ให้ก่อน  จึงจักได้รับ
ไม่มีการได้  โดยไม่มีการลงทุน
เพียงแต่ว่า   ทำอย่างดีที่สุด  แล้วจักได้รับมากกว่าการจ่ายออกไป
มันเป็นเรื่องของการถ่ายเทของการให้และการได้รับ  บนสัมพันธภาพแห่งหน้าที่การงาน  นั่นแหละชีวิต

แต่ก่อนอื่น   คุณจะต้องทำตัวให้ว่าง  เพื่อจะปฏิบัติหน้าที่อย่างเที่ยงธรรม
เพราะ  มิฉะนั้น  ก็จักนำมาซึ่งการปะปนกัน  ระหว่างหน้าที่กับผลประโยชน์ส่วนตน

ดังนั้น  ใจที่เที่ยงธรรมต่อหน้าที่  ควรมาก่อน
เพราะ  มันคือ ความชัดเจนของแห่งหนแห่งตัวตน  อันเป็นสรณะของการดำรงอยู่

ไม่ว่าจะเรียก  คุณธรรม  อนัตตา   พระประสงค์ของสิ่งสูงสุด  หรือสิ่งดีในตัว
ชีวิตเช่นนั้น ...ย่อมเป็นเกียรติและศักดิ์ศรีในตัวมันเอง   แน่แท้..