ท่ามกลางเมืองที่แสนจะกว้างใหญ่ เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อ “เด็กหญิงความรัก”
ทุกวันๆเด็กหญิงความรักจะเดินทางไปในที่ต่างๆตามลำพัง ด้วยสองเท้าที่เปลือยเปล่า
โดยไม่สนใจว่าพื้นที่เธอเหยียบย่ำจะสกปรก หรือสะอาด จะร้อนระอุ หรือชื้นแฉะ
หรืออาจจะเต็มไปด้วยกิ่งไม้ หรือเศษแก้วต่างๆที่อาจจะทิ่มแทงเท้าอันบอบบางของเธอ
เด็กหญิงความรักยังคงมีความสุขกับการเดินทางด้วยเท้าเปล่า
เธอยังคงเดิน เดิน และเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆอย่างเดียวดาย……….
แต่แล้ววันหนึ่งระหว่างการเดินทางตามปกติของเด็กหญิงความรัก
เธอเริ่มรู้สึกเจ็บปวดบริเวณเท้าทั้งสองข้างจนไม่อยากเดินทางต่อไป
ความรู้สึกเหงาและว้าเหว่ก็เข้ามาหาหาเธอในทันที
ทันใดนั้นเองเด็กหญิงความรักได้พบกับ “นายรองเท้า”
ซึ่งเป็นเพียงรองเท้าเก่าๆคู่หนึ่งที่ไม่ได้สะดุดตาอะไร
นายรองเท้าทักทายเด็กหญิงความรักอย่างเป็นมิตร
“เท้าเธอคงจะเจ็บมาก ถ้าเธอไม่รังเกียจ ให้ฉันเดินทางไปพร้อมๆกับเธอได้มั้ย
ฉันสัญญาว่าจะปกป้องเธอเอง”
เด็กหญิงความรักได้ยินเพียงแค่นั้น ความรู้สึกอ้างว้าง เดียวดายที่เคยมีก็มลายหายไปในทันที
เธอจึงตัดสินใจที่จะเดินทางต่อไปในทุกๆที่พร้อมๆกับ “นายรองเท้า”
แต่ต่อมาไม่นานเด็กหญิงความรักก็ได้พบกับรองเท้าคู่ใหม่โดยบังเอิญ
รองเท้าคู่นี้แตกต่างจากนายรองเท้ามากมายนัก
เพราะเขาทั้งใหม่ ทั้งสะอาด และสะดุดตาทุกคนที่พบเห็นด้วยสีสันและดีไซน์ที่นำสมัย
อีกทั้งยังเป็นรองเท้าแบรนด์เนมที่มีราคาแพงอีกด้วย
เด็กหญิงความรักจึงตัดสินใจที่จะทิ้ง “นายรองเท้า”
แม้ว่าเขาจะสวมใส่สบาย และพร้อมที่จะก้าวเดินไปกับเธอในทุกๆที่ก็ตาม
เด็กหญิงความรักได้ตัดสินใจสวมใส่รองเท้าคู่ใหม่ (ที่สุดแสนจะ perfect)
ถึงแม้ว่ามันอาจจะไม่พอดีกับเท้าของเธอ
เพียงเพื่อต้องการให้ตนเองดูดีขึ้นในสายตาของผู้อื่น
เด็กหญิงความรักถึงกับยอมให้รองท้ากัด จนเท้าของเธอเจ็บปวดทรมานมาก
แต่เธอก็ยังอดทน และพยายามที่จะเดินไปข้างหน้าต่อไป ทั้งที่ในใจเธอนั้นไม่มีความสุขเลย
เพียงไม่กี่วัน เด็กหญิงความรักก็รู้ดีว่า...
เธอกับรองเท้าคู่ใหม่นั้นเข้ากันไม่ได้เลย
เพราะหลายครั้งที่เขาทำให้เธอเสียใจ
เขาไม่พร้อมที่จะเดินทางไปกับเธอในทุกๆที่
เขากลัวการลำบาก เขากลัวถูกแปดเปื้อนจากดิน จากโคลนที่สกปรก
เด็กหญิงความรักกลับมานั่งทบทวนดูเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา
เธอจึงพบว่าระหว่างเธอกับรองเท้าคู่ใหม่นั้นยังขาด “ความเข้าใจ”
ทำให้ตลอดระยะเวลาการเดินทางทั้งคู่ต้องพบกับปัญหาและอุปสรรคอยู่เสมอ
ถึงแม้ว่าที่ผ่านมาใครๆต่างพากันอิจฉาเด็กหญิงความรักที่เธอได้ครอบครองรองเท้าคู่ใหม่ผู้เพียบพร้อม
แต่เธอก็เลือกที่จะถอดรองเท้าคู่นั้นออก และกลับมาเดินเท้าเปล่าดังเดิม
มันอาจจะเจ็บเท้าบ้างในบางครั้ง แต่เธอก็สบายใจ
เพราะเธอสามารถเดินทางไปได้ในทุกๆที่ที่เธอต้องการ
เด็กหญิงความรักเดินทางตามลำพังมาเป็นเวลานานพอสมควร
เธอเริ่มรู้สึกกลัว รู้สึกเหงา และโดดเดี่ยว
เธออยากจะมีเพื่อนสักคนที่เข้าใจเธอ และพร้อมที่จะเดินทางไปกับเธอในทุกๆที่
ทันใดนั้นเองเธอก็ได้ยินเสียงอันคุ้นเคยตะโกนถามเธอว่า......
“อยากจะมีเพื่อนร่วมทางสักคนมั้ยครับ”
ใช่แล้ว! มันเป็นเสียงของเขา............. “นายรองเท้า”
เด็กหญิงความรักดีใจมากจนไม่สามารถกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้
เพราะเธอคิดว่าเธอคงไม่มีโอกาสเจอเขาอีกเลย หลังจากที่เธอตัดสินใจทิ้งเขาไป
นายรองเท้ายังคงพูดประโยคเดิมๆกับเธออีกครั้งว่า …..
“ถ้าเธอไม่รังเกียจ ให้ฉันเดินทางไปพร้อมๆกับเธอได้มั้ย
ฉันสัญญาว่าจะปกป้องเธอเอง”
เด็กหญิงความรักยิ้มและตอบกลับไปว่า “ขอบคุณนะ...ฉันสัญญาว่าเราจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป”
“เธอไม่จำเป็นต้องสัญญาหรอก เพราะถ้าเมื่อใดที่เธอรู้สึกเบื่อ และอยากเป็นอิสระจากฉัน
ฉันก็พร้อมที่จะให้เธอไป” นายรองเท้าตอบกลับมาอย่างอ่อนโยน
เด็กหญิงความรักรู้ในทันทีว่านี่แหละ คือ “ความเข้าใจ” ที่เธอรอคอยมานานแสนนาน
แต่วันนี้เธอเจอแล้ว และเธอจะเก็บดูแลรักษามันไว้อย่างดี
ถึงแม้ว่านายรองเท้าจะเป็นเพียงแค่รองเท้าธรรมดาๆคู่หนึ่ง ไม่ได้น่าชื่นชมในสายตาของคนอื่นๆ
แต่สำหรับเด็กหญิงความรักแล้ว เขาสำคัญต่อเธอมาก
เขาเข้าใจและห่วงใยเธอ ส่วนเธอก็รู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่กับเขา...แค่นี้มันก็มากเพียงพอแล้วสำหรับเธอ
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เด็กหญิงความรักและนายรองเท้าก็อยู่เคียงข้างกันตลอดไป
ในบางครั้งเราอาจจะเห็นเด็กหญิงความรักไม่ได้ใส่รองเท้า...แต่อย่าเพิ่งตกใจ!!!
ลองมองดูในมือเธอสิ! นายรองเท้าอาจจะอยู่ในมือของเธอก็ได้
เขาอาจจะต้องการให้เท้าของเธอได้เป็นอิสระจากการผูกมัดบ้าง
หรือเธออาจจะซักนายรองเท้า แล้วแห้งไม่ทันก็ได้.....อย่าคิดมาก!!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.....
1. คนที่ดีอาจไม่ใช่ และคนที่ใช่อาจไม่ดี
2. คนที่ใช่สำหรับคนอื่นอาจจะไม่ใช่สำหรับเรา ส่วนคนที่ใช่สำหรับเราอาจจะไม่ใช่สำหรับคนอื่น
3. รักแท้มักจะมาถูกที่ ถูกเวลาเสมอ
4. ความรักไม่ใช่การผูกมัด เพื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
5. สิ่งที่ความรักต้องการมากที่สุด คือ ความเข้าใจ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
“เด็กหญิงความรัก” กับ “นายรองเท้า”
ท่ามกลางเมืองที่แสนจะกว้างใหญ่ เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อ “เด็กหญิงความรัก”
ทุกวันๆเด็กหญิงความรักจะเดินทางไปในที่ต่างๆตามลำพัง ด้วยสองเท้าที่เปลือยเปล่า
โดยไม่สนใจว่าพื้นที่เธอเหยียบย่ำจะสกปรก หรือสะอาด จะร้อนระอุ หรือชื้นแฉะ
หรืออาจจะเต็มไปด้วยกิ่งไม้ หรือเศษแก้วต่างๆที่อาจจะทิ่มแทงเท้าอันบอบบางของเธอ
เด็กหญิงความรักยังคงมีความสุขกับการเดินทางด้วยเท้าเปล่า
เธอยังคงเดิน เดิน และเดินไปข้างหน้าเรื่อยๆอย่างเดียวดาย……….
แต่แล้ววันหนึ่งระหว่างการเดินทางตามปกติของเด็กหญิงความรัก
เธอเริ่มรู้สึกเจ็บปวดบริเวณเท้าทั้งสองข้างจนไม่อยากเดินทางต่อไป
ความรู้สึกเหงาและว้าเหว่ก็เข้ามาหาหาเธอในทันที
ทันใดนั้นเองเด็กหญิงความรักได้พบกับ “นายรองเท้า”
ซึ่งเป็นเพียงรองเท้าเก่าๆคู่หนึ่งที่ไม่ได้สะดุดตาอะไร
นายรองเท้าทักทายเด็กหญิงความรักอย่างเป็นมิตร
“เท้าเธอคงจะเจ็บมาก ถ้าเธอไม่รังเกียจ ให้ฉันเดินทางไปพร้อมๆกับเธอได้มั้ย
ฉันสัญญาว่าจะปกป้องเธอเอง”
เด็กหญิงความรักได้ยินเพียงแค่นั้น ความรู้สึกอ้างว้าง เดียวดายที่เคยมีก็มลายหายไปในทันที
เธอจึงตัดสินใจที่จะเดินทางต่อไปในทุกๆที่พร้อมๆกับ “นายรองเท้า”
แต่ต่อมาไม่นานเด็กหญิงความรักก็ได้พบกับรองเท้าคู่ใหม่โดยบังเอิญ
รองเท้าคู่นี้แตกต่างจากนายรองเท้ามากมายนัก
เพราะเขาทั้งใหม่ ทั้งสะอาด และสะดุดตาทุกคนที่พบเห็นด้วยสีสันและดีไซน์ที่นำสมัย
อีกทั้งยังเป็นรองเท้าแบรนด์เนมที่มีราคาแพงอีกด้วย
เด็กหญิงความรักจึงตัดสินใจที่จะทิ้ง “นายรองเท้า”
แม้ว่าเขาจะสวมใส่สบาย และพร้อมที่จะก้าวเดินไปกับเธอในทุกๆที่ก็ตาม
เด็กหญิงความรักได้ตัดสินใจสวมใส่รองเท้าคู่ใหม่ (ที่สุดแสนจะ perfect)
ถึงแม้ว่ามันอาจจะไม่พอดีกับเท้าของเธอ
เพียงเพื่อต้องการให้ตนเองดูดีขึ้นในสายตาของผู้อื่น
เด็กหญิงความรักถึงกับยอมให้รองท้ากัด จนเท้าของเธอเจ็บปวดทรมานมาก
แต่เธอก็ยังอดทน และพยายามที่จะเดินไปข้างหน้าต่อไป ทั้งที่ในใจเธอนั้นไม่มีความสุขเลย
เพียงไม่กี่วัน เด็กหญิงความรักก็รู้ดีว่า...
เธอกับรองเท้าคู่ใหม่นั้นเข้ากันไม่ได้เลย
เพราะหลายครั้งที่เขาทำให้เธอเสียใจ
เขาไม่พร้อมที่จะเดินทางไปกับเธอในทุกๆที่
เขากลัวการลำบาก เขากลัวถูกแปดเปื้อนจากดิน จากโคลนที่สกปรก
เด็กหญิงความรักกลับมานั่งทบทวนดูเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา
เธอจึงพบว่าระหว่างเธอกับรองเท้าคู่ใหม่นั้นยังขาด “ความเข้าใจ”
ทำให้ตลอดระยะเวลาการเดินทางทั้งคู่ต้องพบกับปัญหาและอุปสรรคอยู่เสมอ
ถึงแม้ว่าที่ผ่านมาใครๆต่างพากันอิจฉาเด็กหญิงความรักที่เธอได้ครอบครองรองเท้าคู่ใหม่ผู้เพียบพร้อม
แต่เธอก็เลือกที่จะถอดรองเท้าคู่นั้นออก และกลับมาเดินเท้าเปล่าดังเดิม
มันอาจจะเจ็บเท้าบ้างในบางครั้ง แต่เธอก็สบายใจ
เพราะเธอสามารถเดินทางไปได้ในทุกๆที่ที่เธอต้องการ
เด็กหญิงความรักเดินทางตามลำพังมาเป็นเวลานานพอสมควร
เธอเริ่มรู้สึกกลัว รู้สึกเหงา และโดดเดี่ยว
เธออยากจะมีเพื่อนสักคนที่เข้าใจเธอ และพร้อมที่จะเดินทางไปกับเธอในทุกๆที่
ทันใดนั้นเองเธอก็ได้ยินเสียงอันคุ้นเคยตะโกนถามเธอว่า......
“อยากจะมีเพื่อนร่วมทางสักคนมั้ยครับ”
ใช่แล้ว! มันเป็นเสียงของเขา............. “นายรองเท้า”
เด็กหญิงความรักดีใจมากจนไม่สามารถกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้
เพราะเธอคิดว่าเธอคงไม่มีโอกาสเจอเขาอีกเลย หลังจากที่เธอตัดสินใจทิ้งเขาไป
นายรองเท้ายังคงพูดประโยคเดิมๆกับเธออีกครั้งว่า …..
“ถ้าเธอไม่รังเกียจ ให้ฉันเดินทางไปพร้อมๆกับเธอได้มั้ย
ฉันสัญญาว่าจะปกป้องเธอเอง”
เด็กหญิงความรักยิ้มและตอบกลับไปว่า “ขอบคุณนะ...ฉันสัญญาว่าเราจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป”
“เธอไม่จำเป็นต้องสัญญาหรอก เพราะถ้าเมื่อใดที่เธอรู้สึกเบื่อ และอยากเป็นอิสระจากฉัน
ฉันก็พร้อมที่จะให้เธอไป” นายรองเท้าตอบกลับมาอย่างอ่อนโยน
เด็กหญิงความรักรู้ในทันทีว่านี่แหละ คือ “ความเข้าใจ” ที่เธอรอคอยมานานแสนนาน
แต่วันนี้เธอเจอแล้ว และเธอจะเก็บดูแลรักษามันไว้อย่างดี
ถึงแม้ว่านายรองเท้าจะเป็นเพียงแค่รองเท้าธรรมดาๆคู่หนึ่ง ไม่ได้น่าชื่นชมในสายตาของคนอื่นๆ
แต่สำหรับเด็กหญิงความรักแล้ว เขาสำคัญต่อเธอมาก
เขาเข้าใจและห่วงใยเธอ ส่วนเธอก็รู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่กับเขา...แค่นี้มันก็มากเพียงพอแล้วสำหรับเธอ
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เด็กหญิงความรักและนายรองเท้าก็อยู่เคียงข้างกันตลอดไป
ในบางครั้งเราอาจจะเห็นเด็กหญิงความรักไม่ได้ใส่รองเท้า...แต่อย่าเพิ่งตกใจ!!!
ลองมองดูในมือเธอสิ! นายรองเท้าอาจจะอยู่ในมือของเธอก็ได้
เขาอาจจะต้องการให้เท้าของเธอได้เป็นอิสระจากการผูกมัดบ้าง
หรือเธออาจจะซักนายรองเท้า แล้วแห้งไม่ทันก็ได้.....อย่าคิดมาก!!!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.....
1. คนที่ดีอาจไม่ใช่ และคนที่ใช่อาจไม่ดี
2. คนที่ใช่สำหรับคนอื่นอาจจะไม่ใช่สำหรับเรา ส่วนคนที่ใช่สำหรับเราอาจจะไม่ใช่สำหรับคนอื่น
3. รักแท้มักจะมาถูกที่ ถูกเวลาเสมอ
4. ความรักไม่ใช่การผูกมัด เพื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
5. สิ่งที่ความรักต้องการมากที่สุด คือ ความเข้าใจ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++