บัดนั้น                                                    ตะหมังบังคมประนมไหว้
ทูลว่าช้านักพระภูวไนย                                     เกลือกไปไม่ทันจะเสียที
เชิญเสด็จคลาไคลไปก่อน                                  แล้วจึงค่อยผันผ่อนมากรุงศรี
อันข้าศึกซึ่งยกมาต่อตี                                      ป่านนี้จะประชิดติดกรุงไกร
                                      ฯ๔คำฯ
                เมื่อนั้น                                      พระสุริย์วงศ์เทวาอัชฌาสัย
สุดที่จะบิดเบือนเลื่อนวันไป                 ด้วยเกรงในบิตุเรศตัดมา
ความกลัวความรักสลักทรวง                 ให้เป็นห่วงหนหลังกังวลหน้า
แต่เรรวนหวนนึกตรึกตรา                                 พระราชาสะท้อนถอนใจ
จึงดำรัสสั่งตำมะหงง                                      เร่งเตรียมจตุรงค์ทัพใหญ่
ม้ารถคชสารชาญชัย                                      รีบรับจัดไว้ให้ครบครัน
เลือกสรรโยธาจงสามารถ                                  ที่อยู่คงองอาจแข็งขัน
แต่ปืนตึงก็ถึงทันควัน                                      เข้าโรมรุกบุกบันฟันแทง
เราจะตักศึกใหญ่ให้ย่อย่น                                  ด้วยกำลังรี้พลเข้มแข็ง
แม้นไพรีหนีมือกลางแปลง                 เห็นหักได้ไม่แคลงวิญญาณ์
ฤกษ์รุ่งพรุ่งนี้จะยกไป                                      ชิงชัยช่วยกรุงดาหา
สั่งเสร็จเสด็จทรงอาชา                                      ไปเฝ้าท้าวหมันหยาฉับพลัน
                                      ฯ๑๒คำฯเชิด
                ครั้นถึงนิเวศน์วังใน                 ลงจากมโนมัยผายผัน
ยุรยาตรนาดกรจรจรัล                                      เข้าพระโรงสุวรรณทันใด
                                      ฯ๒คำฯเสมอ
               
บัดนั้น                                                    ตะหมังกุเรปันกรุงใหญ่
จึงรีบไปหาเสนาใน                                      แถลงไขข้อความตามคดี
                                      ฯ๒คำฯ
                บัดนั้น                                                    อำมาตย์หมันหยากรุงศรี
ได้แจ้งแห่งตะหมังเสนี                                      ก็พาไปที่พระโรงคัล


#ขอบคุณค่ะ