..จิต..ไร้ตัวตน..!?

กระทู้สนทนา
วันนี้ว่างๆเลยมาชวนเพื่อนๆวิพากษ์เรื่องจิตกันแบบสบายๆลองฟังผมเริ่มก่อนนะครับ
จิตไร้ตัวตนเพราะเราไม่อาจเข้าถึงจิตโดยตรงได้แต่เรากลับพบจิตได้ในอารมย์หรือในสัญญาต่างๆ
เช่นในอารมย์โกรธหรือโกรธะสัญญา กามารมย์ อารมย์ผิดหวัง อารมย์สมหวังฯในปฐมฌาน ฯลฯ
แม้ในทุกขังสัญญา อนิจจังสัญญาและพระนิพพานสัญญา ไม่เคยพบจิตอยู่โดดเดียวลำพัง

ไม่มีความต่างของจิตของคนและจิตของสุนัขและไม่มีความต่างของจิตของพระราชากับยาจกฯ
เพราะจิตจะปรากกฏในอารมย์หรือในสัญญาต่างๆเท่านั้นแต่มันไม่ใช่ตัวอารมย์หรือสัญญานั้นๆเลย
ในกายมนุษย์มีสัญญาความจำได้หมายรู้ของคนเป็นเจ้าเรือนในกายสุนัขก็มีสัญญาของสุนัขเป็นเจ้าเรือนเหมือนกัน

จิตนั้นไร้ตัวตนเวลาโกรธจึงมิได้มีความหมายว่าจิตโกรธเราจึงมิต้องแก้ไขอะไรที่จิตเพียงแต่รู้สึกตัวรู้ว่าโกรธเท่านั้น
ความสามรถรู้สึกตัวของจิตคือสติแค่รู้สึกตัวเราก็เป็นอิสระจากสัญญาหรืออารมย์นั้นได้แล้ว
เวลาเราทุกข์กังวลเป็นเพราะเราไม่มีสติที่ไวพอจะรู้สึกตัวว่านี่คืออารมย์ทุกข์มิใช่จิตเป็นทุกข์..!!!!?
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่