อยากจะให้ท่านวิเคราะห์ที่มาสาเหตุถึงการเป็นอยู่แบบนี้ของชีวิตผม เนื่องจากพยายาม หาหนทางในการใช้ชีวิตต่อจากนี้
โดยอาจเป็นเรื่องปกติธรรมดาสำหรับคนที่ตกยากลำบากมากกว่านี้ เรื่องมีประมาณว่า...
ครอบครัวผมมีพี่น้อง(รวมผมแล้ว) 3 คน พ่อตอนนี้ใกล้จะ 70 แล้ว ยังแข็งแรงดี แต่ด้วยสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม จะจากกันเมื่อไร ไม่ค่อยอาทรร้อนใจนัก ในครอบครัว พ่อเปรียบเสมือนคนที่ใจเย็นที่สุดและตั้งใจทำงาน เป็นคนชอบทำทานแก่ผู้อื่น แม้ตนเองจะยอมสลัดรายได้ที่หามาได้จนเหลือเก็บน้อยมากออกก็ตาม ในโลกนี้หาคนที่เปรียบเสมือน พ่อ ในใจผมนั้น ยากที่สุด
ส่วน แม่ ก็ห่างกันกับพ่อ 10 ปี ก็ใกล้จะ 60 แล้ว ในครอบครัว แม่คือคนเก็บเงินและทำให้ครอบครัวมีทุกวันนี้ เพราะพ่อต่อให้ขยันทำงาน แต่ก็มักจะไม่ค่อยเก็บเงิน ซื้อของนู่นนี่ หรือซื้ออะไรให้คนอื่น แม้กระทั่งที่ไม่ใช่ญาติ แต่เพราะเป็นลูกค้าบ้าง เป็นคนรู้จักอยู่บ่อย แม้แม่ไม่เห็นด้วยก็ตาม จึงเห็นว่าควรเอาจริงที่จะเก็บเงิน โดยพ่อทำงานมาก็ยอมให้แม่เก็บเงินตามสัดตามส่วน
ทุกวันนี้แม่ไม่ค่อยทำงานแล้ว แต่อาศัยเปิดร้านตัดผมเล็กๆ หารายได้นิดๆหน่อยๆไว้จ่ายตลาด ส่วนพ่อก็ยังคงทำเท่าที่ไหว(งานเกี่ยวกับระบบดาวเทียม กล้องวงจรปิด) ก่อนหน้านี้จะช่วยพ่อทำงานตลอด
พี่สาวทั้ง 2 คน (ผมเป็นคนสุดท้องหลงมาห่างกับพี่ ๆ เป็น 10 ปี) ก็ไปกันคนละทาง แต่ก็ยังคงติดต่อกันบ้าง คนโตอยู่คนเดียวทำงานต่างหาก คนกลางแต่งงานใช้ชีวิตเมืองนอก
ทั้งสองคนไม่ได้ส่งเงินมาให้พ่อแม่เลย ทั้งที่หนึ่งในสองคนนี้ มีเงินเดือนมาก(ญาติมักเล่าให้ฟัง แต่พี่ไม่เคยบอกเลย แม้กระทั่งพ่อแม่) ครอบครัวก็ยังไม่มี
พี่ทั้งสองใกล้จะ 30 กัน ผมเพิ่งจะ 20 และมองดูครอบครัวแล้วการเงินพ่อแม่ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก พี่ๆก็ไม่ได้ส่งเงินมาให้เลย แม่มักพูดด้วยเสมอ ผมเหมือนเป็นที่ระบายและรับฟังอยู่บ่อยๆ ว่ายังไงก็ไม่หวังให้คนเป็นลูกต้องมาตามเช็ดอยู่แล้ว แค่นี้พ่อแม่อยู่ได้สบาย
เบื้องหลังจากนั้น แม่ไม่ได้บอกผม แต่ตอนนี้เรียนมหาลัยอยู่ โชคดีที่กู้ กยศ ไปด้วย ยังพอประทังชีพ บวกกับเงินเก็บในวัยเด็กของผม เอาออกมาใช้เกือบจะหมดเลย แม่ส่งเงินให้ใช้ได้ไม่มากเท่าเมื่อก่อน บางเดือนหรือแทบทุกเดือน ถ้าไม่เอ่ยปากขอ แม่จะไม่ถามหรือไม่ส่งมาเลยด้วยซ้ำ บางครั้งผมก็แอบ งง เพราะแม่จะเก็บเงินจนไม่ค่อยเอาออกมาใช้ อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้ลูกๆ ไม่ค่อยส่งเงินกลับไป เพราะแม่ไม่ค่อยให้เงินลูกด้วยเหมือนกันรึป่าว ดูๆแล้วฐานะครอบครัวเราไม่ยากจน แม่ก็ซื้อขายที่ดินก็มาเล่าให้ผมฟัง แต่ที่ดินนั้นเป็นเหมือนเงินในอนาคตที่แม่ฝากไว้ให้ลูก แต่ตอนนี้เงินจากแม่ก็แทบไม่ค่อยได้รับมาเท่าไหร่ ยังดีที่ผมไม่ได้ร้องขอมากนัก และไม่อยากจะขอ อีกแล้วด้วยมั้งครับ
ผมอยากจะส่งตัวเองเรียนและรีบทำงาน เอาเงินที่เก็บ ทำในสิ่งที่พี่ๆไม่ได้ทำ คืออย่างน้อยก็ส่งกลับทางบ้านบ้าง แต่ตอนนี้ติดที่อาจจะทำได้แค่งานพาร์ทไทม์ ส่วนตัวมีทักษะทางภาษาจีนอยู่บ้าง(หากเอามาปัดฝุ่นจากการแข่งทักษะช่วงมัธยมหน่อย อาจจะเป็นจุดแข็ง) พอเริ่มลองหางานดูแล้ว มันยากจริง ๆ อนึ่งเราก็ทำงานที่ใช้แรง ตามร้านอาหาร และงานบริการอื่น ๆ ได้ แต่หากมีทักษะบางอย่างก็น่าจะ หาเงินต่อชั่วโมงได้มากกว่า
อีกทางเลือกหนึ่งที่พิจารณาอยู่คืองานร้องเพลงกลางคืน หรือเปิดหมวก เพราะส่วนตัวเคยประกวดแข่งร้องเพลงอยู่บ่อย ๆ
อยากให้คนที่มีประสบการณ์ต้องทำงาน ส่งตัวเองเรียนไปด้วย ช่วยแนะนำหน่อยครับ ถือว่าผมกำลังจะตั้งตัวเพื่ออนาคตของตัวเอง ขอบคุณครับ
ขอคำแนะนำอย่างที่สุดหน่อยครับ
โดยอาจเป็นเรื่องปกติธรรมดาสำหรับคนที่ตกยากลำบากมากกว่านี้ เรื่องมีประมาณว่า...
ครอบครัวผมมีพี่น้อง(รวมผมแล้ว) 3 คน พ่อตอนนี้ใกล้จะ 70 แล้ว ยังแข็งแรงดี แต่ด้วยสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม จะจากกันเมื่อไร ไม่ค่อยอาทรร้อนใจนัก ในครอบครัว พ่อเปรียบเสมือนคนที่ใจเย็นที่สุดและตั้งใจทำงาน เป็นคนชอบทำทานแก่ผู้อื่น แม้ตนเองจะยอมสลัดรายได้ที่หามาได้จนเหลือเก็บน้อยมากออกก็ตาม ในโลกนี้หาคนที่เปรียบเสมือน พ่อ ในใจผมนั้น ยากที่สุด
ส่วน แม่ ก็ห่างกันกับพ่อ 10 ปี ก็ใกล้จะ 60 แล้ว ในครอบครัว แม่คือคนเก็บเงินและทำให้ครอบครัวมีทุกวันนี้ เพราะพ่อต่อให้ขยันทำงาน แต่ก็มักจะไม่ค่อยเก็บเงิน ซื้อของนู่นนี่ หรือซื้ออะไรให้คนอื่น แม้กระทั่งที่ไม่ใช่ญาติ แต่เพราะเป็นลูกค้าบ้าง เป็นคนรู้จักอยู่บ่อย แม้แม่ไม่เห็นด้วยก็ตาม จึงเห็นว่าควรเอาจริงที่จะเก็บเงิน โดยพ่อทำงานมาก็ยอมให้แม่เก็บเงินตามสัดตามส่วน
ทุกวันนี้แม่ไม่ค่อยทำงานแล้ว แต่อาศัยเปิดร้านตัดผมเล็กๆ หารายได้นิดๆหน่อยๆไว้จ่ายตลาด ส่วนพ่อก็ยังคงทำเท่าที่ไหว(งานเกี่ยวกับระบบดาวเทียม กล้องวงจรปิด) ก่อนหน้านี้จะช่วยพ่อทำงานตลอด
พี่สาวทั้ง 2 คน (ผมเป็นคนสุดท้องหลงมาห่างกับพี่ ๆ เป็น 10 ปี) ก็ไปกันคนละทาง แต่ก็ยังคงติดต่อกันบ้าง คนโตอยู่คนเดียวทำงานต่างหาก คนกลางแต่งงานใช้ชีวิตเมืองนอก
ทั้งสองคนไม่ได้ส่งเงินมาให้พ่อแม่เลย ทั้งที่หนึ่งในสองคนนี้ มีเงินเดือนมาก(ญาติมักเล่าให้ฟัง แต่พี่ไม่เคยบอกเลย แม้กระทั่งพ่อแม่) ครอบครัวก็ยังไม่มี
พี่ทั้งสองใกล้จะ 30 กัน ผมเพิ่งจะ 20 และมองดูครอบครัวแล้วการเงินพ่อแม่ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก พี่ๆก็ไม่ได้ส่งเงินมาให้เลย แม่มักพูดด้วยเสมอ ผมเหมือนเป็นที่ระบายและรับฟังอยู่บ่อยๆ ว่ายังไงก็ไม่หวังให้คนเป็นลูกต้องมาตามเช็ดอยู่แล้ว แค่นี้พ่อแม่อยู่ได้สบาย
เบื้องหลังจากนั้น แม่ไม่ได้บอกผม แต่ตอนนี้เรียนมหาลัยอยู่ โชคดีที่กู้ กยศ ไปด้วย ยังพอประทังชีพ บวกกับเงินเก็บในวัยเด็กของผม เอาออกมาใช้เกือบจะหมดเลย แม่ส่งเงินให้ใช้ได้ไม่มากเท่าเมื่อก่อน บางเดือนหรือแทบทุกเดือน ถ้าไม่เอ่ยปากขอ แม่จะไม่ถามหรือไม่ส่งมาเลยด้วยซ้ำ บางครั้งผมก็แอบ งง เพราะแม่จะเก็บเงินจนไม่ค่อยเอาออกมาใช้ อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้ลูกๆ ไม่ค่อยส่งเงินกลับไป เพราะแม่ไม่ค่อยให้เงินลูกด้วยเหมือนกันรึป่าว ดูๆแล้วฐานะครอบครัวเราไม่ยากจน แม่ก็ซื้อขายที่ดินก็มาเล่าให้ผมฟัง แต่ที่ดินนั้นเป็นเหมือนเงินในอนาคตที่แม่ฝากไว้ให้ลูก แต่ตอนนี้เงินจากแม่ก็แทบไม่ค่อยได้รับมาเท่าไหร่ ยังดีที่ผมไม่ได้ร้องขอมากนัก และไม่อยากจะขอ อีกแล้วด้วยมั้งครับ
ผมอยากจะส่งตัวเองเรียนและรีบทำงาน เอาเงินที่เก็บ ทำในสิ่งที่พี่ๆไม่ได้ทำ คืออย่างน้อยก็ส่งกลับทางบ้านบ้าง แต่ตอนนี้ติดที่อาจจะทำได้แค่งานพาร์ทไทม์ ส่วนตัวมีทักษะทางภาษาจีนอยู่บ้าง(หากเอามาปัดฝุ่นจากการแข่งทักษะช่วงมัธยมหน่อย อาจจะเป็นจุดแข็ง) พอเริ่มลองหางานดูแล้ว มันยากจริง ๆ อนึ่งเราก็ทำงานที่ใช้แรง ตามร้านอาหาร และงานบริการอื่น ๆ ได้ แต่หากมีทักษะบางอย่างก็น่าจะ หาเงินต่อชั่วโมงได้มากกว่า
อีกทางเลือกหนึ่งที่พิจารณาอยู่คืองานร้องเพลงกลางคืน หรือเปิดหมวก เพราะส่วนตัวเคยประกวดแข่งร้องเพลงอยู่บ่อย ๆ
อยากให้คนที่มีประสบการณ์ต้องทำงาน ส่งตัวเองเรียนไปด้วย ช่วยแนะนำหน่อยครับ ถือว่าผมกำลังจะตั้งตัวเพื่ออนาคตของตัวเอง ขอบคุณครับ