คุณแห่งการถึงซึ่งไตรสรณคมน์ โดยมีพระตีสรณาคมนิยเถระเป็นตัวอย่าง
สมัยหนึ่งเมื่อครั้งสมัยพระพุทธเจ้าพระนามว่า วิปัสสี พระเถระได้เกิดเป็นบุตรที่มีบิดามารดาต้องดูแล จึงไม่ได้บวช
แต่เห็นภัยในกิเลสทั้ง ๓ ประการ จึงได้เข้าไปให้พระและกล่าวรับไตรสรณคมน์ดำรงตนอยู่ในกุศลกรรม
ตายไปเกิดในสวรรค์ ๘๐ ครั้ง เป็นพระมหาจักรพรรดิ์ ๗๕ ครั้ง พรั่งพร้อมไปด้วยความไพบูลย์ต่างนานา
ต่อมาได้มาเกิดในสมัยพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน ครั้นอายุ ๗ ขวบ ได้รับไตรสรณคมน์ ระลึกถึงสรณะที่เคยรับไว้ในกาลก่อน
เจริญวิปัสสนาจนบรรลุอรหันต์ ได้ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ บวชในพระพุทธศาสนา
ท่านบอกว่า การรับไตรสรณคมน์ในครั้งนั้นของท่านยังผลให้ไม่เกิดในทุคติเลย และสุดท้ายก็บรรลุอรหัตผล
https://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=32&A=1684&Z=1731&pagebreak=0
https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=32&i=25
เพราะ.... นิพพานเสียก่อน
บารมีเราอาจจะยังไม่เท่าท่านพระเถระ แม้อินทรีย์ก็ยังอ่อน
แต่มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท เงินล้านก็เก็บได้ด้วยบาทแรกนะจ๊ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตีณิสรณาคมนียเถราปทานที่ ๓ (๒๓)
ว่าด้วยผลแห่งการรับสรณะ ๓
             [๒๕]  เราเป็นคนบำรุงมารดาบิดา อยู่ในนครจันทวดีเวลานั้น เราเลี้ยงดูมารดาบิดาของเราผู้ตาบอด 
เรานั่งอยู่ในที่ลับ คิดอย่างนี้ในเวลานั้นว่า เราเลี้ยงดูมารดาบิดาอยู่ จึงไม่ได้บวช 
โลกทั้งหลายอันความมืดมนอนธการปิดแล้ว ย่อมถูกไฟ ๓ กองเผา 
เมื่อเราเกิดแล้วในภพเช่นนี้ ไม่มีใครจะเป็นผู้แนะนำ 
พระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติแล้วในโลก บัดนี้ พระพุทธศาสนากำลังรุ่งเรือง 
สัตว์ผู้ใคร่บุญอาจรื้อถอนตนขึ้นได้ เราจะรับสรณะ ๓ แล้วจะรักษาให้บริบูรณ์ ด้วยกุศลกรรมที่ได้ทำแล้วนั้น เราจะพ้นทุคติได้
                          
เราได้เข้าไปหาท่านพระสมณะชื่อนิสภะ อัครสาวกของพระพุทธเจ้าแล้วรับสรณคมน์ 
ในครั้งนั้นเรามีอายุได้แสนปี ได้รักษาสรณคมน์ให้บริบูรณ์ตลอดเวลาเท่านั้น 
เมื่อกาลที่สุดล่วงไป เราได้ระลึกถึงสรณคมน์ ด้วยกุศลกรรมที่ได้ทำแล้วนั้น เราได้ไปสู่ภพดาวดึงส์ 
เมื่อเรายังอยู่ในเทวโลกประกอบแต่บุญกรรม 
เราอุบัติ ณ ประเทศใดๆ เราย่อมได้เหตุ ๘ประการ คือ 
ในประเทศนั้นๆ เราเป็นผู้อันเขาบูชาทุกทิศ ๑ 
เป็นผู้มีปัญญาคมกล้า ๑ 
เทวดาทั้งปวงย่อมประพฤติตามเรา ๑ 
เราย่อมได้โภคสมบัติไม่ขาดสาย ๑ 
เป็นผู้มีผิวพรรณดังทอง ๑ 
เป็นผู้มีปฏิภาณในที่ทั้งปวง ๑ 
เป็นผู้ไม่หวั่นไหวต่อมิตร ๑ 
ยศของเราสูงสุด ๑ 
เราได้เป็นจอมเทวดาเสวยเทวรัชสมบัติอยู่ ๘๐ ครั้ง 
อันนางอัปสรแวดล้อมเสวยสุขอันเป็นทิพย์ เราได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๗๕ ครั้ง 
ได้เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์โดยคณนานับมิได้
 
เมื่อถึงภพที่สุด เราประกอบด้วยบุญกรรม เกิดในสกุลพราหมณ์มหาศาลมั่งคั่งที่สุดในนครสาวัตถี
เวลาเย็น (วันหนึ่ง) เราต้องการจะเล่น แวดล้อมด้วยพวกเด็ก ออกจากนครแล้ว เข้าไปสู่สังฆาราม 
ณ ที่นั้น เราได้เห็นพระสมณะผู้พ้นวิเศษแล้ว ไม่มีอุปธิ ท่านแสดงธรรมแก่เรา และได้ให้สรณะแก่เรา 
เรานั้นฟังสรณะแล้ว ระลึกถึงสรณะของเราได้ นั่งอยู่บนอาสนะอันหนึ่งได้บรรลุอรหัต เราได้บรรลุอรหัตนับแต่เกิดได้เจ็ดปี 
พระพุทธเจ้ามีพระจักษุ ทรงรู้คุณของเราแล้ว ทรงประทานอุปสมบทในกัลปอันประมาณมิได้แต่กัลปนี้ 

เราได้ถึงสรณะ กรรมที่เราทำดีแล้วเพียงนั้น ได้ให้ผลแก่เรา ณ ที่นี้ สรณะเรารักษาดีแล้ว 
ความปรารถนาแห่งใจเรานั้นตั้งไว้ดีแล้ว เราได้เสวยยศทุกอย่างแล้ว ได้บรรลุบทอันไม่หวั่นไหว 
ท่านเหล่าใดมีความต้องการฟัง ท่านเหล่านั้นจงฟังเรากล่าว เราจักบอกความแห่งบทที่เราเห็นเองแก่ท่านทั้งหลาย 
พระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติแล้วในโลก ศาสนาของพระชินเจ้าเป็นไปอยู่ 
พระองค์ทรงตีกลองอมฤต อันเป็นเครื่องบรรเทาลูกศร คือความโศกได้ 

ท่านทั้งหลายพึงทำสักการะอันยิ่งในบุญเขตอันยอดเยี่ยม ตามกำลังของตน 
ท่านทั้งหลายจักพบนิพพานท่านทั้งหลายจงรับไตรสรณคมน์ จงรักษาศีล ๕ ยังจิตให้เลื่อมใสในพระพุทธเจ้าแล้ว จักทำที่สุดทุกข์ได้ 
ท่านทั้งหลายจงยกเราเป็นตัวอย่างรักษาศีลแล้ว แม้ทุกท่านก็จัก ได้บรรลุอรหัตโดยไม่นานเลย
เราเป็นผู้มีวิชชา ๓ บรรลุอิทธิวิธี ฉลาดในเจโตปริยญาณ ข้าแต่พระมหาวีรเจ้าข้าพระองค์เป็นสาวกของพระองค์ 
ขอถวายบังคม จรณะของพระศาสดาในกัลปอันประมาณมิได้แต่กัลปนี้ เราได้นับถือพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ 
เราไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลในการถึงสรณคมน์ คุณวิเศษเหล่านี้ คือ
ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ เราทำให้แจ้งชัดแล้ว พระพุทธศาสนาเราได้ทำเสร็จแล้ว ฉะนี้แล.
             ทราบว่า ท่านพระตีสรณาคมนิยเถระได้กล่าวคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้แล.
จบ ตีณิสรณาคมนิยเถราปทาน.