non caloric sweetener มักถูกนำมาใช้เป็นสารให้ความหวานแทนน้ำตาลในกรณีที่จะทำให้ผลิตภัณฑ์อาหาร หรืออาหารที่เราปรุงในชีวิตประจำวัน เช่น กาแฟ อาหารปรุงสุกทั่วไป หรือ เครื่องดื่ม ไม่มีพลังงาน เหมาะสำหรับผู้บริโภคที่จำเป็นต้องลดพลังงานจากน้ำตาลในร่างกาย เช่นผู้ป่วยเบาหวาน หรือ ผู้ที่ต้องการลดน้ำหนัก

ปกติจะจำแนกออกเป็น 2 กลุ่ม คือ สารสังเคราะห์ กับ สารจากธรรมชาติ เช่า หญ้าหวาน

เรื่องผลข้างเคียงเมื่อกินไปนานๆ คงไม่ได้มีอะไรรุนแรง ถ้าเรากินในปริมาณที่ถูกกำหนดตามหลักความปลอดภัยในการใช้วัตถุปรุงแต่งในอาหาร

เรื่องรสชาติ คงจะให้เหมือนน้ำตาลเลยคงไม่ได้ เพราะจริงๆแล้วน้ำตาลไม่ได้ทำให้เกิดความหวานในอาหารเพียงหน้าที่เดียว ยังสามารถช่วยทำให้เกิดเนื้อสัมผัสที่ดี หรือทำให้เกิดความกลมกลืนของรสชาติโดยรวม ดังนั้นเมื่อใช้สารให้ความหวานแทนก็ต้องทำใจว่าจะมีรสชาติที่ไม่ได้เหมือนเดิมที่ปรุงด้วยน้ำตาลเสียทีเดียว นอกจากนี้อาจจะมี ลักษณะที่ไม่พึงประสงค์เมื่อบริโภค เช่น เกิดอาการขมปาก เมื่อรับประทานอาหารนั้นไปได้สักช่วงหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้เกิดผลเสียอะไร ในเชิงพิษวิทยา อาจจะมีรายงานเรื่องการก่อมะเร็งโดยการเหนี่ยวนำของสารให้ความหวานบางตัว แต่ส่วนใหญ่แล้วโอกาสเกิดยากถ้าใช้ในระดับที่แนะนำ และใช้สารให้ความหวานที่อนุญาตให้ใช้ตามกฎหมาย

สำหรับสารให้ความหวานที่คนไทยรู้จักกันดี คือ ขัณฑสกรณ์ หรือ saccharin นั้น ไม่จัดเป็น food additive เนื่องจากเป็นสารที่ไม่อนุญาตให้ใช้ในอาหาร เพราะมีรายงานว่าก่อให้เกิดการเหนี่ยวนำให้เกิดมะเร็งในสัตว์ทดลอง แต่คนไทยใทยนิยมนำมาใช้ในการดองผลไม้ เพราะใช้น้อยกว่าน้ำตาลมาก เมื่อเราบริโภคเข้าไปเรามักจะรู้สึกว่า หวานติดลิ้นนาน และเกิดการกระหายน้ำ  ส่วนสารให้ความหวานที่อนุญาตให้ใช้นั้น มีหลายชนิด และมีความจำเพาะในการใช้ต้อชนิดอาหาร บางชนิดเหมาะในการใช้กับชีวิตประจำวันหรือใช้ในบ้าน

แต่ในส่วนที่จขกท พูดถึงว่ามีการให้พลังงานประมาณครึ่งหนึ่งของน้ำตาล อาจจะเป็น อนุพันธ์ของน้ำตาล เช่น เด็กโตส ฟรุกโตส หรือ อาจจะเป็นสูตรทางการค้าที่นำ อนุพันธ์ของน้ำตาลซูโคสมารวมกับสารให้ความหลานกลุ่มไม่ให้พลังงาน เพื่อปรับปรุงรสชาติให้ใกล้เคียงกับน้ำตาลทราย(ซูโครส)