แดนพฤษา - อุบัติรัก        1

     เพื่อนสาว 5 คน วัย 26 ย่าง 27 นามว่า ภัทร ริน ษา เนย สมาย ไป ช้อปปิ้งที่สยาม หลังจากที่ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานแล้ว
     รินที่รีบร้อน เพราะเห็นกลุ่มคนกลุ่มใหญ่อยู่เบื้องหน้า คาดว่าจะมีคนดังมาทำอะไรบางอย่าง จึงลาก ภัทรและษา ไปดู

        “ริน...แกจะรีบลากฉันไปไหนเนี่ย ค่อยๆเดินก็ได้” ษาพูดหลังจากที่ออกวิ่งมาระยะหนึ่ง
        “ใช่...ขาฉันพันกันหมดแล้วเนี่ย” ภัทรเห็นด้วยกับษา
        “แล้วอีกอย่าง เนย กับ สมาย หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ เดี๋ยวก็หากันไม่เจอ” ษามองหาคนทั้งสอง
        “พวกแกจะห่วงอะไรนักหนา โตกันจนทำมาหากินกันแล้ว เดี๋ยวโทรตามก็ได้ แต่ดูนั่นสิ ฉันว่าต้องมีดาราหรือไม่ก็นักร้องมา ทำอะไรสักอย่างแน่ ไปเร็วๆ เผื่อจะได้ถ่ายรูปคู่ดารา เอาไปอวดยัยสองคนนั่น” รินลากเพื่อนทั้งสองเดินเข้าไปในฝูงชน
        “ษา...แกก็เป็นแบบนี้ประจำ มาช้อปปิ้งทีไร เอาแต่คอยห่วงคนโน้นคนนี้ ไม่ค่อยได้ซื้ออะไรกับเขาทุกที” ภัทรไม่วายบ่นษา            


      แต่ไม่ทันที่ทั้งภัทรและษา จะได้พูดอะไรต่อก็ถูกรินขว้ามือลากไปตามจุดหมายที่เธอต้องการอีกครั้ง
      แต่เมื่อมาถึงกลุ่มคนที่มุงดู ผู้คนต่างก็เริ่มทยอยแยกย้ายไปคนละทิศละทาง ตามเป้าหมายของแต่ละคนแล้ว    

         “เห็นไหมแก เอาแต่บ่น ดารากลับไปแล้วเลย ฉันอดได้รูปเลยเห็นไหม...ใครมาก็ไม่รู้” รินบ่นเพื่อน หากแต่ตายังคงมองหา    

     ในขณะที่รินกำลังจะสวด ให้เพื่อนทั้งสองฟังต่อ ก็ได้ยินเสียง วัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง พูดถึงการมาเปิดกองถ่าย MV ของนักร้องคนหนึ่งเข้า
     รินถึงกับหูผึ่งทันที และเธอก็ได้รู้เรื่องว่าจะมีนักร้องชื่อดัง นามว่า แดน มาถ่าย MV ใกล้ๆ กับสถานที่ที่พวกเธอยืนอยู่นั่นเอง ซึ่งกำลังจะเริ่มถ่ายในอีกไม่กี่นาที
     แล้วเพื่อนทั้งสองที่ได้ยินคำพูดของกลุ่มวัยรุ่นนั้นเช่นกัน ต้องถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เพราะพวกเธอรู้ชะตากรรมที่กำลังจะมาถึงในเวลาไม่นาน
     ไม่ทันที่ทั้งสองจะได้คิดอะไรต่อ ริน เพื่อนสาวคนสวยก็ฉวยข้อมือเพื่อนทั้งสอง ลากไปยังที่หมายทันที

     รินที่ทั้งเปรี้ยว เฉี่ยว สวย สูง ขายาว และเซ็กซี่ (ลุคส์สาวอินเตอร์ ที่สูง 175) เริ่มออกวิ่งแค่เหยาะๆ เพื่อหวังจะให้ถึงที่หมายเร็วขึ้น
     แต่นั่นก็เพียงพอที่จะทำให้ ษา สาวตัวเล็ก ผอมบาง ตาคมโต ที่สายตาสั้น (แต่ไม่ค่อยชอบใส่แว่น) ผมดำ สูง 165
     และภัทร สาวหมวย สวย ที่คลั่งไคล้สไตล์ญี่ปุ่น อวบนิดๆ ผิวขาว สูง 155 ถึงกับต้องก้มหน้าก้มตาออกวิ่งเพื่อให้ทันเพื่อนสาวของพวกเธอ

     ริน ที่กำลังวิ่งเหยาะๆ หันมาเร่งเพื่อนของเธอทั้งสองให้รีบตามมาไวๆ กับษาและภัทรที่ก้มหน้าก้มตาวิ่งเพื่อให้ทันเพื่อนของเธอนั้น
     ทำให้ทั้งสามไม่ทันระวัง  ชนเข้ากับชายหนุ่มคนหนึ่งอย่างจังทันที

        โครมมมมมมมมมมม!!

     คนทั้งสี่ ซึ่งประกอบไปด้วย ษา ภัทร ริน และชายหนุ่ม ล้มลงคนละทิศคนละทาง
     และคนแรกที่เริ่มลุกขึ้นก็บ่นขึ้นมาทันทีเช่นกัน ไม่ใช่ใคร รินนั่นเอง    
                        
        “โอ๊ย!.... เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลยหรือไง คนนะที่ชนมาเนี่ย มัวแต่เอาตาไปมองอะไรคะ”
        “นี่แม่คุณ ใครกันแน่ที่ไม่ดูตาม้าตาเรือน่ะ จะรีบไปไหน วัวหายหรือไงกันครับ” แดน ชายหนุ่มที่โดนว่า
        “เป็นสุภาพบุรุษหรือเปล่า มายืนว่าผู้หญิงฉอดๆ ขอโทษก็ไม่มี ช่วยสักนิดก็ไม่ช่วย” รินบ่นในขณะที่ลุกขึ้น และกำลังสำรวจตัวเอง

    ภัทรที่ลุกขึ้นมาหลังรินไม่นาน ได้เห็นคู่กรณีของพวกเธอเป็นคนแรก ถึงกับอึ้ง และรินที่เห็นเป็นคนที่สอง ก็อึ้งไม่ต่างกัน ขณะที่ทุกคนกำลังอึ้ง

        “โอ๊ย!”

     ษาที่กำลังลุกยืน ก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บ และล้มลงไปนั่งอีกครั้ง ทำให้ภัทรที่อยู่ใกล้ๆ ต้องเข้าไปพยุงตัวเธอขึ้น
     ขณะที่แดนกำลังหงุดหงิดกับการที่จะรีบไปกองถ่าย เพราะยังมีงานต่ออีกงาน หันมามอง คนทั้งสองอย่างพะว้าพะวง

       “คุณทั้งสองคนเป็นอะไรมากไหมครับ” แดนเดินเข้ามาถาม
       “สงสัยษาคงจะข้อเท้าแพลงค่ะ” ภัทรตอบ
       “เราไม่เป็นอะไรหรอก พักสักครู่ ก็คงดีขึ้น” ษาหันไปบอกภัทร
       “มีที่นั่งตรงนั้น ษา...แกไปนั่งพักก่อนดีกว่า เดินไปอีกนิดหนึ่ง มาฉันช่วยแกเอง” รินที่มองหาที่นั่งทันทีที่ได้ยินษาพูด

     รินหันมามองค้อนแดนนิดหนึ่ง ก่อนจะเบียดตัวดันแดนออก แล้วเข้ามาช่วยพยุงเพื่อนของเธอ
     แดนยิ่งหงุดหงิดและไม่ถูกชะตากับรินในทันที แต่กับหนึ่งในสองสาวนั่น ทำเอาเขาลืมเรื่องถ่าย MV ไปชั่วขณะ
     
     เมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้แดนนึกออก ว่าเขาลืมหน้าที่สำคัญของเขาเสียแล้ว ทันทีที่เขารับสายและไม่ทันที่ปลายสายจะได้พูดอะไร

        “กำลังเดินอยู่ครับ แค่นี้ก่อนนะครับ”

      แล้วเขาก็หันไปมองสาวทั้งสามคน ด้วยความเสียดายอย่างบอกไม่ถูก เพราะไม่รู้ว่าเขาจะได้เจอเธอคนนั้นอีกไหม
      คนที่ทำให้หัวใจเขาหวั่นไหวได้อีกครั้ง

               “ต้องขอโทษอีกครั้งน่ะครับ...ยังไงผมต้องขอตัวก่อน”  แดนพูดให้ภัทรและษาฟังด้วยใจจริง

     หลังจากที่แดนขอโทษแล้ว จึงรีบเดินไปยังกองถ่ายทันที
     ไม่ทันที่ก้นของสามสาวจะได้แตะลงบนที่นั่ง เสียงโทรศัพท์ของภัทรก็ดังขึ้น

         “ยัยเนย...โทรมาแล้วไง” ภัทรบอกกับเพื่อนทั้งสองทันทีที่เห็นว่าใครโทรมาและรับสายโดยเปิดลำโพง ให้เพื่อนทั้งสองได้ยินด้วย
         “แกหายกันไปตอนไหนเนี่ย ฉันกับสมาย เดินหาพวกแกอยู่ตั้งนาน” เนยรีบบ่นมาตามสายทันทีที่มีคนรับ        
         “คนที่หายน่ะ...พวกแก เดินดูของอยู่ดีๆ พวกแกก็หายไปเลย แล้วยัยรินก็ลากฉันกับภัทรออกมาเนี่ย” ษาตอบ
         “เอาเป็นว่าพวกแกมาเจอฉันตรงสวนเถอะ ยัยษามันเจ็บขานิดหน่อย” รินบอกปลายสายก่อนที่จะมีใครเอ่ยอะไรต่อ
         “เออ...แล้วเราจะได้ไปหาอะไรกินกัน หมดพลังงานไปโขแล้วเนี่ย” ภัทรพูด

     เมื่อภัทรวางสายโทรศัพท์ ก็หันมามองเพื่อนทั้งสอง โดยเฉพาะริน เพื่อจะคุยถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไปสดๆร้อนๆ ก่อนที่เธอจะอึดอัดตาย

        “แก...เมื่อสักครู่ที่แกว่าน่ะ มันแดน ดานุเวช ดารา-นักร้องชื่อดัง ที่มีข่าวว่าคบกับแพท นางแบบชื่อดังใช่ไหม” ภัทรถามริน
        “เออใช่...ไอ้ริน แกตายแน่ ด่าใครไม่ด่า” ษาร่วมผสมโรง
        “ทำไมตัวจริง นิสัยต่างจากในทีวีนักนะ” รินบ่นออกมา
        “แกสองคนปลื้มเขาไม่ใช่หรือ แปลว่า...แกยัยรินจะไม่ชอบเขาแล้วสิ ถ้าอย่างนั้นยกให้ษามันละกัน คำพูดที่แกเคยพูดไว้เป็นโมฆะแล้วใช่ไหม”    ภัทรเพิ่งนึกขึ้นได้จึงแซวริน

     ภัทรและษา หันมามองหน้ากันแบบอมยิ้ม และพูดขึ้นพร้อมกัน

        “นักร้องคนนี้! ฉันจอง!”

     รินที่ตอนนี้เขินจนหน้าแดง ถึงกับอ้ำอึ้งทำตัวไม่ถูก ผิดกับบุคลิกของเธออย่างสิ้นเชิง
     และขณะเดียวกันที่ษาไม่ทันระวังตัว รินก็ฉวยโอกาสกลบเกลื่อนทันที            
    
         “ษา...แกก็ชอบเขาไม่ใช่หรือ คนอย่างแกที่ไม่เคยบ้าดารานักร้องเหมือนอย่างพวกฉัน แต่เขาเป็นนักร้องคนเดียวที่แกตามเขา ไม่ว่าจะเป็นอัลบั้ม งานถ่ายแบบ ถ่ายละคร ถึงขนาดซื้อรูปเขามาเก็บไว้เลยนี่นา” รินรีบเฉไฉ

     และนั่นทำให้ษาเขินจนหน้าแดง พูดอะไรไม่ออกเช่นกัน ในขณะที่เธอถูกทั้งภัทรและรินต้อนจนมุม เนยกับสมายก็เข้ามาช่วยษาได้ทัน

         “พวกแก...เกิดไรขึ้น ทำไมษาถึงเจ็บขาล่ะ” สมายถามทันทีที่มาถึง
         “แกก็ถามยัยรินดูสิ” ษารีบเบี่ยงประเด็นทันที

     เนยกับสมาย จึงหันมามองรินด้วยสายตาคาดคั้นเอาคำตอบ จนภัทรต้องอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ฟัง             

         “ริน...แกก็รู้ว่าษา มันน้ำเหลืองไม่ค่อยดีและยังเป็นภูมิแพ้ด้วย แกก็นะ” สมายบ่นรินทันทีที่ฟังเรื่องราวจบ
         “ฉันก็ไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น สมาย...แกก็อย่าไปว่ามันเลย มันเป็นอุบัติเหตุ” ษารีบแก้ต่างแทน
         “ษา...แกก็ชอบห่าม ชอบฝืน และก็ปากแข็งทุกที แต่แกก็เป็นแกและเราก็เป็นเราแบบนี้ ว่ากันไปว่ากันมาก็ยังคบกัน กี่ปีแล้วนะ” ภัทรตอบแบบรู้ทันษา

        “10 ปี!” ทุกคนพูดพร้อมกัน        
    
        “ก็เราคบกันมาตั้งแต่ม.ปลาย จนตอนนี้ทำงานทำการกันหมดแล้วนี่” เนยเอ่ยออกมา
        “เออๆ...พอๆ คิดกันดีกว่าว่าจะกินอะไรดี นานๆจะได้เจอกันสักที มัวแต่ฟื้นฝอยเรื่องเก่าๆ เป็นคนแก่อยู่ได้” รินที่รู้สึกท้องเริ่มร้อง
        “จ้า...แม่วัยรุ่นใจร้อน ไม่เคยแก่” ภัทร, ษา, เนย, สมาย เอ่ยพร้อมกัน

     และทุกคนก็ฮาครืนกันออกมา เพื่อนสนิทที่คบกันมาตั้งแต่ม.ปลาย ทั้งห้าคนนี้
     แม้จะมีบุคลิกและนิสัยที่ต่างกันออกไป แต่ด้วยมิตรภาพ และความรักที่ทั้งห้าคนมีให้แก่กันนั้น
     ทำให้ทุกคนยังคงสอบถามสารทุกข์สุกดิบกันตลอด

     แม้ว่าทุกคนจะมีงานยุ่งด้วยภาระหน้าที่ของแต่ละคน
     แต่พวกเธอจะหาเวลาว่างมาสังสรรค์แบ่งปันทุกข์และสุขเสมอ

     แต่ทุกสิ่งย่อมมีอุปสรรค เพื่อทดสอบความรักที่ไม่จำเป็นต้องเป็นความรักฉันท์ชู้สาวเท่านั้นที่ต้องการการพิสูจน์
     ทุกความรักและความสุขที่เราพบนั้นจะหาเจอได้ เราต้องพิสูจน์ตัวเอง  ว่าเราเหมาะสมที่จะได้รับความรักนั้นไหม
     เราไม่อาจรู้ได้ว่ามันจะสิ้นสุดเมื่อไหร่ เหมือนเช่นพวกเธอ ที่อาจจะพิสูจน์มาแล้ว ด้วยกาลเวลาและระยะทาง ที่ต่างแยกย้ายไปตามความฝัน แต่ก็ยังคบหากันมานาน             

     ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งที่พวกเธอจะต้องพิสูจน์ตัวเอง
     ต่อความรัก ความผูกพัน มิตรภาพ และคนที่จะอยู่เป็นคู่ชีวิต





     นิยายฉบับนี้ ได้ถูกสรรสร้างจากจินตนาการของผู้เขียน
     ตัวละครที่อยู่ในเรื่องได้ถูกแต่งแต้มขึ้น โดยอาศัยบางลักษณะจากบุคคลที่ผู้เขียนรู้จัก หรือชื่นชอบ และเพิ่มเติมบางส่วน
     เพื่อส่งเสริมเรื่องราวในนิยายเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนากล่าวร้ายหรือกล่าวโทษแต่อย่างใด
     หากมีการผิดพลาดประการใด ใคร่ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย