์ยังคงอยู่
จะรู้ธรรมขนาดใหนหรือจะรู้ 8400 พระธรรมขันต์สุดยอดพระกัณฑ์ไตย
แต่ไม่เอาธรรมนั้นมาเปลี่ยนแปลงการดำเนินชีวิตเปลี่ยนแปลงความคิด
ก็คงไม่ต่างจากที่เราไม่เคยรู้ไม่เคยเห็นธรรมของพระพุทธองค์ท่านเลย
เมื่อรู้ธรรมจริงทุกข์นั้นย่อมหายใป
เช่นความกระหายเมื่อได้ดื่มกินความกระหายนั้นก็หมดใป
การดับทุกข์ไม่ได้ยากอย่างที่คิดถ้าคิดจะทำจริง
ไม่ใช่แค่เอาธรรมมารู้เพื่อเป็นผู้รู้มากจะได้สูงส่งกว่าใคร
แต่ต้องเอาธรรมนั้นมาเป็นสันดานแห่งเรา
รู้สึกสงสัยกับนักปฏิบัติธรรม