...องก์เก้า...
๘๑ ลมพัดมาเอื่อยเอื่อย เที่ยวไปเรื่อยเมื่อยอินทรีย์
เย็นย่ำค่ำราตรี หมดแรงราพาพักพิง ฯ
ลมพัดเอื่อยเอื่อยแล้ว รานฤดี
ตนุเมื่อยอินทรีย์ อ่อนล้า
อาทิตย์อัสดงรวี วารลด แรงแล
นิวัตนิวาสถานข้า ผ่อนสร้างเรี่ยวแรง ฯ
๘๒ โรงเตี๊ยมเยี่ยมน่าพัก ร่วมใจภักดิ์พักสุงสิง
วางแผนย้อนแอบอิง ยอมพึ่งพิงสิงค้างคืน ฯ
นิเวศสถานอยู่แล้ว เริงฤทัย
พักผ่อนใจกายกัน ก่อนพร้อม
วางแผนหลบลี้ไป ลาพัก ก็ดี
รัตติกาลห้อมล้อม หลับห้องนอนสบาย ฯ
๘๓ อากาศเย็นเยือกแล้ว มิคลาดแคล้วผ้าห่มผืน
ห่มผ้านอนสะอื้น มิแช่มชื่นเท่ากายเธอ ฯ
อากาศหนาวเยือกย้อย เย็นหนอ
ผ้าห่มเดียวบ่พอ ห่มได้
ซอกซอนห่มลออ อิงแอบ แนบพี่
แช่มชื่นภิรมย์ไสร้ สู่ห้วงหอสรวง ฯ
๘๔ รุ่งเช้าเสียงไก่ขัน กบเขียดพลันร้องเสนอ
มุ่งมั่นหาให้เจอ สันติชลยลเมืองปาย ฯ
อโณทัยรุ่งขึ้น ไก่ขัน
กบเขียดแมลงมัน ม่วนซร้อง
อนุวัตวันฝัน สรรใฝ่
ปายป่วนปราปต์ปานป้อง ปกแคว้นสันติชล ฯ
๘๕ แวะเวียนวัดน้ำฮู เท่าที่รู้ศักดิ์สิทธิ์หลาย
ทำบุญใจสบาย ทำทานไว้สร้างสมบุญ ฯ
แวะเวียนยลวัดน้ำ ฮูแฮ
ศักดิ์สิทธิ์แลทราบมา มากข้อ
ทำทานเถิดดวงแด ดลส่ง บุญเฮย
ระรื่นสมสรรห้อ ห่ำให้ทานถวาย ฯ
๘๖ บริจาคทรัพย์บางส่วน ทำนุล้วนธรรมเกื้อหนุน
นำน้ำเศียรค้ำจุน ปัดเป่าสิ้นมลทินใจ ฯ
บริจาคทรัพย์ส่วนน้อย น้อมธรรม
ทำนุบำรุงนำ นอบเกื้อ
น้ำเศียรสถิตสฤตสัม- ฤทธิ์ภาพ ณ แม่
ปัดเป่าปวงมารเรื้อ ระงับได้สิทธิผล ฯ
๘๗ เจดีย์ทองอร่าม ตามเล่าความลือเลื่องไว้
บรรจุอัฐิเกศาใน พระสุพรรณกัลยาเธอ ฯ
เจดีย์อร่ามล้ำ ชาตทอง
ลือเล่าเรื่องเรืองผอง เลื่องแล้ว
สถูปเก็บเกศของ พระสุ พรรณนา
ระลึกเกียรติคุณแก้ว เก่งกล้ากัลยา ฯ
๘๘ วีรสตรีเด่น สมเป็นเยี่ยงอย่างเสมอ
องค์ประกันท้าวเธอ เสนอหงสาวดี ฯ
วีรสตรีเด่นหล้า นภาลัย
สมเยี่ยงอย่างบรรพไชย เชิดหล้า
ประกันหม่อมเจ้าไทย เทียบสู่ พม่านา
เกียรติยศยิ่งระฟ้า เฟื่องฟุ้งธาษตรี ฯ
๘๙ เปิดทางให้องค์ดำ โอกาสทำสงครามนี้
กอบกู้บ้านเมืองศรี มิให้เป็นเมืองขึ้นใคร ฯ
เปิดทางองค์นเรศไท้ เทอดธรรม
การเศิกสงครามจำ จรดฟ้า
เหตุการณ์กอบกู้กรรม กำหนด
อิสรภาพไทหล้า เทิดสร้องบารมี ฯ
๙๐ ศาลานเรศวร องค์ดำล้วนเฉิดไสว
องค์ขาวพระน้องใจ คู่หูไว้เคียงข้างกัน ฯ
ศาลาองค์นเรศล้ำ เลิศไสว
ฦาลักษมีไกล กู่ก้อง
เอกาทศรถใจ บรรเจิด จรดนา
เคียงคู่หูพี่น้อง แซร่ซร้องสรรเสริญ ฯ
หมายเหตุ :: บทที่ ๘๒ และ ๘๕ เป็นโคลงตรีพิธพรรณ
**กาพย์ห่อโคลงชมปางอุ๋ง มุ่งรักไทย ไปปายกัน** องก์เก้า
เย็นย่ำค่ำราตรี หมดแรงราพาพักพิง ฯ
ลมพัดเอื่อยเอื่อยแล้ว รานฤดี
ตนุเมื่อยอินทรีย์ อ่อนล้า
อาทิตย์อัสดงรวี วารลด แรงแล
นิวัตนิวาสถานข้า ผ่อนสร้างเรี่ยวแรง ฯ
๘๒ โรงเตี๊ยมเยี่ยมน่าพัก ร่วมใจภักดิ์พักสุงสิง
วางแผนย้อนแอบอิง ยอมพึ่งพิงสิงค้างคืน ฯ
นิเวศสถานอยู่แล้ว เริงฤทัย
พักผ่อนใจกายกัน ก่อนพร้อม
วางแผนหลบลี้ไป ลาพัก ก็ดี
รัตติกาลห้อมล้อม หลับห้องนอนสบาย ฯ
๘๓ อากาศเย็นเยือกแล้ว มิคลาดแคล้วผ้าห่มผืน
ห่มผ้านอนสะอื้น มิแช่มชื่นเท่ากายเธอ ฯ
อากาศหนาวเยือกย้อย เย็นหนอ
ผ้าห่มเดียวบ่พอ ห่มได้
ซอกซอนห่มลออ อิงแอบ แนบพี่
แช่มชื่นภิรมย์ไสร้ สู่ห้วงหอสรวง ฯ
๘๔ รุ่งเช้าเสียงไก่ขัน กบเขียดพลันร้องเสนอ
มุ่งมั่นหาให้เจอ สันติชลยลเมืองปาย ฯ
อโณทัยรุ่งขึ้น ไก่ขัน
กบเขียดแมลงมัน ม่วนซร้อง
อนุวัตวันฝัน สรรใฝ่
ปายป่วนปราปต์ปานป้อง ปกแคว้นสันติชล ฯ
๘๕ แวะเวียนวัดน้ำฮู เท่าที่รู้ศักดิ์สิทธิ์หลาย
ทำบุญใจสบาย ทำทานไว้สร้างสมบุญ ฯ
แวะเวียนยลวัดน้ำ ฮูแฮ
ศักดิ์สิทธิ์แลทราบมา มากข้อ
ทำทานเถิดดวงแด ดลส่ง บุญเฮย
ระรื่นสมสรรห้อ ห่ำให้ทานถวาย ฯ
๘๖ บริจาคทรัพย์บางส่วน ทำนุล้วนธรรมเกื้อหนุน
นำน้ำเศียรค้ำจุน ปัดเป่าสิ้นมลทินใจ ฯ
บริจาคทรัพย์ส่วนน้อย น้อมธรรม
ทำนุบำรุงนำ นอบเกื้อ
น้ำเศียรสถิตสฤตสัม- ฤทธิ์ภาพ ณ แม่
ปัดเป่าปวงมารเรื้อ ระงับได้สิทธิผล ฯ
๘๗ เจดีย์ทองอร่าม ตามเล่าความลือเลื่องไว้
บรรจุอัฐิเกศาใน พระสุพรรณกัลยาเธอ ฯ
เจดีย์อร่ามล้ำ ชาตทอง
ลือเล่าเรื่องเรืองผอง เลื่องแล้ว
สถูปเก็บเกศของ พระสุ พรรณนา
ระลึกเกียรติคุณแก้ว เก่งกล้ากัลยา ฯ
๘๘ วีรสตรีเด่น สมเป็นเยี่ยงอย่างเสมอ
องค์ประกันท้าวเธอ เสนอหงสาวดี ฯ
วีรสตรีเด่นหล้า นภาลัย
สมเยี่ยงอย่างบรรพไชย เชิดหล้า
ประกันหม่อมเจ้าไทย เทียบสู่ พม่านา
เกียรติยศยิ่งระฟ้า เฟื่องฟุ้งธาษตรี ฯ
๘๙ เปิดทางให้องค์ดำ โอกาสทำสงครามนี้
กอบกู้บ้านเมืองศรี มิให้เป็นเมืองขึ้นใคร ฯ
เปิดทางองค์นเรศไท้ เทอดธรรม
การเศิกสงครามจำ จรดฟ้า
เหตุการณ์กอบกู้กรรม กำหนด
อิสรภาพไทหล้า เทิดสร้องบารมี ฯ
๙๐ ศาลานเรศวร องค์ดำล้วนเฉิดไสว
องค์ขาวพระน้องใจ คู่หูไว้เคียงข้างกัน ฯ
ศาลาองค์นเรศล้ำ เลิศไสว
ฦาลักษมีไกล กู่ก้อง
เอกาทศรถใจ บรรเจิด จรดนา
เคียงคู่หูพี่น้อง แซร่ซร้องสรรเสริญ ฯ
หมายเหตุ :: บทที่ ๘๒ และ ๘๕ เป็นโคลงตรีพิธพรรณ