เรื่องราวนี้ดิฉันบอกก่อนว่า ฉันไม่ได้ตั้งใจจะไปซื้อของหรอกนะค่ะ แต่ฉันจะไปเอาของที่ทาง Allowrie ฝากไว้ เพื่อเป็นการขอโทด
ช่วงเวลานั้นคือ ประมาณหกโมงเย็นค่ะ เค้าแจ้งดิฉันให้ไปรับสินค้าที่ Top market ตรงล็อก จุดบริการลูกค้าค่ะ
เค้าฝากของไว้ เพราะดิฉันเลิกงานเย็น เค้าไม่สะดวกมาให้ด้วยตัวเองค่ะ
จุดเริ่มของเรื่องนี้มาจาก ที่ ฉัน เดินเข้าไปยัง Top market ด้วยถุงที่บรรจุกล่องแซนวิสข้างหนึ่ง ขนมปังข้างหนึ่งที่ซื้อมาจากร้านค้าแถวตลาด
พอฉันเข้าไปปุ๊ป ... ฉันถามพนง. 2 - 3 คนแถวนั้น ว่า จุดบริการลูกค้าอยู่ตรงไหนค่ะ เค้ามองฉันแบบหัวจรดเท้าและมองถุงที่ฉันถือมา
แต่กลุ่มคนพวกนี้ดิฉันไม่มีปัญหาอะไร ดิฉันผ่านๆไปคิดว่าเค้าคงจะดูแลความปลอดภัย แบบว่ากลัวฉันจะเอาระเบิดใส่ถุงมาวางที่ห้างนี้มั้งค่ะ
หรือกลัวฉันจะเป็นมิจฉาชีพแฝงตัวมาก็ได้ เค อันนี้ไม่ว่าอะไรผ่านๆไป
แต่พอเดินๆๆ ไปที่จุดบริการลูกค้า .......... เห็น พนง.ประมาณ 3 คน เท่าที่จำได้คุยกันอยู่ ฉันเข้าไปถาม แล้วนางเริ่มจิกสายตา ไม่ยิ้ม ไม่รื่นเริง
ไม่กระฉับกระเฉง แบบคิดในใจ ใครเอาคุณมาอยู่ในจุดนี้ได้เนี่ย? ฉันบอกว่ามารับชีสค่ะ นางงง นางปัดใส่ ชีสอะไรค่ะ ไม่มีนี่ค่ะ
ฉันก็เลยบอกว่า เป็นชีส allowrie ค่ะ ที่เค้าจะเอามาขอโทดเนื่องจากชีสขมนะค่ะ โยนกันไปมา บอกว่าชีสอะไร นางทำท่าทางเหมือนไม่เต็มใจบริการ
ถามคนนั้นคนนี้ แบบพูดเหมือนฉันเป็นคนน่ารังเกียจอ่ะ จนมีพี่ผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาจังหวะนั้นฉันโทรหา พี่คนที่ฝากของให้ เค้าบอกว่าให้เอาโทรสับ
ให้ พนง. คุย นางที่อยู่ในจุดบริการลูกค้า ไม่รับมือถือจากฉัน แต่โยนไปให้พี่ผู้ชายรับ?? แบบทำหน้าเซ็งๆ เบื่อโลก
สุดท้ายพี่ผู้ชายก็เดินไปเอาให้ค่ะ หลังจากที่วางสายไป เค้าก็โอเคทันที แต่นางก็ยังทำหน้าไม่สนใจใคร ไม่สนโลกต่อไป
รู้ไหมค่ะ ครั้งแรกดิฉันไม่ได้ตั้งใจมาซื้อของของคุณนะค่ะ แต่พอเดินเข้ามา ของขายเพียบเลยค่ะ ดิฉันกะว่าจะซื้อแฮม ซื้อปูอัดเข้าไปเลยจะ
ได้ไม่ต้องแวะโลตัสอีก แต่พอมาเจอแบบนี้ ดิฉันไม่ขอเอาเศษเงินสักบาทให้กับทางนี้แน่นอน และ ฉันสัญญาไว้เลยว่าจะไม่มาเหยียบที่นี่อีก
แนะนำนะค่ะ
ฉันอาจจะไม่ใช่ลูกค้าของที่นี่ ไม่ได้มาซื้อของ แต่มาเอาของอย่างเดียว คุณก็ไม่มีสิทธืมาทำกิริยาแบบนี้กับฉัน
สะกดคำว่างานบริการ เป็นไหมค่ะ? แล้วคุณเองก็อยู่ในจุดบริการลูกค้า หากคุณยังคงทำแบบนี้ หน้าเซ็งเบื่อโลก เหมือนฉันกำลังจะตาย
ก็อย่ามาทำในที่ตรงนี้ แล้วเรื่องนี้นะค่ะ แค่คุณยิ้มแล้วหันมาถามฉันว่า " จากบริษัทไหนค่ะ เด๋วรอสักครู่นะค่ะ เด๋วดิฉันจะลองสอบถามคนที่ทราบนะค่ะ"
" ติดต่อคนที่ฝากของได้ไหมค่ะ " "ไม่ทราบจริงๆค่ะ คุณลูกค้าลองโทรหาคนฝากของได้ไหม"
และ คำว่า "มีอะไรให้ช่วยไหมค่ะ" ควรจะเข้ามาอยู่ในสมองของคุณด้วยนะค่ะ
เซ็งและอารมณ์เสียมาก บอกเลย
---- ดิฉันไม่ได้เอาแว่นมา ดิฉันมองป้ายชื่อเค้าไม่เห็น แต่ดิฉันจำเค้าหน้า ได้ รู้สึกว่าตอนนั้นมีผู้หญิงกับทอมมั้งค่ะ 2 คนในล็อกข้างใน ----
พวกคุณทำงานกันแบบนี้หรือค่ะ ไม่พอใจก็ทำหน้าเหวี่ยงใส่ อารมณ์ดีก็ยิ้มแย้ม .... ช่วยแยะแยะเรื่องงานเรื่องส่วนตัว ด้วยนะค่ะ เพราะดิฉันไม่ทราบว่าคุณไปอารมณ์เสียจากไหนมา!!! เพราะดิฉันไม่ใช่ที่รองรับอารมณ์ใคร
กรุณา ทำสีหน้า ท่าทาง การพูดการจาให้มันดีกว่านี้นะค่ะ ขอบคุณค่ะ