...องก์สี่...

๓๑ เย้าหยอกเอินหัวร่อ      เคล้าเคลียคลอระร่อผิน
โอ้สวรรค์บนแดนดิน      น่ายลยินสิงกายชม ฯ
       หยอกเอินหัวร่อเย้า      ยลยิน
เคล้าระร่อคลอผิน       ผ่องแคว้น
โอ้สวรรค์ร่วงธรณิน      ฤานี่
งามตระการมาตรแม้น      มิแต้มแต่งตัว ฯ

      ๓๒ หนาวเนื้อห่มหายหนาว      แอบมองสาวพาสุขสม
ชมเพียงในใจชม       ระทมจิตเพียงพิศดู ฯ
      หนาวกายคลายห่มเนื้อ       หายหนาว
หนาวจิตใจเพียงคราว       หวั่นคร้าม
หนาวทรวงอุระราว       ระเบิด นาน้อง
หนาวระทมหทัยห้าม      ห่วงห้วงรักไฉน ฯ

      ๓๓ ปางอุ๋งมุ่งทางฝัน      สุขเพียงครันนะหมู่สู
ลองล่องแพไม้ดู      เคียงคู่หูลู่สมปอง ฯ
         ปางอุ๋งสะดุ้งมุ่ง       มองฝัน
สนเสพสุขสันต์ครัน       คู่เคล้า
ลอยละล่องแพผัน       พริ้วสระ น้ำนอ
ระริกรี้หยอกเย้า      เยี่ยงชู้ชูถวิล ฯ
      
      ๓๔ ยามแสงตะวันฉาย       สายจรัสนภัสผอง
สายัณห์รัญจวนมอง      สองเราร้องชื่นรักริน ฯ
        รพิพรรณสาดล้ำ       ลายนภา
  จรัสแจ่มยวนตา       ต่อริ้ว
  ตะวันลิ่วลับลา        โรยรื่น ชื่นเอย
  สวาทส่งหทัยพริ้ว        ผ่องล้านนาเหนือ ฯ      

       ร่าย ๑  ปางอุ๋งมุ่งมั่นหา        พารื่นรมย์สุขสันต์
            ผันผายชายตาชม        ฉ่ำอารมณ์รื่นฤดี
         สีสันธรรมชาติ        งามผุดผาดสง่าสณฑ์
         ชีวนเริงอุรา        หรรษาแอ่งอาโป
         โอ้โฮหงส์ขาวดำ       มาดงามขำสง่าผ่อง
           ล่องกระแสธารา        สะดุดตาวนาลี
          งามสุนทรีย์ทั่วหล้า       บรรพตรำไพฟ้า
          เฟื่องฟุ้งรุนเขษม  สราญเอย ฯ

       ๓๕ ลาจากด้วยอาลัย        บ้านรวมไทยใจถวิล
  สู่บ้านรักไทยถิ่น       ดินแดนเฉียบเลียบชายแดน ฯ
         ลาอุ๋งผดุงกิจก้อง       เกริกไกล
  ลาลิ่วลารวมไทย        ท่องล้ำ
  จำจรจิ่มจนใจ       จรรโจษ
  สู่รักไทยถิ่นค้ำ      คู่แคว้นแดนดิน ฯ

      ๐ จรจรัลรัถก้าว       สมอิ่มเอิบอะคร้าว
  แวะเลี้ยวปางตอง นาพ่อ ฯ
      ๐ ปางตองงามสะอิ้ง       ธรรมชาติสิงคลิ้ง
  เพริศพริ้งวิไล ตาแม่ ฯ
     ๐ โครงการราชย์ล้ำ       ธ ส่งบารมีค้ำ
   โอบอุ้มจุนเจือ ใจพี่ ฯ
     ๐ เกษตรกรรมแกะเก้ง        ขนแกะทอสวยเช้ง
  กู่ก้องปถวี ไกลน้อง ฯ
     ๐ แปรรูปรกแกะล้วน         ครีมสบู่ผ่องถ้วน
  สู่พ้องเพื่อนไทย ทั่วนา ฯ
     ๐ พสุมดีเดี่ยวด้าว        ดลดั่งแดนเดียวท้าว
เทิดไท้บารมี เจริญเทอญ ฯ

      ๓๖ อากาศเป็นใจนัก      แทบเผลอรักสุขใจแสน
  เหยียบย่ำล้ำดินแดน       แม้นเหนื่อยล้าน่าชื่นชม ฯ
        อากาศหนาวแน่น้อง       นฤมล
  รักหลุดเผลอไผลชม       แช่มชื้น
  ยาตราย่ำแดนหน        หายห่วง นาน้อง
  เยียวเหนื่อยสกนธ์ใจฟื้น       ฟู่ฟุ้งไฟฝัน ฯ

       ๓๗ สระน้ำธรรมชาติ       ดูสะอาดน่ารื่นรมย์
เดินเลียบเฉียบเรื่อยชม        สุขสาสมลมพัดเย็น ฯ
       สระธรรมชาติน้ำ         น่าภิรมย์
สะอาดสะอางชม         ชื่นชม้อย
จรลีร่ำสุขสม         แสนเสน่ห์
มารุตกระทบคล้อย       คล่าวให้กายหนาว ฯ

       ๓๘ แมกไม้ดอกไร้กลิ่น     แว่ววาทินคร่ำครวญเป็น
วิหคเจี้ยวแจ้วเช่น       ดั่งมองเห็นแลลิบไกล ฯ
       แมกไม้ดอกไร้กลิ่น       กลอยเย็น
  เสียงแว่ววาทินเป็น        ปี่ร้อง
  โอ้วิหคเหินเห็น       นภาห่าง
  แลดั่งแดนสวรรค์ซร้อง       ซึ่งซึ้งอารมณ์ ฯ

      ๓๙ สุดแสนใจแช่มชื่น      ย้อนวันคืนสุขสดใส
ตาน้ำผุดกลางใจ       เปรมฤทัยใฝ่เปรมปรีดิ์ ฯ
       สุดแสนใจแช่มช้อย       ชื่นรมย์
   วันคืนคู่สุขสม       สนุกแท้
   ตาน้ำผุดเนียรนม        นองเนื่อง สระเอย
   โสทกปริ่มฤดีแด้        ดั่งแล้สดใส ฯ

       ๔๐ ตะวันเช้าวันนั้น       หมอกคลุมฝันบรรเจิดศรี
  ทะเลหมอกงามดี       ยลวารีคู่เคียงเธอ ฯ
       ตะวันเช้าชื่นนั้น         นวลศรี
  ไอหมอกทอดคีรี        พนัสคลุ้ม
   ทะเลหมอกเหมยพลี         พราวภพ พร่ำแฮ
   ยลคู่เคียงสมรสุ้ม        สืบสร้างสะพานใจ ฯ