ผมขอประกาศ ความเชื่อพื้นฐาน สามประการ
ดังนี้

๑ เชื่อเรื่อกฎแห่งกรรม และการเวียนว่ายตายเกิด ใครทำอะไรไว้ ย่อมได้รับผลแห่งกรรม นั้น ดุจ รอย เกวียน ที่ต้องตามรอย โค

๒ เชื่อ เรื่อง ความไม่เที่ยง ทั้ง นามธรรม และ รูป ธรรม ล้วนตกอยู่ใน กฎขงไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา กล่าวคือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เราจะบังคับไม่ได้

๓ เชื่อเรื่อง ทุกข์ เหตุแห่งทุกข์ หนทางดับทุกข์ และ เชื่อว่าการดับทุกข์ได้นั้นมีจริง

หากขาดหลักใดหลักหนึ่ง อีกสองหลักที่เหลือ จะไม่มีความสำคัญ

ตัวอย่างเช่น หากเชื่อว่าตายแล้วสูญ ก็ไม่จำเป็นต้องบำเพ็ญเพียร เพราะ ถึงตอนตาย ผู้บำเพ็ญ และผู้ที่ไม่บำเพ็ญก็ สูญเท่ากัน ดังนั้น ข้อ ที่เหลือจึงไม่ต้องนำมาพิจารณา

ตัวอย่างเช่น หากเชื่อว่า ธรรมชาติ ไม่เป็นไปตามไตรลักษณ์ ก็แสดงว่าตัวตนมีอยู่จริงเป็นอมตะวิญญาน ก็ไม่ต้องบำเพ็ญเพียรเพื่อตัดกิเลส แต่จะบำเพ็ญเพียรเพื่อ สววรค์ หรือ เพื่อสุขติภูมิ การเวียนว่ายตายเกิดก็ไม่สำคัญ เพราะตัวตนเรานั้นมีอยู่เป็นอมตะได้ มิใช่อนิจจังทุกขัง อนัตตา

ตัวอย่างเช่น หากเชื่อว่า ชีวิตนี้ไม่ทุกข์ ทางดับทุกข์ไม่มี แล้วจะบำเพ็ญอะไร -