ขอเล่าเรื่องที่ประสบพบเจอกับตัวเองเลยนะคะ บอกก่อนนะ เราน่ะอยู่บ้านนอก ตจว.
เมื่อคืนวันที่ 17 เวลาประมาณ 19.30 แม่เราเกิดอาการปวดท้องอย่างหนัก หนักชนิดว่าขาไม่มีแรงที่จะยืน
อาการเหมือนกับเป็นนิ่วที่ทางเดินปัสสวะ (ซึ่งเคยตรวจพบเมื่อ 3 ปี ก่อน รับยาสลายนิ่ว เรียบร้อย)
ทำไงดี อาการอย่างนี้ต้องพาไป รพ.ซินะ ตัวเลือกแรกตัด รพ.ประจำอำเภอออกไปก่อน เพราะ มั่นใจในบริการมาก
ว่าเวลานี้ไม่มีหมอแน่ๆ ตัวเลือกที่สองที่มีในสมอง คือ รพ.ประจำจังหวัด ซึ่งคิดน่าจะพอช่วยแม่เราได้ ณ เวลานี้
เรากับพ่อพาแม่ไป รพ.ประจำจังหวัด ถึง รพ. ประมาณ 20.15 ค่ะ พอรถจอดหน้าตึกอุบัติเหตุ-ฉุกเฉิน รีบบอกพ่อเลยค่ะ
ให้รีบเรียกเวรเปล สาเหตุที่เรียกเปลแทนรถนั่ง เพราะเรามั่นใจว่าแม่เราปวดขนาดนี้ นั่งไม่ไหวแน่นอน พ่อก็เรียกค่ะ
พ่อ : น้องคับ ขอเปลหน่อยคับ คนป่วย ปวดท้องมาก
เวรเปล : ห๊ะ เปลเหรอ (2 รอบค่ะ) ระหว่างนั้น พ่อมาเปิดประตูให้แม่
เวรเปล 1 คน เข็นเปลมา (ย้ำ 1 คน) จับเปลไว้เฉยๆ แล้วให้แม่ตะเกียกตะกายขึ้นเปลเอง โดยมีพ่อคอยประคอง
จากนั้นก็เข็นเข้าไป เราติดต่อเรื่องบัตร (ใช้ประกันสังคม) ส่วนพ่อเอารถไปจอด ....
จากนั้นพบพยาบาล ยังไม่เข้าห้องนะคะ เข็นเปลมารอตรงที่ญาติๆ นั่งรอผู้ป่วย คนไข้ก็ร้องไปซิคะ ไม่ม่ใครใส่ใจ
พยาบาลเห็นเคสนี้น่าจะมีน้ำใจรีบเข้ามาถามเป็นอะไร ไหวไหม เอาแอมโมเนียไหม ขอบอกตรงนี้เลยค่ะ
นางไม่สนใจค่ะ ซักประวัติคนไข้คนอื่นก่อน เราเห็นแม่ปวดขนาดนี้ ทนไม่ไหวค่ะ ทำทีไปขอแอมโมเนีย
คิดว่านางจะพอรู้เป็นนัยๆ ว่า คนไข้คนนี้น่ะไม่ไหวแล้ว แต่ปล่าวค่ะ นางไม่รู้เรื่องไรเลย
รอค่ะ แม่นอนรอ บิดตัวไปมาด้วยความปวด เราก็มองหน้าพ่อ ทำไรไม่ได้ นอกจากรอ
ทนไม่ไหวค่ะ เราเข้าไปถามนางคนเดิม นางบอกรอประวัติค่ะ อยากรู้ว่าถึงไหนแล้วให้ถามเวชระเบียน
เราก็ถามค่ะ เธอบอกค้นแล้วค่ะ กลับมายืรกับแม้ที่ร้องปวด ท่ามกลางสายตาของคนที่นั่งรอ
ระหว่างรอคุยกะพ่อว่าจะย้ายไหม พ่อเข้าไปถามนางค่ะ
พ่อ : อีกนานไหมคับ ปวดจะแย่แล้วเนี่ย (กลัวแม่ช็อคค่ะ มือ - เท้าเย็นแล้ว)
นาง : นานค่ะ ในห้องมีเคสหนัก (แม่ม....ไม่ให้กำลังใจตรูเลย)
พ่ออารมณ์เสียค่ะ ออกมาสงบสติอารมณ์ รอประมาณครึ่ง ชม. นางเอาประวัติมาซักค่ะ
ถ้าต้องรอนานกว่านี้ย้ายแน่ค่ะ ถ้าย้ายก็ต้องเดินทางประมาณ 20 นาที รพ.เอกชน
สักพัก...เข็นเข้าห้องค่ะ ด้วยความเป็นห่วงแม่ เราก็ตามเข้าห้องค่ะ
เค้าเข็นแม่ไปไว้ในสุด มีอยู่ในห้อง 2 - 3 เตียง แล้วก็มีคนไข้ที่มาตรวจค่ะ
เข้าไปยืนดูห่างๆ ห่างค่ะ ยืนอยู่แถวประตู มีนายหนึ่งไม่ทราบว่าเป็นใคร แต่เป็น จนท.นี่แหละ
ไล่เราค่ะ ไล่เหมือนหมาเลย
นาย : เข้ามาตรวจอะไร
เรา : มาดูแม่ค่ะ ขอดูห่างๆ (ชี้มือไปที่เตียงแม่)
นาย : ไปๆๆๆ ออกไปรอข้างนอก
เรา : ขอดูห่างๆ เป็นห่วงแม่
นาย : ไปๆๆๆ (โบกมือไล่) ข้างนอกมีเก้าอี้ให้นั่งรอ
เรา
เริ่มเดือดค่ะ มองหน้าแบบสบตาจ้องหน้านายนั่น) "เต็มใจยืนค่ะ"
เดินออกมาด้วยความสงสัย ทีตรวจอย่างอื่น แม่ม....ยืนกันหน้าสลอน
สักพักเวรเปลเข็นแม่ออกมาเพื่อไป x-ray ค่ะ นายคนนี้ดีมากค่ะ ให้คำแนะนำดีมาก
ถามอะไรตอบหมอ ตอบมากกว่าที่ถามด้วยค่ะ เสร็จแล้วก็ขึ้นห้องพักค่ะ ห้องรวม ญ นะ
เปลี่ยนชุดเสร็จ นอนรอ นางบอกเก็บฉี่ตรวจนะ แล้วให้กระปุกใสมาตามปกติ (เวลา 22.00 น.)
นอนรออีก ครึ่ง ชม. ค่ะ กว่าหมอ + นศ แพทย์ เข้ามา ถามโน่นนี่นั่น เยอะแยะไปหมด
ทุบหลัง 5 - 6 ที เข้าใจว่าตรวจ แต่วาจากระโชก ไม่มีการให้กำลังคนไข้ตามวิสัย
พูดไปพูดมา "หมอสงสัยว่าจะเป็นกระเพาะปัสสวะอักเสบ" ฟิล์ม x-ray ก็ไม่ได้ดู ฉี่+เลือดยังไม่ได้ตรวจ
(ตรงเจาะเลือดไปตรวจ ขอบอกว่าจิ้มไปหลายครั้งค่ะ เลือดเปื้อนผ้าไปหมด)
พอหมอออกไปสักพัก นางเรียกแม่บ้านที่เพิ่งล้างห้องน้ำเสร็จ บอกให้เอาของไปส่ง Lab
แม่บ้าน : กระปุกฉี่ยังไม่มีสติ๊กเกอร์ ติดนะ (หลายรอบค่ะ แต่นางเฉย)
สักพักนางเอาสติกเกอร์มาติดให้ เรานั่งดูอยู่ดีนะ คืนนั้นมีแม่เราตรวจฉี่คนเดียว ไม่สลับกับคนอื่น
มีต่อนะคะ (แท็กผิดขออภัย)
บริการของ รพ.ประจำจังหวัด ห่วยค่ะ บอกเลย
เมื่อคืนวันที่ 17 เวลาประมาณ 19.30 แม่เราเกิดอาการปวดท้องอย่างหนัก หนักชนิดว่าขาไม่มีแรงที่จะยืน
อาการเหมือนกับเป็นนิ่วที่ทางเดินปัสสวะ (ซึ่งเคยตรวจพบเมื่อ 3 ปี ก่อน รับยาสลายนิ่ว เรียบร้อย)
ทำไงดี อาการอย่างนี้ต้องพาไป รพ.ซินะ ตัวเลือกแรกตัด รพ.ประจำอำเภอออกไปก่อน เพราะ มั่นใจในบริการมาก
ว่าเวลานี้ไม่มีหมอแน่ๆ ตัวเลือกที่สองที่มีในสมอง คือ รพ.ประจำจังหวัด ซึ่งคิดน่าจะพอช่วยแม่เราได้ ณ เวลานี้
เรากับพ่อพาแม่ไป รพ.ประจำจังหวัด ถึง รพ. ประมาณ 20.15 ค่ะ พอรถจอดหน้าตึกอุบัติเหตุ-ฉุกเฉิน รีบบอกพ่อเลยค่ะ
ให้รีบเรียกเวรเปล สาเหตุที่เรียกเปลแทนรถนั่ง เพราะเรามั่นใจว่าแม่เราปวดขนาดนี้ นั่งไม่ไหวแน่นอน พ่อก็เรียกค่ะ
พ่อ : น้องคับ ขอเปลหน่อยคับ คนป่วย ปวดท้องมาก
เวรเปล : ห๊ะ เปลเหรอ (2 รอบค่ะ) ระหว่างนั้น พ่อมาเปิดประตูให้แม่
เวรเปล 1 คน เข็นเปลมา (ย้ำ 1 คน) จับเปลไว้เฉยๆ แล้วให้แม่ตะเกียกตะกายขึ้นเปลเอง โดยมีพ่อคอยประคอง
จากนั้นก็เข็นเข้าไป เราติดต่อเรื่องบัตร (ใช้ประกันสังคม) ส่วนพ่อเอารถไปจอด ....
จากนั้นพบพยาบาล ยังไม่เข้าห้องนะคะ เข็นเปลมารอตรงที่ญาติๆ นั่งรอผู้ป่วย คนไข้ก็ร้องไปซิคะ ไม่ม่ใครใส่ใจ
พยาบาลเห็นเคสนี้น่าจะมีน้ำใจรีบเข้ามาถามเป็นอะไร ไหวไหม เอาแอมโมเนียไหม ขอบอกตรงนี้เลยค่ะ
นางไม่สนใจค่ะ ซักประวัติคนไข้คนอื่นก่อน เราเห็นแม่ปวดขนาดนี้ ทนไม่ไหวค่ะ ทำทีไปขอแอมโมเนีย
คิดว่านางจะพอรู้เป็นนัยๆ ว่า คนไข้คนนี้น่ะไม่ไหวแล้ว แต่ปล่าวค่ะ นางไม่รู้เรื่องไรเลย
รอค่ะ แม่นอนรอ บิดตัวไปมาด้วยความปวด เราก็มองหน้าพ่อ ทำไรไม่ได้ นอกจากรอ
ทนไม่ไหวค่ะ เราเข้าไปถามนางคนเดิม นางบอกรอประวัติค่ะ อยากรู้ว่าถึงไหนแล้วให้ถามเวชระเบียน
เราก็ถามค่ะ เธอบอกค้นแล้วค่ะ กลับมายืรกับแม้ที่ร้องปวด ท่ามกลางสายตาของคนที่นั่งรอ
ระหว่างรอคุยกะพ่อว่าจะย้ายไหม พ่อเข้าไปถามนางค่ะ
พ่อ : อีกนานไหมคับ ปวดจะแย่แล้วเนี่ย (กลัวแม่ช็อคค่ะ มือ - เท้าเย็นแล้ว)
นาง : นานค่ะ ในห้องมีเคสหนัก (แม่ม....ไม่ให้กำลังใจตรูเลย)
พ่ออารมณ์เสียค่ะ ออกมาสงบสติอารมณ์ รอประมาณครึ่ง ชม. นางเอาประวัติมาซักค่ะ
ถ้าต้องรอนานกว่านี้ย้ายแน่ค่ะ ถ้าย้ายก็ต้องเดินทางประมาณ 20 นาที รพ.เอกชน
สักพัก...เข็นเข้าห้องค่ะ ด้วยความเป็นห่วงแม่ เราก็ตามเข้าห้องค่ะ
เค้าเข็นแม่ไปไว้ในสุด มีอยู่ในห้อง 2 - 3 เตียง แล้วก็มีคนไข้ที่มาตรวจค่ะ
เข้าไปยืนดูห่างๆ ห่างค่ะ ยืนอยู่แถวประตู มีนายหนึ่งไม่ทราบว่าเป็นใคร แต่เป็น จนท.นี่แหละ
ไล่เราค่ะ ไล่เหมือนหมาเลย
นาย : เข้ามาตรวจอะไร
เรา : มาดูแม่ค่ะ ขอดูห่างๆ (ชี้มือไปที่เตียงแม่)
นาย : ไปๆๆๆ ออกไปรอข้างนอก
เรา : ขอดูห่างๆ เป็นห่วงแม่
นาย : ไปๆๆๆ (โบกมือไล่) ข้างนอกมีเก้าอี้ให้นั่งรอ
เรา
เดินออกมาด้วยความสงสัย ทีตรวจอย่างอื่น แม่ม....ยืนกันหน้าสลอน
สักพักเวรเปลเข็นแม่ออกมาเพื่อไป x-ray ค่ะ นายคนนี้ดีมากค่ะ ให้คำแนะนำดีมาก
ถามอะไรตอบหมอ ตอบมากกว่าที่ถามด้วยค่ะ เสร็จแล้วก็ขึ้นห้องพักค่ะ ห้องรวม ญ นะ
เปลี่ยนชุดเสร็จ นอนรอ นางบอกเก็บฉี่ตรวจนะ แล้วให้กระปุกใสมาตามปกติ (เวลา 22.00 น.)
นอนรออีก ครึ่ง ชม. ค่ะ กว่าหมอ + นศ แพทย์ เข้ามา ถามโน่นนี่นั่น เยอะแยะไปหมด
ทุบหลัง 5 - 6 ที เข้าใจว่าตรวจ แต่วาจากระโชก ไม่มีการให้กำลังคนไข้ตามวิสัย
พูดไปพูดมา "หมอสงสัยว่าจะเป็นกระเพาะปัสสวะอักเสบ" ฟิล์ม x-ray ก็ไม่ได้ดู ฉี่+เลือดยังไม่ได้ตรวจ
(ตรงเจาะเลือดไปตรวจ ขอบอกว่าจิ้มไปหลายครั้งค่ะ เลือดเปื้อนผ้าไปหมด)
พอหมอออกไปสักพัก นางเรียกแม่บ้านที่เพิ่งล้างห้องน้ำเสร็จ บอกให้เอาของไปส่ง Lab
แม่บ้าน : กระปุกฉี่ยังไม่มีสติ๊กเกอร์ ติดนะ (หลายรอบค่ะ แต่นางเฉย)
สักพักนางเอาสติกเกอร์มาติดให้ เรานั่งดูอยู่ดีนะ คืนนั้นมีแม่เราตรวจฉี่คนเดียว ไม่สลับกับคนอื่น
มีต่อนะคะ (แท็กผิดขออภัย)