✨🧚‍♀️ ในวันนี้ขอชวนฟังเรื่องของท่านผู้ถือไตรสรณะคม และรักษาศีล แล้วไปเกิดเป็นจอมเทพ 80 ชาติ
เกิดเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ์ 75 ชาติ
เป็นกษัตริย์อีกนับชาติไม่ถ้วน
จนในชาติสุดท้ายได้บรรลุธรรมตั้งแต่ 7 ขวบ สมบูรณ์ด้วยฤทธานุภาพแห่งพระอรหันต์
ขออนุโมทนากับน้องบี ผู้อ่านพระธรรมบทนี้นะคะ
🎡พระติสรณคมนิยเถระ เล่าประวัติในอดีตชาติของตนว่า
ข้าพเจ้าเป็นคนเลี้ยงดูมารดาและบิดาอยู่ในกรุงจันทวดี
มารดาและบิดาของข้าพเจ้าเป็นคนตาบอด
ข้าพเจ้าเลี้ยงดูท่านทั้ง ๒ อยู่ในครั้งนั้น
ครั้งนั้น ข้าพเจ้านั่งอยู่ในที่สงัดจึงคิดอย่างนี้ว่า
🎡เราเลี้ยงดูมารดาและบิดาอยู่ จึงไม่ได้บวช
มวลมนุษย์ถูกความมืดมนอนธการปิดบังไว้แล้ว
ถูกไฟ ๓ กองแผดเผาอยู่
เมื่อเกิดความเป็นเช่นนี้ขึ้นแล้ว ไม่มีใครจะเป็นผู้แนะนำ
🎡บัดนี้ พระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นแล้วในโลก
ประกาศคำสั่งสอนให้รุ่งเรือง
สัตว์ผู้ใคร่บุญ อาจถอนตนขึ้นได้
🎡ข้าพเจ้ารับสรณะ ๓ (ขอมีพระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์เป็นที่พึ่งตลอดชีวิต) แล้ว รักษาให้บริบูรณ์
ด้วยกรรมที่ข้าพเจ้าได้ทำไว้ดีแล้วนั้น ข้าพเจ้าจึงพ้นทุคติได้
🎡ข้าพเจ้าได้เข้าไปหาสมณะนามว่านิสภะ
ผู้เป็นอัครสาวกของพระพุทธเจ้า(ในยุคนั้น)แล้วรับสรณคมน์ (ขอถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง ปฏิญญาณตนว่าเป็นอุบาสิกานับถือพระพุทธศาสนาตลอดชีวิต)
🎡ครั้งนั้น เหล่าสัตว์มีอายุประมาณ ๑๐๐,๐๐๐ ปี
ข้าพเจ้าได้รักษาสรณคมน์ให้บริบูรณ์ตลอดระยะเวลาเท่านั้น
เมื่อถึงวาระสุดท้ายแห่งความตาย
ข้าพเจ้าระลึกถึงสรณคมน์นั้นได้แล้ว
ด้วยกรรมที่ข้าพเจ้าได้ทำไว้ดีแล้วนั้น
ข้าพเจ้าจึงได้ไปเกิดยังสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
🎡เมื่อข้าพเจ้าอยู่ในเทวโลกได้ประกอบแต่บุญกรรม
ไปถึงภูมิประเทศใดๆ ย่อมได้เหตุ ๘ ประการ ในภูมิประเทศนั้นๆ
คือ (๑) ข้าพเจ้าได้รับการบูชาทุกทิศ
(๒) เป็นผู้มีปัญญาหลักแหลม
(๓) เทวดาทั้งปวงย่อมประพฤติตาม
(๔) ได้โภคสมบัตินับไม่ถ้วน
(๕) เป็นผู้มีผิวพรรณดังทองคำ
(๖) เป็นผู้มีไหวพริบในทุกเรื่อง
(๗) เป็นผู้ไม่หวั่นไหวต่อมิตร
(๘) มียศฟุ้งขจรไป
🎡ข้าพเจ้าเป็นจอมเทพครองเทวสมบัติ ๘๐ ชาติ
มีเหล่านางเทพอัปสรห้อมล้อม ได้เสวยทิพยสุข
ข้าพเจ้าเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๗๕ ชาติ
ได้เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์นับชาติไม่ถ้วน
เมื่อถึงภพสุดท้าย ข้าพเจ้าประกอบแต่บุญกรรม
ได้เกิดในตระกูลพราหมณมหาศาลมั่งคั่งที่สุดในกรุงสาวัตถี
🎡เวลาเย็น (วันหนึ่ง) ข้าพเจ้าต้องการจะเล่น
จึงออกจากนคร มีพวกเด็กๆ ห้อมล้อม เข้าไปยังสังฆาราม
ณ ที่นั้น ข้าพเจ้าได้พบสมณะรูปหนึ่งผู้หลุดพ้น ไม่มีอุปธิ (พระอรหันต์)
ท่านแสดงธรรมแก่ข้าพเจ้า และได้ให้สรณะแก่ข้าพเจ้า (ให้อารธณาขอมีพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ เป็นที่พึ่งตลอดชีวิต)
🎡ข้าพเจ้านั้นฟังสรณะแล้ว ระลึกถึงสรณะของข้าพเจ้าได้
นั่งอยู่บนอาสนะเดียวได้บรรลุอรหัตตผล (อยู่ด้วยอิริยาบทเดียว ยังไม่ได้เปลี่ยนอิริยาบท ก็บรรลุอรหันต์)
🎡ข้าพเจ้าเกิดได้ ๗ ขวบ ก็ได้บรรลุอรหัตตผล
พระพุทธเจ้าผู้มีพระจักษุ
ทรงรู้คุณสมบัติของข้าพเจ้าแล้ว จึงประทานอุปสมบทให้
เพราะกรรมดีที่ข้าพเจ้าได้สั่งสมเมื่อหลายกัป(หลายชาติ)นับไม่ถ้วน
ที่ข้าพเจ้าได้ถึงสรณะทั้งหลาย(อาราธนาพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ เป็นที่พึ่งตลอดชีวิต)
ได้ส่งผลแก่ข้าพเจ้าในชาติสุดท้ายนี้
สรณะ(ที่พึ่ง) ข้าพเจ้า ก็รักษาไว้ดีแล้ว
ใจข้าพเจ้า ก็ได้ตั้งไว้มั่นแล้ว
ข้าพเจ้าจึงเสวยยศทุกอย่างแล้ว
ได้บรรลุบทที่ไม่หวั่นไหว(คือนิพพาน)
บรรดาท่านที่ต้องการจะฟัง จงฟังข้าพเจ้ากล่าว
ข้าพเจ้าจักบอกบทอันเป็นประโยชน์
ที่ข้าพเจ้าเห็นเองแก่ท่านทั้งหลาย
🎡พระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติขึ้นแล้วในโลก
ศาสนาของพระชินเจ้าแผ่ไปอยู่
พระองค์ทรงลั่นอมตเภรี(กลอง)
บรรเทาลูกศรคือความเศร้าโศกได้
ท่านทั้งหลายควรทำอธิการ (สะสมบุญ)
ในนาบุญที่ยอดเยี่ยมตามกำลังของตน
ท่านทั้งหลายจักพบพระนิพพาน
🎡ท่านทั้งหลายจงรับสรณะ ๓ (มีพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง) จงรักษาศีล ๕
ทำจิตให้เลื่อมใสในพระพุทธเจ้าแล้วจักทำที่สุดทุกข์ได้ (บรรลุอรหันต์)
พวกท่านทุกคนจงถือข้าพเจ้าเป็นตัวอย่าง
รักษาศีลแล้วก็จักบรรลุอรหัตตผลได้โดยไม่นานเลย
🎡จากนั้น พระติสรณคมนิยเถระจึงหันไป
กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า
“ข้าพระองค์เป็นผู้ได้วิชชา ๓ มีฤทธิ์
ฉลาดในเจโตปริยญาณ (รู้จิตใจคนและสัตว์)
ข้าแต่พระองค์ผู้มีความเพียรมาก
ข้าพระองค์เป็นสาวกของพระองค์
ขอถวายบังคมพระยุคลบาทของพระศาสดา
ถอยไปจากกัปนี้นับประมาณมิได้
ข้าพระองค์ได้ถึงพระพุทธเจ้าว่าเป็นสรณะ
จึงไม่รู้จักทุคติเลยนี้เป็นผลแห่งการถึงสรณะ
คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘
และอภิญญา ๖ ข้าพระองค์ได้ทำให้แจ้งแล้ว
คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว”
🎡ได้ทราบว่า ท่านพระติสรณคมนิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้
ด้วยประการฉะนี้