นี่คือเหตุผล ที่ผมอยากจะเรียนต่อปริญญาโท

กระทู้สนทนา
ผมเรียนจบการตลาด และเข้ามาทำงานในบริษัทจีนแห่งหนึ่ง
เพื่อที่หวังว่า จะได้พัฒนาทักษะทางด้านการตลาดอย่างจริงจัง
แต่กลับกลายเป็นว่า ตลอดระยะเวลา 3 ปีที่ผ่านมา
มีแต่คนจีนเท่านั้น ที่ได้ทำงานทุกสายงานในบริษัท
ส่วนคนไทยก็เปรียบได้กับหมาหัวเน่า และก็ลาออกกันไปทีละคน


ซึ่งหน้าที่ของผมส่วนใหญ่ ก็ไม่ได้ตรงกับสาขาวิชาที่จบมาเลย
เช่น พนักงานต้อนรับแขก เจ้าหน้าที่จัดซื้อ
ช่วยเหลือฝ่ายบุคคลในการคัดเลือกบุคลากร
ทำความสะอาดสำนักงาน ดูแลระบบ IT (ทั้งที่ไม่มีความรู้เลย)
เติมน้ำมันให้รถสุดหรูของผู้บริหาร
หรือแม้กระทั่ง "เลี้ยงลูกที่แสนซนของผู้บริหาร"


โดยในการทำงานแต่ละครั้ง มักจะมีขั้นตอนเยอะเป็นหางว่าว
และมักจะทำให้เสียโอกาสที่ดีของบริษัทที่จะก้าวหน้าแซงคู่แข่ง
แต่กลับแคร์ความรู้สึกของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็น "ท่านประธาน"
(ประมาณว่า นายสำคัญกว่าลูกน้อง และมักจะโทษลูกน้องเสมอเวลาผิดพลาด)


และในการขอความช่วยเหลือจากคนจีนแต่ละครั้งนั้น
ช่างยากเย็นแสนเข็ญ ผิดกับคนจีน ที่มักจะใช้วิธีการบังคับ
ให้เราช่วยเหลือพวกเขาทุกเรื่อง แม้กระทั่งการส่งเอกสาร
ไปให้ทั้งทางธนาคาร หรือแม้กระทั่งสำนักงาน
ที่ให้เช่าพื้นที่ออฟฟิศของบริษัท


ทั้งที่คนไทยก็มีศักยภาพในการทำงานที่ดี แต่เขากลับอ้างว่า
งานของเขาต้องพึ่งพาผู้ชำนาญพิเศษ แม้กระทั่ง
ช่างซ่อมบำรุง หน่วย IT นักบัญชี ฝ่ายบุคคล หรือแม้กระทั่ง QC
ที่แต่ละตำแหน่งที่กล่าวมา คนไทยก็ทำได้นะครับ ไม่น้อยหน้าชาติใดในโลกเลย


ผมมีความรู้สึกอยากจะลาออกหลายครั้ง แต่ทางบ้านผมก็มีภาระอันหนักอึ้ง
ทั้งส่งน้องเรียน ช่วยครอบครัวผ่อนบ้านและรถ รวมไปถึงหนี้บัตรเครดิตของพ่อ
ที่ยาวจนไม่รู้จะอธิบายอย่างไร จนบางครั้งก็น้อยใจ ว่าทำไมเกิดมาจน


ผมจึงคิดตั้งแต่ปีที่แล้วว่า ผมจะต้องเรียนต่อ และจะสร้างชีวิตอิสระให้ได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เพราะผมมีความฝัน(ที่ฟุ้งเฟ้อ)หลายอย่าง
ทั้งบ้านหลังใหญ่โต มีรถ BMW ไว้ในครอบครอง
หรือแม้กระทั่ง การได้ไปเที่ยว New York City สักครั้งในชีวิต
แต่เหนือสิ่งอื่นใด ผมอยากให้พ่อแม่ได้อยู่อย่างสบาย
เพราะตอนนี้ท่านก็จะ 60 แล้ว อยากให้ท่านพักบ้าง


โดยในปีนี้ ก็ได้ไปสมัครที่เกษตร เพราะเป็นสถาบันเก่าของผมเอง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
อีกทั้งค่าเทอมก็สมเหตุผลมากกว่า แม้ว่าจะไกลจากออฟฟิศของผม
ที่ตั้งอยู่แถวถนนวิทยุก็ตาม


อันที่จริง ท่านผู้อ่านจะมองกระทู้นี้ว่า
เป็นการระบายความอัดอั้นส่วนตัวก็ได้นะครับ
แต่อย่างน้อย อาจจะสร้างแรงบันดาลใจ ไม่มากก็น้อย
ในการลุกขึ้นมาเปลี่ยนตัวเอง และพัฒนาทักษะที่ตนมี
เพื่อสร้างสรรค์สิ่งใหม่ให้กับตนเอง
และทำให้อนาคตของตนเองดีขึ้นอย่างยั่งยืน

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่