ผมเคยเห็น มนุษย์ เทวดา พรหม บนโลกตัวเป็นๆ เดินได้ จับจ้อง จับต้องได้

ผู้มีศีล 5 สมาทานงดเว้นไว้ได้ เมื่อท่านผู้นั้นมีในใจตอนไหน ท่านก็ได้เป็นมนุษย์ผู้มีใจประเสริฐ

ผู้มีมีธรรม ที่ทำให้เป็นเทวดาคือ ความละอาย ความเกรงกลัวบาป เมื่อท่านผู้นั้นมีในใจตอนไหน ท่านก็ได้เป็นเทวดาเดินดิน

ผู้มีความเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา มีสมาธิทรงฌานได้  เมื่อท่านผู้นั้นมีในใจตอนไหน ท่านก็ได้เป็นพรหมบนโลก

ผู้สามารถ ละกิเลส เห็นแจ้งอริยะสัจ ถอนรากคือตัณหา อวิชาได้ ท่านผู้นั้นคือพระอรหันต์ เป็นเนื้อนาบุญของโลก

----- เมื่อผมเห็น บุคคลเหล่านี้เมื่อตอนเป็น ก็เป็นบุญตาแล้ว ป่วยการจะไปหาเอาตอนตาย เลือกเอาว่าจะเป็นอะไร ก็เป็นไปตามเหตุที่สร้างไว้