เรามีเพื่อนสนิท มีกลุ่มเพื่อนเหมือนคนทั่วไปค่ะ แต่รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่กล้าพูดที่คิด ไม่กล้าทำอะไรเกินเลย ไม่กล้าว่าใคร ยอมคนกลัวเขาเกลียด ใครพูดอะไรนิดๆหน่อยๆก็เก็บมาคิดมากจนนอนแทบไม่หลับ ชอบเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น อยากให้ทุกคนรักแต่ไม่กล้าเปิดใจ พออยู่กับคนมากกว่าหนึ่งคนจะเงียบ พูดไม่ออก เราาก็คงคุยกับเขาไม่สนุกเท่ากับคุยกับอีกคน เอาแต่อยู่ในโลกเพ้อเจอวาดฝันถึงวันที่ตัวเองจะเฮฮาท่ามกลางเพื่อนๆ มีคนมาสนใจบ้าง ความรู้สึกเบื่อต่อการมีตัวตนของตัวเองมันมากขึ้นเรื่อยๆจนเคยกรีดข้อมือทั้งๆที่รู้ดีว่ามันเป็นการกระทำที่แย่แค่ไหนแต่อยากหายไปจากโลกนี้มากค่ะ อยากนอนไม่อยากตื่นตลอดไป ไม่มีใครเข้าใจเลย ทุกคนเฮฮา เราเคยบอกปัญหาเราก็ไม่มีใครเข้าใจเราจริง เครียดค่ะเป็นมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว ยิ่งเข้าสีงคมยิ่งรู้สึกน้อยใจทำไมเราไม่เหมือนคนอื่น        เคยเห็นกระทู้ว่าอาจเป็นโรคเข้าสังคมไม่ได้ โรควิตกกังวลก็ไม่รู้ว่าเป็นไหม เครียดทุกวันมาหลายเดือนแล้วค่ะ ควรทำยังไงดีคะไม่ไหวแล้ว อึดัดกับทุกๆวันที่เอาแต่ตอกย้ำตัวเอง คำแนะนำที่เคยอ่านช่วยได้แค่ครู่เดียว พอเข้าสังคมอีกก็ทำไม่ได้