ความเที่ยงธรรมนั้น เป็นธรรมอันเที่ยงแท้อยู่ในโลกนี้ และรับรู้ได้ด้วยปัญญาและสติ
ความเที่ยงธรรม ไม่ใช่สิ่งที่ใครอยากจะชี้ไม้ก็ต้องให้เป็นนก ชี้นกก็ต้องให้เป็นไม้
อย่างนั้นไม่เรียกว่าเที่ยงธรรม แต่เรียกว่า อยุติธรรม

ปกติแล้วในสังคมไทย อาชีพตุลาการและผู้พิพากษา จะได้รับการยกย่องเชิดชูอย่างสูง
เพราะเป็นอาชีพที่มีหน้าที่รักษาไว้ซึ่งความเที่ยงธรรม และเป็นผู้ตัดสินการกระทำของคนอื่นๆ

ด้วยการนี้ คนที่เคยชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ ชี้สิ่งที่เป็นธรรมเสมอ
อาจจะพลั้งเพลอเข้าใจผิดไปได้ว่า การชี้ของตนนั้นแลคือธรรม
ซึ่งนั่นแหละ นำมาสู่ความวิบัติ เพราะธรรมไม่ได้เกิดจากว่าใครชี้
แต่ธรรมคือสิ่งที่จริงแท้ และมีอยู่ตามสัจจะของโลกใบนี้ ไม่มีเปลี่ยน

ไม้ไม่สามารถกลายเป็นนก และนกก็ไม่สามารถกลายเป็นไม้ ได้เพียงแค่การชี้
มันเป็นของมันแบบนั้นอยู่แล้ว และคนชี้ก็จักต้องชี้ให้ถูกต้อง

ยุดนี้ ถือได้ว่า อาชีพผู้พิพากษาและตุลาการ กำลังถึงจุดตกต่ำอย่างน่าใจหาย
จากผู้ที่เคยเป็นผู้พิพากษาการกระทำของใครต่อใคร
ณ วันนี้ กลับกลายเป็นว่า กำลังถูกผู้คนจดจ้อง และกำลังจะพิพากษา
เมื่อผู้ที่พิพากษา กลายเป็นจำเลย และคนธรรมดาเดินดิน กำลังจะพิพากษาพวกเขา

ก็ต้องย้อนมาถามกันว่า ใครทำอะไร จึงนำมาสู่ความพินาศของศักดิ์ศรีตุลาการเช่นนี้

ผมกำลังจับตาดูครับ และคนหลายสิบล้านก็กำลังจับตาดู วันนั้น....ที่ใกล้จะมาถึง
ก็จะรอดูครับว่า ท่านผู้พิพากษานั้น ท่านจะเลือกเป็นผู้พิพากษา หรือว่าจะเลือกเป็นจำเลย
ซึ่งถ้าท่านเลือกเป็นจำเลย ก็ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่มีผู้พิพากษา
เพราะก็แน่นอนว่า ท่านย่อมจะถูกพิพากษาจากเจ้าของอำนาจตัวจริง แน่นอน
นั่นก็คือ ผู้พิพากษาที่ชื่อว่าประชาชน จะพิพากษาจำเลยที่เป็นผู้พิพากษา

และนี่คือสัจธรรมทางประวัติศาสตร์ ที่มีตัวอย่างให้เห็นมาแล้ว ...ทั่วโลก...