...องก์สอง...

              ๑๑  มิคาดนักท่องเที่ยว       ล้วนแวะเลี้ยวเที่ยวเฉิดฉันท์
           ตรงดิ่งโรงเตี๊ยมกัน        พาทุกท่านเข้าเช็คอิน ฯ
                  มิคาดนักเที่ยวล้วน       มากมาย
           ล้วนเที่ยวแวะเรียงราย        หลบลี้
           ตรงพักกระท่อมสบาย        จองก่อน แล้วเอย
           พักผ่อนสักครู่ซี้        ซักครั้งเพลียหาย ฯ

              ๑๒  ธรรมชาติงามหยดย้อย       หมอกเหมยปอยลอยถวิล
         สระน้ำตามยลยิน       ยิ่งใหญ่แท้เคียงพงไพร ฯ
                  ธรรมชาติงามหยดย้ำ        ยวนยล
         ไออ่ำระทกปน         หมอกย้อย
         ปางอุ๋งสะดุ้งหน         แห่งยิ่ง ใหญ่นอ
         มนต์เสกสวรรค์คล้อย        คู่แคว้นวนาสัณฑ์ ฯ

              ๑๓ ทิวสนลู่ทิวเขา      ทอดแสงเงาพรางไสว
         หนาวเหน็บขั้วหัวใจ      สูดกลิ่นไอฉ่ำฤดี ฯ
                  ทิวสนเขาลู่ลี้       ลิบตา
          รพิส่องประภา        เพริศแพร้ว
          หนาวใจข่มธรรมดา        กายสั่น ไหวแฮ
          สูดกลิ่นธรรมชาติแล้ว       รื่นล้ำฉ่ำถวิล ฯ

              ๑๔ หงส์หายหาใดพบ      คงสยบจบราตรี
           บุษบาหญ้านที       กลางหุบเขาลำเนาไพร ฯ
                 หงส์หายหาห่อนห้วง        หรรณพ
           ฤาซ่อนไพรเคียงคบ        รุกข์ล้ำ
          บุบผชาติบวรสยบ        ยวนกลิ่น
          บรรพตพงไพรน้ำ        นับสร้อยสมดุล ฯ

              ๑๕ ปางอุ๋งมุ่งมั่นหา        ยามเหว่ว้าพาสงสัย
            ตะวันบ่ายมาไว        เร่าเร้าใจให้พักแรม ฯ
                 ปางอุ๋งมุ่งมั่นแล้ว        เรียกหา
            ว้าเหว่สงสัยพา        พักร้อน
            อุษณรัศมา        ภาบ่าย คล้อยเอย
            ฤาเร่งแรงเรียมย้อน       รุกเร้าพักแรม ฯ
                
             ๑๖ ดั้นด้นฝ่าฟันถึง      แทบตะลึงคนมาแจม
            โรงเตี๊ยมที่พักแรม     แถมเต็มหมดดีที่จอง ฯ
                รุกดั้นฟันฝ่าด้าว       ด้นถึง
            ชนหลากล้วนรำพึง       พึ่งพ้อง
            บ้านน้อยที่คะนึง        เต็มหมด ไรฤา
            เรียมโชคดีที่จ้อง       จัดแจ้งแจมจอง ฯ

             ๑๗ ที่พักไม่สะอาด      ปราศจากผู้สนอง
            ห้องน้ำไม่น่ามอง      ต้องฝืนทนพักกายพิง ฯ
                 ที่พักดูไม่ล้วน       สะอาด
            ปราศจากการเช็ดกวาด       เกลียดห้อง
           ห้องน้ำเนื่องนับขนาด         สกปรก
           โชยกลิ่นรวยรินฟ้อง        ฟุ่งเฟื้องเคืองเหม็น ฯ
          
             ๑๘ โฮมสเตย์ของชาวบ้าน      ร้านรวงทางช่างสุงสิง
            พออยู่เพียงพอกิน      หนชีวินแค่หลับนอน ฯ
                   โฮมสเตย์ทุกบ้านแค่       ครานอน
             ร้านเร่เรียงรายจร        จ่อหน้า
             พอพิงพักเพียงพร        พาหลับ
            คืนหนึ่งพึงพอหล้า       หลากล้วนหลบไสว ฯ

              ๑๙ ชาวบ้านสูไทยใหญ่       รับใช้ไวแลสลอน
            อาหารตามบังอร       ขจรกลิ่นผิงเตาไฟ ฯ
                 ชาวสูไทยใหญ่บ้าน       บังอร
            รีบเร่งรับสลอน          เสน่ห์เร้า
            ภักษาสั่งสมร       ใจม่วน
            ไอกลิ่นควันไฟเจ้า       จรดห้วงใจหาย ฯ

             ๒๐ ปิ้งไข่มันเทศย่าง        เต้าหู้ช่างพิสมัย
            หมั่นโถวทอดเรื่อยไป      สุขพิไลใกล้ชิดกัน ฯ
                มันเทศย่างไข่ปิ้ง        ปรวนแปร
            ยลน่าพิสมัยแล        รสหู้
           หมั่นโถวทอดร่างแห        ระห่ำ
           เริงรื่นภิรมย์กู้        ชิดใกล้กัญญา ฯ